Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά... και καλύτεροι άνθρωποι

... ή αλλιώς, όταν τα παιδιά μάς βάζουν τα γυαλιά και δείχνουν το πραγματικό, απλό ανθρώπινο πρόσωπο που όλοι μας πρέπει να έχουμε.

Θα γράψω μια απλή ιστορία που μου συνέβει σήμερα το πρωί στον ηλεκτρικό. Σε κάθε στάση έμπαιναν στο βαγόνι παρέες παιδάκια (ευτυχώς, και όχι μαντράχαλοι που είχα δει τα Χριστούγεννα και εκνευριζόμουν) και έλεγαν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Έτσι και στα Πετράλωνα μπήκε μια παρέα από τέσσερα παιδάκια και ξεκίνησαν να "μας τα λένε" καθαρά, δυνατά και μελωδικά όπως μας έλεγαν παλιά οι δικοί μας γονείς. Ο απέναντι σε μένα μεσήλικας "κύριος" δεν κρατήθηκε και μέσα στο εορταστικό κλίμα των ημερών "σκέφτηκε" δυνατά (για να δείξει την ανωτερότητα και καθαρότητα της δικής του φυλής): "πάλι γυφτάκια για τα κάλαντα". Κάπου στο ενδιάμεσο του τραγουδιού τα παιδάκια άρχισαν να ξεκαρδίζονται στα γέλια αλλά τελικά συνέχισαν μέχρι το τέλος. Αυτό που είχε συμβεί ήταν ότι από την άλλη πόρτα του βαγονιού είχε μπει μια κοπελιά να πει τα κάλαντα αλλά τα παιδάκια την είχαν προλάβει.

Αυτό όμως που συνέβει στη συνέχεια μας τσάκισε όλους. Μόλις τα παιδάκια τελείωσαν και μάζεψαν κάποια χρήματα, και ενώ ο συρμός ακόμα κινούνταν, η κοπελιά ξεκίνησε να λέει και αυτή τα κάλαντα. Εκεί αντιληφθήκαμε όλοι ότι είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην ομιλία (στην άρθρωση συγκεκριμένα) αλλά δεν το έβαζε κάτω και συνέχιζε. Όσο τραγουδούσε, το μικρότερο από τα προηγούμενα παιδάκια (που ήταν ακόμα στο βαγόνι) ρώτησε την μεγαλύτερη από την παρέα του αν η κοπελιά έχει κάποιο πρόβλημα. Μόλις ολοκλήρωσε τα κάλαντα η κοπελιά, ο μικρούλης έβαλε το χέρι στην τσέπη του, έβγαλε μερικά κέρματα και πήγε και τα έδωσε στην κοπέλα! Τα μάτια της κοπέλας έλαμψαν και τα δικά μας έμειναν να κοιτάζουν εκστασιασμένα και ίσως βουρκωμένα, αλλά σίγουρα χαρούμενα.

Σαν από θεία δίκη (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) η σκηνή διαδραματίστηκε ακριβώς μπροστά στον "κύριο" που με τόση ευκολία και με φανερά υποτιμητική χροιά στη φωνή του αποκάλεσε τα παιδιά αυτά γυφτάκια. Αυτά τα παιδιά που μας έδειξαν με τόσο απλό τρόπο πώς μπορούμε να γίνουμε οι Άνθρωποι που θα έπρεπε να ήμαστε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους

C++. Δεν θα ξαναρίξω σαΐτες μέσα στην τάξη...

δεν κρατήθηκα να μην το ανεβάσω. Απλά... χάσμα γενεών (όταν εμείς γεμίζαμε σελίδες τετραδίων :-)

Social networks και προσωπικά δεδομένα

Θυμάμαι που σαν φοιτητές λέγαμε ότι ακόμα και τα τυχαία γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας συμβαίνουν κβαντισμένα. Μπορεί για κάποιο χρονικό διάστημα κάτι να παραμένει "θαμμένο" και ξαφνικά να δώσει πολλαπλά "σημεία ζωής". Κάπως έτσι εδώ και μια βδομάδα έτυχε να κουβεντιάσω ή ακούσω (είτε σε πραγματικο χρόνο είτε ιντερνετικά - όπως με τον adamo) για το ίδιο θέμα (προσωπικά δεδομένα) από 3-4 διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και χωρίς προηγούμενη αναφορά σε κάτι αντίστοιχο:

• αρχικά ήταν με το Στρατή και τον unique fish την Κυριακή (μεταξύ ντέρμπυ και μπύρας), όταν ο Στρατής είπε πως τα έχει πάρει με το facebook, όπου, "κάθε φορά που εγκαθιστάς κάποιο καινούριο application, σου πετάει στη μούρη ένα terms of use όπου αναφέρει ότι δίνουμε το δικαίωμα στο facebook να χρησιμοποιήσει ή και εκχωρήσει τα προσωπικά μας στοιχεία όπως το επιθυμούν οι υπεύθυνοι διαχειριστές του".
• στη συνέχεια ήταν με τη Μαρία την Τρίτη, η οποία είπε ότι σκέφτεται να "κλείσει" το λογαριασμό της στο facebook γιατί "κάνουμε upload σε αυτό πολλά δεδομένα από την προσωπική μας ζωή (φωτογραφίες, τηλέφωνα, email κ.α.) και δεν ξέρω πώς τα χρησιμοποιούν... ακόμα και το γεγονός ότι βάζω μέσα φωτογραφίες της κόρη μου δε μου αρέσει".
• την ίδια μέρα έρχεται και ο adamo που μιλάει για public spammers και προσωπικά δεδομένα.
• και χθες διαβάζω και ένα άρθρο στην Καθημερινή για "το Google και τη χαμένη του αθωότητα", που ξεκινάει (σα να ήταν βαλτό κι αυτό) κάπως έτσι: "To Google μαζί με το ασύρματο δίκτυο (Wi-Fi) είναι κάτι σαν τον Θεό. Ο Θεός είναι ασύρματος, ο Θεός είναι παντού και ο Θεός βλέπει και ξέρει τα πάντα. Ανέκαθεν συνδεόμαστε μαζί του χωρίς καλώδια» (Τόμας Φρίντμαν, «New York Times», 29.06.2003)... Το Google θέλει «να οργανώσει όλη την πληροφορία του κόσμου»· και να μας οδηγήσει στον δρόμο της αρετής"
  

Επειδή γύρω μας τίποτε δεν είναι αθώο (ή τουλάχιστον τόσο αθώο όσο επικαλείται), δε θέλω ούτε κάμερες που λειτουργούν "για το καλό μου", ούτε μικρότερους "Μεγάλους Αδερφούς" που συγκεντρώνουν δεδομένα και χτίζουν σταδιακά και με σταθερούς ρυθμούς ένα όλο και πιο ολοκληρωμένο ψηφιακό (και όχι μόνο) προφίλ του καθένα μας, ούτε και κανένα να με οδηγήσει στο δρόμο της αρετής (όπως ο ίδιος τον αντιλαμβάνεται). Από την άλλη βέβαια δε θέλω να φοράω το μανδύα της τεχνοφοβίας και να εξυφαίνω σενάρια και θεωρίες συνομοσίας. Μπερδεψοδουλειά.

Το πανηγύρι με τα προσωπικά δεδομένα δεν είναι κανένα καινούριο φρούτο: υπήρχε και (θα) υπάρχει. Μάλλον αλλάζει όμως (προς το εντατικότερο) ο τρόπος επεξεργασίας τους, και συνεπώς "διευρύνονται" οι ορίζοντες χρήσης τους. Οι διάφοροι "Ευαγγελάτοι" βρίσκουν έτσι ένα ακόμα πεδίο επίθεσης ενάντια στο Internet και τα "κακά" που κουβαλάει μαζί του και τα φέρνει μέσα στο σπίτι μας (και τα οποία, σύμφωνα με αυτούς, πριν ήταν απλά άγνωστες λέξεις για όλους μας), ξεχνώντας ή αποκρύπτοντας επιμελώς ότι δε φταίει το μέσο αλλά οι άνθρωποι. Και ακριβώς γι'αυτό το λόγο δε θέλω κανέναν "πονηρό" να χρησιμοποιεί δεδομένα που εγώ μπορεί να του "δώσω" σε ανύποπτη στιγμή.

Αν λάβουμε υπόψη μας και τα δύο πολύ σοβαρά γεγονότα απώλειας προσωπικών δεδομένων στην Αγγλία, τα οποία αποκαλύφθηκαν μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες, τότε ... όπως πολύ σωστά λέει και ο tsimitakis (και αναφέρει και ο adamo): "είσαι τα δεδομένα σου, μην τα εκχωρείς".

Η ανύπαρκτη διοικούσα αρχή του δήμου Ζωγράφου

• όταν παρακαλάς επί έξι ολόκληρους μήνες να αντικαταστήσει ο δήμος τους δύο κάδους στο δρόμο σου, οι οποίοι έχουν σαπίσει από χρόνια, και η απάντηση είναι ότι θα ολοκληρωθεί σύντομα η προμήθεια των νέων κάδων και θα τοποθετηθούν κατά προτεραιότητα στην περιοχή σου (παλιούς σε εφεδρεία δεν είχαν για οικονομικούς λόγους),
• όταν παρόλα αυτά, μόλις επιτέλους έρχονται οι νέοι κάδοι, δεν τοποθετούνται "κατά προτεραιότητα" στο δρόμο σου που έχει αντικειμενικό πρόβλημα, αλλά φέρνουν δύο σχεδόν σαπισμένους (προφανώς από κεντρικούς δρόμους όπου τοποθετήθηκαν οι νέοι κάδοι, για να φαίνεται το "σημαντικό έργο μας"),
• όταν κάθε πρωί που περνάει το απορριματοφόρο, ο δρόμος γεμίζει με κάθε λογής σκουπιδάκια, γιατί κανείς δεν έχει "σκεφτεί" ή φροντίσει να υπάρχει και ένας υπάλληλος με μία σκούπα για να μαζεύει όσα πέφτουν έξω από το απορριματοφόρο (όπως σε όλους τους άλλους δήμους του λεκανοπεδίου),
• όταν οι δρόμοι στου Ζωγράφου είναι μονίμως σε τρισάθλια κατάσταση,
• όταν η γενικότερη απαράδεκτη κατάσταση σε θέματα καθαριότητας διαιωνίζεται, οποιαδήποτε διοίκηση και αν έρθει στο δήμο Ζωγράφου,
• όταν σε οποιοδήποτε σχετικό παράπονο που γίνεται στους υπαλλήλους του Δήμου η επίσημη απάντηση είναι "τόσα λεφτά έχουμε, τόσα μπορούμε να κάνουμε" (αλλά την ίδια ώρα για παράδειγμα αφήνουμε τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στα δέντρα στο τέλος της εορταστικής περιόδου και στην επόμενη χρονιά αγοράζουμε και τοποθετούμε νέα, γιατί φυσικά τα περσινά έχουν πλέον καταστραφεί και γιατί για κάτι τέτοια εφετζίδικα έχουμε λεφτά),

τότε πραγματικά δεν έχεις να ελπίζεις σε ένα καλύτερο αύριο για έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους δήμους της Αττικής, με τους λιγότερους κοινόχρηστους χώρους, και με τους λίγους που απομένουν να θέλουν να τους κάνουν εμπορικά κέντρα (Κτήμα Ζωγράφου). Το μόνο που σου μένει είναι να περιμένεις μέχρι τις επόμενες εκλογές... Και το πιο αστείο είναι το slogan της Δημοτικής Αρχής όπως αποτυπώνεται στον επίσημο δικτυακό τόπο του δήμου Ζωγράφου: "ένας δήμος με προοπτική"!!


Υ.Γ.
κάτω τα κουλά σας (Δήμαρχε, σύμβουλοι και κληρονόμοι) από το κτήμα Ζωγράφου...

Επανένωση των Led Zeppelin, 19 χρόνια μετά

Θα ήθελα να ήμουν στην O2 Arena του Λονδίνου την περασμένη Δευτέρα 10/12, όπου μετά από 19 χρόνια, και 27 χρόνια μετά το θάνατο του ντράμερ John Bonham, εμφανίστηκαν ξανά μαζί επί σκηνής οι Led Zeppelin. Ο Jimmy Page στην κιθάρα, ο Robert Plant στα φωνητικά και ο John Paul Jones στο μπάσσο, μαζί με τον Jason Bonham, γιο τού καλύτερου ίσως ντράμερ στην ιστορία της ροκ (προσωπικά θεωρώ το σολάρισμα του Bonham στο Moby Dick μοναδικό και ανεπανάληπτο) ξεκίνησαν με το θρυλικό Good Times, Bad Times το πρώτο τραγούδι του πρώτου άλμπουμ τους. Η συναυλία ήταν αφιερωμένη στον Ahmet Ertegün, ιδρυτή της Atlantic Records.

Καθώς δεν είχα και δε θα έχω την ευκαιρία να τους δω ποτέ ζωντανά (αυτή η μηχανή του χρόνου που ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα πολύ με πληγώνει :-) το μόνο που μένει, είναι η μαγεία της μουσικής τους και οι στίχοι τους να με ακολουθούν...

...and if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll

Oracle για πάντα (part III)

Με τα πολλά, και αφού είδαμε και φρικάραμε (βλ. part I και part II), πατσάραμε τις βάσεις μας το Σαββατοκύριακο στο τελευταίο patch set 10.2.0.3 της Oracle (σε Solaris 9). Δευτέρα (πουρνό-πουρνό) με το που μπαίνουν οι πρώτοι χρήστες παίρνουμε (και ξανά-ξανά) τα πρώτα core dumps (ή dumbs, μιας και οι λόγοι που οδηγούν σε αυτά είναι το λιγότερο αστείοι):

Bug# 5648872 * See Note 5648872.8
This bug is alerted in Note 418531.1 Dump (opidsa) from DESCRIBE of a cursor
Fixed: 11

After having applied the 10.2.0.3 patch set, processes from user sessions can core dump (ORA-7445) in opidsa(). It is also known to affect Windows 10.2.0.2 Patch 6 upwards.

Workaround or Resolution
No real workaround exists for the problem, but flushing the shared pool after receiving the error may clear the situation to prevent further occurrences for a while. (!!!!!!!!!!!)

Patches
Patches for various platforms are available via Patch 5648872.

Μάλλον "κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας".
Αδέρφια DBAs, κουράγιο...


Υ.Γ.: τελικά, και αφού βάλαμε και το παραπάνω patch, φαίνεται ότι όλα δουλεύουν καλά (μέχρι την επόμενη φορά)

Ένα unfair και μια συγγνώμη

Από τότε πέρασε καιρός. Σήμερα, ένα χρόνο μετά, είμαστε στα ουράνια.

Τάκη, συγγνώμη...

Υ.Γ.
την Κυριακή ο Τζόλε θα το πάρει το ματσάκι μόνος του

Ο "επικίνδυνος" Μπομπ Σφουγγαράκης

Στις 14 ή 18 Δεκεμβρίου οι «σοφοί» του ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) θα συνεδριάσουν και θα ασχοληθούν με τον Μπομπ Σφουγγαράκη, μετά από καταγγελία μέλους του ΕΣΡ ότι: «στις 21/5/2007 στη συγκεκριμένη εκπομπή (από το τηλεοπτικό κανάλι Channel Nine) προβλήθηκε υλικό που βλάπτει την πνευματική και ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων. “Η επίμαχη εκπομπή φέρεται να περιέχει σκηνές βίας” δηλώνει στην εφημερίδα Έθνος ο πρόεδρος του ΕΣΡ Ι.Λασκαρίδης, ενώ αρνήθηκε ότι το ΕΣΡ επελήφθη καθώς ο ήρωας του συγκεκριμένου κινουμένου σχεδίου έχει “συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό”, όπως έχει καταγγελθεί στις ΗΠΑ και τις άλλες χώρες που προβάλλεται.» ¹

Χάρη στην κόρη μου ανακάλυψα τη σουρεαλιστική παρέα του Μπομπ Σφουγγαράκη Τετραγωνοπαντελονή (Bob Sponge Squarepants): τον Πάτρικ τον αστερία, τον Γκάρι το σαλιγκάρι, τον Ευγένιο Καβούρη, τον Σέλντον Πλαγκτόν, τη Σάντυ Φουντούκη, τον Καλαμάρι Πλοκάμια. Μια παρέα που ζει στο βυθό του Μπικίνι, αποτελούμενη από εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, με ανατρεπτικό χιούμορ (που είναι πραγματικά πολύ έξυπνο και ίσως μερικές φορές δυσνόητο ή δύσκολα αντιληπτό από τα μικρά παιδιά), αλλά με μια (ίσως ουτοπιστική στο σημερινό κόσμο μας αλλά) πέρα για πέρα γοητευτική φιλοσοφία: πάντα να εμπιστεύεσαι και να αγαπάς τους φίλους σου και να μην τα παρατάς ποτέ. Η εξιστόρηση της καθημερινότητας αυτής της παρέας βασίζεται ακριβώς πάνω σε αυτό το χιούμορ και όχι σε σκηνές βίας, όπως προσχηματικά και στοχευμένα ανακάλυψε κάποιο “σοφό” μέλος του ΕΣΡ. Σίγουρα δεν υπάρχουν σκηνές (απίστευτης) βίας όπως αυτές που περιέχονται στα “παιδαγωγικά” και “επιμορφωτικά” καρτούν που ταϊζουν τα παιδιά μας τα ιδιωτικά κανάλια κάθε Σαββατοκύριακο: G I Joe, Transformers, Yu Gi Oh κ.α. αριστουργήματα. Και τουλάχιστον η όποια βία υπάρχει (ή “υπάρχει”) δεν είναι κάτι διαφορετικό από όσα διαδραματίζονται σε κλασσικά cartoons όπως στα Looney Tunes (π.χ. στο Road Runner), στον Tom & Jerry ή στη Disney.

Συνεπώς δεν μπορεί κανείς να μην πονηρευτεί και να μπει στον πειρασμό να συγκρίνει τη συγκυρία με τις αντίστοιχες “καταγγελίες” ότι ο Μπομπ Σφουγγαράκης έχει “συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό”, όπως έχει καταγγελθεί στις πουριτανικές κατά τα άλλα ΗΠΑ από ακροδεξιές χριστανικές Ευαγγελικές οργανώσεις όπως η “Focus on the family” (οι οποίες βεβαίως κλείνουν τα μάτια στις ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις της χώρας τους σε όλο τον κόσμο - σε έναν ιδιώτυπο ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα)! Ναι, ανακάλυψαν ότι ο Μπομπ είναι gay, επειδή λέει σε κάποιο επεισόδιο αποφασίζει με τον Πάτρικ τον Αστερία να υιοθετήσουν ένα ορφανό σαλιγκάρι και να παίξει ο Μπομπ το ρόλο της μάνας.

Αυτό μου θυμίζει άλλες απίστευτες θεωρίες συνομωσίας που έχω κατα καιρούς διαβάσει για άλλα cartoons, των οποίων (εντελώς συμπτωματικά) η καθημερινότητα έρχεται σε αντίθεση με τα Αμερικάνικα πρότυπα και τρόπο ζωής: πόσοι άραγε γνωρίζετε ότι τα Στρουμφάκια δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συνομωσία των... κομμουνιστών; Καταρχήν το πρωτότυπο όνομα Smurf προέρχεται από τα αρχικά της φράσης Socialist Men Under Red Father ή ελληνιστί: σοσιαλιστές υπό τον κόκκινο πατερούλη! Όπου ναι, ο κόκκινος πατερούλης είναι ο αξιαγάπητος Παπαστρούμφ. Ο οποίος Παπαστρούμφ μοιάζει τρομερά στον Καρλ Μαρξ ^{2, 3, 4}. Ναι, αποκλείεται να μην έχετε προσέξει ότι όλα τα στρουμφάκια είναι εντελώς ίδια μεταξύ τους και το καθένα έχει μία δουλειά που μόνο αυτό μπορεί να εκτελέσει και εφόσον προσπαθήσει να κάνει τη δουλειά κάποιου άλλου, θα αποτύχει παταγωδώς. Ασε που δεν υφίσταται η έννοια της προσωπικής περιουσίας, αλλά όλα είναι στη διάθεση όλων, αρκεί να το θέλει ο Παπαστρούμφ. Όλα είναι αρμονικά ορισμένα υπό τις οδηγίες του κόκκινου πατερούλη Παπαστρούμφ, ξεχωρίζει από τον κόκκινο (ακούς εκεί) σκούφο του και του οποίου οι αποφάσεις εκτελούνται ευλαβικά ως ευαγγέλιο. Και μέσα σε όλα, υπάρχει και η παρεξηγημένη φιγούρα του Τρότσκι, επιμελώς κρυμμένη στα εσώψυχα του... Σπιρτούλη, τον οποίο όλοι καρπαζώνουν υπό την ανοχή του Παπαστρούμφ (που δε θα ήθελε να χάσει την εξουσία που κατέχει από τον Σπιρτούλη, συνεπώς δεν το αφήνει να διαφωτίσει τα υπόλοιπα στρουμφάκια για τη δική του βελτιωμένη θεωρία για το κάθε τι, σε σχέση με την αντίστοιχη του Παπαστρούμφ). Ακόμα και το αντίστοιχο του έξωθεν ιμπεριαλιστικού κινδύνου υπάρχει στο πρόσωπο του Δρακουμέλ, ο οποίος επιθυμεί διακαώς να διαλύσει αυτή την αρμονική πολιτεία.

Και φυσικά υπάρχουν και άλλες τέτοιες τρελές θεωρίες συνομωσίας, τις οποίες ο οποιοσδήποτε νοήμων ανοιχτόμυαλος άνθρωπος απορρίπτει χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι οπισθοδρομικά και στείρα μυαλά είναι επιφορτισμένα να αποφασίζουν για το τι είναι καλό και τι όχι, και τελικά σε πονηρεύουν για την ύπαρξη κάποιων “υπόγειων” διαδρομών που ακολουθούνται για τη “λήψη” κάποιων αποφάσεών τους, υπό τη σκέπη του “δημόσιου καλού”.

Τα ίδια σαπισμένα και οπισθοδρομικά μυαλά δεν πρόκειται ποτέ να επιδείξουν την ίδια ευαισθησία για άλλα τηλεοπτικά πακέτα που σερβίρονται καθημερινά στα παιδιά μας και μόνο “την πνευματική και ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων” δεν προάγουν, όπως η παιδική Eurovision, οι Power Rangers, το Yu Gi Oh και τόσα άλλα.

Αναρωτιέμαι πώς θα πρέπει να αντιδρώ σε τέτοιες καταστάσεις (συνήθως εκνευρίζομαι και εξοργίζομαι). Η αδιαφορία δε μου κολλάει γιατί απλά έτσι αφήνεις τη μούχλα να επεκτείνεται. Το χιούμορ τελικά είναι η μόνη διέξοδος, σαν κι αυτό που προσφέρει και ο Μπομπ Σφουγγαράκης και η παρέα του, σε πείσμα όλων των επίδοξων πατρόνων του μυαλού μας. Το χιούμορ που ξεχειλίζει στο σχολιασμό της επικείμενης συνεδρίασης του “σοφού” ΕΣΡ από ένα άλλο blog, to arxediaMedia: “Άμεση ήταν η αντίδραση του ΚΚΕ (στο ότι ο Μπομπ Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής θα αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας του ΕΣΡ) που εύστοχα απέδωσε τις προσπάθειες σπίλωσης του Μπομπ στην αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να μας αποπροσανατολίσει από την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του Τραγανού Κάβουρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει σχέδιο των βιομηχάνων που επιδιώκουν τη διοχέτευση των λυμάτων του Ασωπού στο βυθό του Μπικίνι. Οι εκδόσεις Γεωργιάδη ετοιμάζουν πυρετωδώς τρίτομη βιογραφία του Μπομπ του Μάστορα η οποία, με παρέμβαση του υπουργείου παιδείας, θα μοιραστεί στους μαθητές της έκτης δημοτικού. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε...” ⁵

σχετικά:
[1] http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=851183
[2] http://daily.stanford.edu/article/2005/1/28/karlMarxAndPapaSmurfSeparatedAtBirth
[3] http://www.iamlost.com/features/smurfs/commies.shtml
[4] http://www.squidoo.com/SmurfCommunism
[5] http://arxediamedia.blogspot.com/2007/11/vs.html

Παιδικοί έρωτες!

(το παρακάτω περιστατικό διαδραματίστηκε στο σπίτι του adamo):

- Μπαμπά, εγώ στο νηπιαγωγείο πλέον αγαπάω το Στέλιο!
- Κι εκείνος;
- Κι αυτός με αγαπάει, έτσι μου λέει...
- Ωραία, και τι κάνετε με το Στέλιο;
- Κάθε μέρα του δίνω πολλά φιλάκια! Πέφτω πάνω του στο καναπεδάκι του σχολείου και προλαβαίνω να του δώσω εγώ φιλάκια.
- Στο μάγουλο ή στο στόμα;
- Στο μάγουλο φυσικά... το στόμα είναι ιδιαίτερο, είναι για όταν παντρευτώ!

Συμπεράσματα:
1ον. μπράβο το κορίτσι μου, δεν τα δίνουμε όλα με την πρώτη :-)
2ον. με κόλλησε στον τοίχο (με τις... ιδιαιτερότητες του στόματος)
3ον. το γεγονός ότι "πλεόν" είναι με το Στέλιο, ενώ πριν από δύο εβδομάδες ήταν με το Δημήτρη και πριν από μία εβδομάδα ήταν με το Σωτήρη, μήπως πρέπει να με ανησυχεί για το μέλλον της; Με ποιον θα είναι την επόμενη εβδομάδα; Και σε 15 χρόνια (που θα είναι 19) με πόσους θα είναι ανά εβδομάδα;

:-) Γιατρέ μου, τι να κάνω;

σχετικά posts:
[1] "Δεν φτιάχνουμε λίγο σεξ?" (foteinoula@http://foteinoula.wordpress.com/)

Πρώτα χιόνια στην Πάρνηθα

Απόγευμα Τετάρτης 5 Δεκ., επιστρέφοντας από τη δουλειά, στον ηλεκτρικό μεταξύ Πετραλώνων και Θησείου, το μάτι μου κατευθύνθηκε ασυναίσθητα (όπως σχεδόν κάθε μέρα μετά από το περασμένο "καυτό" καλοκαίρι) προς την πληγωμένη Πάρνηθα. Το πρωί ο ορίζοντας ήταν συννεφιασμένος, αλλά τώρα είχε καθαρίσει. Από τη μια άκρη της κορυφογραμμής της μέχρι την άλλη όλα ήταν λευκά. "Το πρώτο χιόνι για φέτος"... Κι όμως, το συναίσθημα φέτος είναι τόσο διαφορετικό από άλλες χρονιές, μελαγχολικό κι άκεφο.

"Θα ξαναπρασινήσει άραγε;"... Το ελπίζω. Η φύση έχει πάντοτε τον τρόπο της να μας νικάει και να μας εκπλήσσει... στην Πάρνηθα, στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στο Πήλιο, στη Χαλκιδική...


Υ.Γ.: Ο στρατηγός άνεμος τι να σκέφτεται άραγε;

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, 170 χρόνια ζωής

Τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου το πρώτο Τεχνολογικό Ίδρυμα της χώρας, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κλείνει 170 χρόνια ζωής. Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του πρύτανη Κωνσταντίνου Μουτζούρη, θα πραγματοποιηθεί η εναρκτήρια τελετή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το ίδρυμα όπου περάσαμε έξι από τα καλύτερα χρόνια μας, μέσα από μια πορεία συνυφασμένη και αλληλένδετη με την ιστορία και τη Δημοκρατία στον τόπο μας, μεγαλώνει, αλλάζει, μεταμορφώνεται παράλληλα με τα γεγονότα και τις συνθήκες γύρω μας, αλλά παραμένει πάντοτε, χάρη στη ζωντανή ακαδημαϊκή του κοινότητα, ένας τόπος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και παραγωγής παιδείας.

Ιδρύθηκε το 1837. Ο Γεώργιος Αβέρωφ υπήρξε ο μεγαλύτερος ευεργέτης του. Ο Νικόλαος Στουρνάρης διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του για την κατασκευή του ιδρύματος. Η οικονομική συμβολή του Μιχαήλ Τοσίτσα ήταν εξίσου σημαντική. Η γενναία προσφορά των Μετσοβιτών, μαζί με τις προσφορές άλλων ευεργετών, έδωσε τη δυνατότητα στον Λύσανδρο Καυταντζόγλου, ο οποίος ήταν και ο δημιουργός του μνημειακού συγκροτήματος της οδού Πατησίων, να εκτελέσει τα σχέδιά του δημιουργώντας ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονήματα του ευρωπαϊκού κλασικισμού του 19ου αιώνα.

Η κορύφωση του εορτασμού θα γίνει με τις εκδηλώσεις που θα οργανωθούν από τις σχολές του ιδρύματος από την Τρίτη έως και την Παρασκευή. Οι περισσότερες θα οργανωθούν στην Πολυτεχνειούπολη με εξαίρεση την ημερίδα της Αρχιτεκτονικής στο συγκρότημα της Πατησίων και την ημερίδα της σχολής Ναυπηγών στο Ευγενίδειο Ιδρυμα. Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι διαθέσιμο στην ειδική για τον εορτασμό σελίδα του ΕΜΠ.

Blog... χρονιάρικο

and when the band you're in starts playing different tunes
I'll see you on the dark shine of the moon...

To shine on you crazy diamond βγήκε στον αέρα πριν από 1 ακριβώς χρόνο, μετά από ερέθισμα που μου έδωσε ο φίλος adamo. 108 posts, κάμποσα comments, νέοι δικτυακοί φίλοι, νέες εμπειρίες. Τελικά, το μέσο (internet) βρίσκει πάντα τρόπους να μας κρατάει κοντά του.

keep blogging

Ορεινή Κορινθία: οι δρόμοι του κρασιού

Το Σαββατοκύριακο βρέθηκα στους Καλλιάνους, λίγο μετά τη λίμνη Στυμφαλία στην ορεινή Κορινθία, στη διαδρομή που οι ντόπιοι ονομάζουν "ο δρόμος του κρασιού". Τα χρώματα του φθινοπώρου που κυριαρχούν όπου γυρίζει το μάτι σου είναι κάτι που σε κυριεύει (και μελαγχολείς βλέποντας τι καταστροφή συνέβει το καλοκαίρι στην Πελοπόννησο). Ειδικά η διαδρομή μέχρι τη τεχνητή λίμνη Δόξα είναι μαγευτική. Η εκδρομή συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όλους: φανταστικά τοπία, καλό φαγητό, ησυχία και φυσικά... μπόλικο κρασάκι Νεμέας.

Επόμενος στόχος: Τρίκαλα Κορινθίας και Λίμνη Πλαστήρα.

Τον ήπιαμε... (Oracle για πάντα! - part II)

Σε συνέχεια του προηγούμενου post (Oracle για πάντα), εγκαθιστούμε το patch 4960265 για την Oracle Database 10.2.0.2 για να διορθώσουμε το bug 4960265 και είμαστε σίγουροι ότι όλα πήγαν καλά (ώρα 16:00), τόσο στην primary rac database όσο και στη standby (όλες με ASM, άρα συνολικά 6 διαδοχικές εγκαταστάσεις του patch - 3 servers επί 2 oracle instances ανά server, ένα για το ASM και ένα για την Database), καθώς σε όλες τις περιπτώσεις το opatch utility μας επέστρεψε: completed successfully.

Αποφασίζουμε να τρέξουμε το query που μας έκανε να αντιληφθούμε το πρόβλημα και παίρνουμε error messages της μορφής:

parallel servers died unexpectedly.

Και κάθε φορά που τρέχουμε το query, νά'σου και ένα ξεγυρισμένο core dump με το παρακάτω error:

ORA-07445: exception encountered: core dump [qesblMerge()+580] [SIGBUS] [Invalid address alignment].

Άρα, αντί να λύσουμε το πρόβλημα, πήραμε κι ένα νέο! Άντε μετά να κάνουμε rollback το patch, και να φτάνουμε στο σημείο να πανηγυρίζουμε που τουλάχιστον καταφέραμε με το rollback να γυρίσουμε αισίως στην προηγούμενη προβληματική κατάσταση, με τα λανθασμένα μεν αποτελέσματα (βλ. προηγούμενο post) αλλά χωρίς 7445 errors και χωρίς core dumbs... (ώρα 18:30)

To αποκορύφωμα: η λύση που μας προτείνει η Oracle είναι εγκατάσταση του patchset 10.2.0.3 και μετά εγκατάσταση του one-off patch 4960265 on top of it !!!! Αφού βεβαίως προηγούμενα στη λίστα των fixed bugs του patchset 10.2.0.3 περιέχεται και το δικό μας !!!!

Τα παρατάω και φεύγω για διήμερη εκδρομούλα το ΠΣΚ.

Oracle για πάντα!

Αφού μας ταλαιπώρισε η Oracle εμάς, τουλάχιστον ας μην ταλαιπωρεί κι άλλους DBAs εκεί έξω:

περίπτωση 1η, Bug 4960265:
όταν τρέχεις ένα απλό

select count(*) from table_name;

περιμένεις πάντοτε το ίδιο αποτέλεσμα (όταν φυσικά ενδιάμεσα δεν υπάρχουν DML statements)... εκτός και αν έχεις RAC Database, οπότε μπορεί να συμβεί το ανεπανάληπτο:

In some cases when using a join filter in a RAC configuration
(parallel hash-join) wrong results can be produced.
Workaround: Turn off bloom filters by setting _bloom_filter_enabled
to FALSE.

Το θέμα είναι τι γίνεται αν έχεις παράξει ήδη εδώ και 2 χρόνια reports με στατιστικά από διασταύρωση στοιχείων στη βάση σου μέχρι να εντοπίσεις τυχαία το bug αυτό (να'ναι καλά η συνάδελφος που πρόσεξε κάτι που δεν της άρεσε στα αποτελέσματα του query της και άρχισε να ψάχνεται)


περίπτωση 2η, Bug 4612267:
κάντε πού και πού reboot τα Linux μηχανάκια σας με εγκατεστημένη Oracle 10.2.0.1, γιατί μετά από 248(!!!) ημέρες uptime η SQL*Plus ... κολλάει:

SQL*Plus With Instant Client 10.2.0.1 Hangs, When System Uptime
Is More Than 248 Days

Bill Gates ακούς;

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1973

Το Ακορντεόν (Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης, Μουσική: Μάνος Λοΐζος)

"Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περά- δε θα περάσει ο φασισμός"

Aφιερωμένο στη μνήμη των 23 αγωνιστών που δολοφονήθηκαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου από τους φασίστες της χούντας των συνταγματαρχών, και σε όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν τα ιδανικά τους και την ελευθερία στα νησιά της εξορίας...

Οι 23 νεκροί του Πολυτεχνείου
( ΠΗΓΗ: Ταχυδρόμος 15/11/2003, τεύχος 194, Έρευνα: Πάνος Μπαΐλης)
16 Νοεμβρίου 1973...
1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30) προσεβλήθη από αέρια εις την Πλατεία Ομονοίας και απεβίωσε αυθημερόν.
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30) (μαθητής), πληγείς κατά την διέλευση του από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, από αποστρακισθείσα σφαίρα.
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00) προσεβλήθη από αέρια εις την Πλατεία Ομονοίας και απεβίωσε αυθημερόν.
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30) πληγείς δια πυροβόλου όπλου κατά την επίθεση των διαδηλωτών εναντίον του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, από γειτονική ταράτσα.
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30) πληγείσα εις το αυτό μέρος και υπό τις ίδιες συνθήκες.
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00) ιδιωτικός υπάλληλος, πληγείς υπό σφαίρας άγνωστων στα Εξάρχεια.
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73) οικοδόμος. Κτυπήθηκε με ράβδο και απεβίωσε την 22-11-1973.
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)

17 Νοεμβρίου 1973...
9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73) πληγείς από αδέσποτης σφαίρας στη Πλατεία Βάθης.
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74) πληγείσα εξ αδέσποτου σφαίρας εις την Πλατεία Αγίων Αναργύρων.
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15) ιδιωτικός υπάλληλος, πληγείς από σφαίρα στην οδό Πατησίων, παρά την Πλατεία Αγάμων.
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30) πληγείς εις σύγκρουση προ του Ο.Τ.Ε Πατησίων.
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00) πληγείς εις το αυτό μέρος και υπό τις ίδιες συνθήκες.
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30) πληγείς στα Νέα Λιόσια εξ αδέσποτου σφαίρας.
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00) πληγείσα από αδέσποτη σφαίρα εις την Πλατεία Μεταξουργείου.
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00) πληγείς από αδέσποτη σφαίρα στη συνοικία του Ζωγράφου.
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00) πληγείς από αδέσποτη σφαίρα στην οδό Αχαρνών.

18 Νοεμβρίου 1973...
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00) πληγείς υπό σφαίρας πλησίον του 16ου Αστυνομικού Τμήματος.
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974) πληγείς εις Πλατεία Αγάμων, υπό αγνώστων οπλοφόρων.
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00) ιδιωτικός υπάλληλος, πληγείς υπό σφαίρας κατά μαρτυρίας εις την οδό Καλλιδρομίου.
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30) δικηγόρος, πληγείς από σφαίρα στην Πλατεία Κάνιγγος, κατά την σύγκρουση με Αστυνομικές δυνάμεις.
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73) τεχνίτης. Κτυπήθηκε με ράβδο, από ιδιώτη και απεβίωσε την 21-11-1973.

Ιστορίες (πείνας) αναδόχων (part I)

- (εγώ) "στον πίνακα συμμόρφωσης για το workstation που προτείνετε αναφέρεται ότι ο κάθε πυρήνας του επεξεργαστή δουλεύει στα 1,8GHz (2 x 1,8GHz). Αλλά στο τεχνικό φυλλάδιο του κατασκευαστή (HP) αναφέρεται ότι η ελάχιστη σύνθεση του συστήματος έρχεται με επεξεργαστή Intel Pentium Dual-core E2180 (2 x 2,0GHz). Μήπως έχετε κάνει κάποιο τυπογραφικό λάθος;"
- (αντίκλητος αναδόχου) "Τον πίνακα συμμόρφωσης τον έχει γράψει ο πλέον αξιόπιστος τεχνικός μας. Α-πο-κλεί-ε-ται να έχει κάνει λάθος."
- (εγώ) "Μήπως έχει κάνει λάθος δηλαδή η HP στο τεχνικό της φυλλάδιο; Και στο website της; Εγώ ως μέλος ΕΠΠΕ δεν μπορώ να παραλάβω κάτι τέτοιο."
- (αντίκλητος αναδόχου) "Λοιπόν, αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα... Αν είναι έτσι, εγώ αποσύρω την προσφορά μας για τα workstation και μένουμε στην αρχική μας προσφορά. Δεν έχουμε κάνει λάθος!!!"

Κάπου εκεί συγκρατήθηκα με πολύ κόπο να μην πιάσω το τασάκι από το τραπέζι να του το φέρω στο κεφάλι. Αλλά ακόμα και τώρα (2 ώρες μετά τη συνάντηση) μετανιώνω... Καθώς έχω βρεθεί επαγγελματικά και στις δύο όχθες, δε θυμάμαι ποτέ να έχω προσπαθήσει να βγάλω τρελλό τον άλλο για πράγματα στα οποία είναι προφανές ότι έχω λάθος (πχ. έξω είναι νύχτα και όχι μέρα).

Ερώτηση: Τόση πείνα έχει πέσει τελικά στις εταιρίες πληροφορικής;

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ωχαδερφισμού

Είναι στιγμές που απογοητεύεσαι και έρχεσαι αντιμέτωπος (για πολλοστή φορά) με την πραγματικότητα της παθογένειας του δημόσιου φορέα στην Ελλάδα και τη διαπίστωση ότι αυτή πηγάζει από τη νοοτροπία σημαντικού ποσοστού των εργαζομένων σε αυτό. Και όταν αυτή η νοοτροπία προέρχεται από την "παλιά φρουρά" των εργαζομένων (των 50 και πάνω δηλαδή), τότε κάπου μέσα σου λες ότι "εντάξει, έχουν μεγαλώσει αλλιώς και έχουν μάθει αλλιώς" (κάκιστα βέβαια, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας). Όταν όμως αυτή η νοοτροπία, ο ωχαδερφισμός, βγαίνει μέσα από νέους ανθρώπους, τότε πραγματικά θες να πάρεις ένα ρόπαλο και ν' αρχίσεις να βαράς μέχρι να στρώσουν (βλ. και προηγούμενο post: "Αγαπητέ θεούλη, σε παρακαλώ...").


Related:
[1] "Ορισμός του Zamanfou" (πηγή: Wikipedia): "Zamanfou, also known as 'ohaderfismos' (Greek "Ωχαδερφισμός") is a minor counterculture phenomenon in Greece which involves social loafing as its principle characteristic". Και στη λεζάντα κάτω από τη φωτογραφία του φραπέ: "Frape coffee is often a symbol of cynical attitude".
[2] "Social loafing ή ωχαδερφισμός ή σταρχιδισμός ή… zamanfou" (πηγή: www.akyro.net)

Η εμπειρία του να είσαι μπαμπάς

Σα σήμερα πριν από 5 χρόνια, ξημερώματα Τρίτης στις 07:44 πρωτοείδα την κόρη μου. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά, τόσο στο χαρακτήρα μου όσο και στη ζωή μου. Και κάθε νέα μέρα είναι μια μέρα με πολλές νέες εμπειρίες, οι οποίες συχνά με εκπλήσσουν. Τα συναισθήματα που νιώθεις όταν σε κοιτάζει ή σε αγκαλιάζει και σου λέει γλυκόλογα το παιδί σου, η μελαγχολία που σε πιάνει όταν διαπιστώνεις πόσο αθώα είναι μια παιδική ψυχή, η αγωνία σου να πετύχεις στην προσπάθειά σου να του μεταδόσεις μόνο τα θετικά από το χαρακτήρα σου, η χαρά σου όταν και αυτό είναι χαρούμενο, είναι πράγματα που δεν μπορούν να περιγραφούν εύκολα. Το μόνο που μπορείς να ευχηθείς είναι να αξιωθούν όλοι να νιώσουν αυτά τα συναισθήματα στη ζωή τους.

Χρόνια πολλά μωρό μου...

Καφές ... με στυλ

Το ΠΣΚ θυμήθηκα ένα mail που μου είχε έρθει πριν από πολύ καιρό. Ήταν σχετικό με την τέχνη της διακόσμησης της επιφάνειας του καφέ σε ένα φλυτζάνι, όπως στη φωτογραφία αριστερά. Για όποιον θέλει να το δοκιμάσει (ειδικά αν έχει αρκετό χρόνο να σκοτώσει :-) οι οδηγίες με τη μορφή φωτογραφιών σε διάφορα βήματα ακολουθούν παρακάτω. Σημειώνω ότι απαιτούνται:

• ένα φλυτζάνι καφές καπουτσίνο,
• γάλα κρύο (εβαπορέ) πολύ καλά χτυπημένο (να είναι ιδιαίτερα πυκνό) και το αφρόγαλά του,
• ένα σωληνάριο με σιρόπι σοκολάτας, ή εναλλακτικά κακάο σε σκόνη,
• μια οδοντογλυφίδα.

Τους δίνουμε χάντικαπ 6 βαθμούς

Ο φίλος adamo με πρόλαβε, καθώς μιλάει για fighting spirit της ομάδας. Ίσως μέχρι πριν από 5 μέρες να γκρίνιαζα κι εγώ για το σημερινό 3-3, αλλά μετά τη Μαδρίτη ξέρω πλέον ότι φτιάχνεται κάτι καλό εκεί στο λιμάνι. Αντιγράφω λοιπόν το συνθηματάκι από τον adamo:

Κι αν δεν είν’ γραφτό
στα @@ τα δυο!
Είμαστ’ άρωστοι με τον Ολυμπιακό

Υ.Γ. Βγάλτε έξω τον καραγκιόζη

Έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό...

Περήφανοι για χθες όλοι εμείς οι γαύροι.
Τώρα, όλοι Καραϊσκάκη στις 6 Νοεμβρίου.

Μαθήματα γραμματικής (μέρος Ι): τελικό Νι

Πότε επιτέλους θα μάθουν κάποιοι (οι περισσότεροι) να χρησιμοποιούν σωστά στο γραπτό λόγο το τελικό ν στα άρθρα; Από το πρωί διαβάζω ένα από τα παραδοτέα μιας εταιρίας για ένα έργο που έχουν αναλάβει και μου έχουν βγει τα μάτια από τη συνεχή και λανθασμένη χρήση του τελικού "Νι". Για να κάνουμε λοιπόν επανάληψη της γραμματικής που μαθαίναμε στο σχολείο (και που προφανώς οι συντάκτες του παραδοτέου την αγνοούν). Διαβάζω από τη wikipedia:

"Σύμφωνα με τη διδασκόμενη γραμματική, τα άρθρα τον και την, το αριθμητικό και αόριστο άρθρο έναν, τα άκλιτα δεν και μην και η προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτήν και την διατηρούν το τελικό ν (νι) όταν η λέξη που ακολουθεί αρχίζει από φωνήεν ή από στιγμιαίο σύμφωνο, δηλαδή τα γράμματα κ, π, τ, τις διφθόγγους μπ, ντ, γκ, τσ και τζ και τα διπλά ξ και ψ. Πριν από όλα τα άλλα γράμματα το τελικό ν παραλείπεται.

Επίσης, το τελικό ν παραμένει πάντοτε, δηλ. ανεξάρτητα από τον φθόγγο που ακολουθεί, στο άρθρο των, στην προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτόν και τον και στο τροπικό επίρρημα σαν."

Τόσο δύσκολο είναι ρε γαμώτο;

Και τώρα, άντε γειά... (part II)

έγραψε χθες ο Καρπετό: "Τη διαδρομή των προκριματικών την ξεκίνησε μια ομάδα γεμάτη από ερωτήματα. Την κλείνει μία ομάδα με σταθερότητα, γεμάτη αξίες. Η προσπάθεια συντήρησης της πρωταθλήτριας Ευρώπης αποδείχτηκε λάθος του Οθωνα. Η απογείωσή της μέσα από μια διαδικασία αλλαγής και ωρίμανσης είναι το αριστούργημά του. "

Νομίζω ότι σε 4 γραμμές συνοψίζεται πλήρως η πορεία της Εθνικής τα τελευταία 2 χρόνια... και εν μέρει δικαιολογείται και η γκρίνια μας (μου) μέχρι το ματς με τη Μάλτα. Περιμένουμε τώρα τη λαμπρή συνέχεια το επόμενο καλοκαίρι.

Και τώρα, άντε γειά...

κι εσείς,
κι εσύ Παναγιώτη Ψωμιάδη, κι εσύ Γιάννη Τραγάκη, κι εσύ Γιώργο Καρατζαφέρη και όλα τα όμοιά σας φασιστοειδή γουρούνια, που μιλήσατε για εθνική προδοσία μετά το 1-4.


Υ.Γ.1. Τελικά καλό μας έκανε αυτό το 1-4, αν και το σκορ δε δείχνει απαραίτητα ότι ήταν τόσο μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες τότε. Απλά μέχρι εκείνο τον αγώνα όλα τα μέλη της ομάδας (πρόεδρος, παράγοντες, προπονητές, παίκτες) ήταν μάλλον αλλού... Τελικά αλλάξανε (και αλλάξαμε) μυαλά και είμαστε πάλι η ομάδα που ξέρει να νικάει, όπως τότε, το 2004...

Υ.Γ.2. Αν εξαιρέσεις την παραφωνία με τα σφυρίγματα στον εθνικό ύμνο, οι Τούρκοι ήταν άψογοι. Ας τα βλέπουν οι δικοί μας κάφροι που έκαναν ό,τι έκαναν στον πρώτο αγώνα

16 Οκτωβρίου. Παγκόσμια ημέρα διατροφής

Η σημερινή ημέρα, 16η Οκτωβρίου, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής. Και όπως επισημαίνει η Greenpeace Ελλάδας στο σημερινό δελτίο τύπου: "και αντί να γιορτάζουμε την αφθονία και την ποικιλία των αγαθών που μας προσφέρει αυτός ο όμορφος πλανήτης, θα αναλωθούμε ξανά σε συζητήσεις για το πώς θα καταπολεμήσουμε δύο σύγχρονες επιδημίες που μαστίζουν αυτή τη στιγμή την ανθρωπότητα: τον υποσιτισμό και την παχυσαρκία. Σχήμα οξύμωρο; Και όμως πραγματικό. Την ίδια στιγμή που το αυτονόητο δικαίωμα στην τροφή καταρρακώνεται καθημερινά στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη, η υπερκατανάλωση στις λεγόμενες αναπτυγμένες περιοχές οδηγεί σε διατροφικά προβλήματα και σκάνδαλα."

Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία με τη μορφή αριθμών κατά την Greenpeace είναι και τα παρακάτω (περισσότερα εδώ):

• Περισσότεροι από 850 εκ. άνθρωποι εξακολουθούν να πεινούν σε όλο τον κόσμο.
• 2 δισ. άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών.
• 40 εκ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα, ενώ καθημερινά παράγονται 356 κιλά δημητριακών ανά άτομο.
• Μεταξύ 1967- 1997, η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξήθηκε κατά 84% και ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 67%, εξασφαλίζοντας ένα καθεστώς επισιτιστικής ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο.
• Την ίδια περίοδο, το κόστος παραγωγής των τροφίμων μειώθηκε εντυπωσιακά, παρασύροντας σε αντίστοιχη μείωση και τις τιμές τους.
• Η βιομηχανία τροφίμων σπαταλά 40 δις δολάρια σε διαφήμιση.
• Για κάθε δολάριο που ξοδεύει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για την καταπολέμηση του υποσιτισμού στον κόσμο, η βιομηχανία τροφίμων ξοδεύει 500 δολάρια για την προώθηση των επεξεργασμένων τροφίμων.

Δυστυχώς, σήμερα τα κανάλια της TV και τα άλλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης θα γεμίσουν κάποιο από το χρόνο και το χώρο των ειδήσεών τους σε αφιερώματα για την ημέρα αυτή, θα ρίξουμε όλοι μας μερικά κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδάκια που πεθαίνουν από την πείνα στις φτωχές χώρες, και μετά τι; Από αύριο πάλι στα καθ΄ημάς...

Blog action day

Χθες 15 Οκτωβρίου 2007 έλαβε χώρα μια παγκόσμια προσπάθεια των Bloggers να ευαισθητοποιήσουν για μια ακόμα φορά τον κόσμο για τα προβλήματα που εμείς οι άνθρωποι με τις πράξεις μας αναγκάσαμε το Περιβάλλον να αντιμετωπίζει σήμερα. Η προσπάθεια οργανώθηκε από το blogactionday.org και συγκέντρωσε έως τώρα πάνω από 15.000 blogs και 12 εκατ. αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Προσπαθώντας να σκεφτώ για ποιο θέμα να γράψω, κατέληξα ότι υπάρχουν δυστυχώς τόσα πολλά προβλήματα με το φυσικό περιβάλλον, προβλήματα που ειδικά το τελευταίο καιρό έγιναν τόσο επίκαιρα στη χώρα μας (δασικές πυρκαγίες, μόλυνση Ασωπού ποταμού, ρύπανση εργοστασίων ΔΕΗ, διοξίνες στα τρόφιμα, διαχείριση σκουπιδιών και ανακύκλωση, κ.α.), που ίσως το να επικεντρωθεί κανείς σε ένα από αυτά χάνει το δάσος και βλέπει μόνο το δέντρο.

Ας παλέψουμε όλοι μας, από τα μικρά καθημερινά μέχρι τα μεγάλα και σύνθετα προβλήματα με όλες μας τις δυνάμεις για ένα καλύτερο περιβάλλον. Το οφείλουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας, στο αύριο αυτού του ανθρώπινου κόσμου, αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους ζώντες οργανισμούς, που εμείς οι άνθρωποι με τις πράξεις μας τους καταδικάζουμε, πέρα και κόντρα σε κάθε φυσική διαδικασία...

Όλοι ίσοι, αλλά μερικοί περισσότερο;

Άκουγα χθες τον χειρουργό Ανδρέα Τζάκη σε "ζωντανή" συνέντευξη στις ειδήσεις του Mega και δεν πίστευα στ' αυτιά μου... Σε ερώτηση του (κατά τ' άλλα γελοίου και άχρηστου) Πρετεντέρη αν έδωσε μεγαλύτερη προσοχή (σε σχέση με άλλους ασθενείς, που δεν είναι... celebrities) στο Χριστόδουλο, απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό ότι ναι, ήταν περισσότερο αφωσιομένος και προσεκτικός, καθώς είχε να κάνει με τη ζωή ενός τόσο σημαντικού ανθρώπου όπως είναι ο Χριστόδουλος. Αμέσως μετά βέβαια είπε ότι αυτό δε σημαίνει ότι δεν προσέχει τον κάθε του ασθενή ξεχωριστά, αλλά με το Χριστόδουλο ήταν αλλιώς. Αίσχος λέω με το φτωχό μου το μυαλό.

Εκ των υστέρων σκέφτηκα ότι έβαλαν το Χριστόδουλο πρώτο στη λίστα αναμονής, σε βάρος άλλων κακομοίρηδων που περιμένουν καιρό και πεθαίνουν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, καθώς δεν έχουν την "τύχη" να είναι Μητροπολίτες, άρα γιατί να με πειράζει αυτό. Αλλά όταν το ακούς τόσο ωμά και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, απλά σκέφτεσαι ότι τελικά θα πας άκλαυτος, εκτός κι αν είσαι celebrity...

Αγαπητέ θεούλη, σε παρακαλώ...

Δώσε μου γνώση να καταλάβω το αφεντικό μου και (κάποιους από) τους συνεργάτες μου,

Δώσε μου αγάπη να τους συγχωρήσω,

Δώσε μου υπομονή να καταλάβω τις πράξεις τους,

Αλλά σε παρακαλώ, μη μου χαρίσεις δύναμη, γιατί τότε θα τους σπάσω το κεφάλι!

Επιτέλους, Sir-Taki

... να γελάσει κι εμάς λίγο το χειλάκι μας

Updated:
και ο adamo μιλάει για συρτάκι :-)

Υ.Γ.:
οφείλω να παραδεχτώ ότι το κοουτσάρισμα του Λεμονή σήμερα ήταν καθοριστικό. Αλλαγή με ρίσκο αυτή του Κοβάσεβιτς με το Γκαλέτι (όταν όλοι περιμέναμε να βγει ο Πάτσα ή ο Στολτίδης) αλλά στο τέλος δικαιώθηκε πλήρως. Μακάρι να είναι αυτή η αρχή μιας καλής πορείας στην Ευρώπη φέτος (και όχι απαραίτητα στο Champions League, αλλά και γιατί όχι), και σίγουρα με μπάλα όπως αυτή του δευτέρου ημιχρόνου.

Μια από τα ίδια

πάλι όλοι πίσω, πάλι Χ, και τώρα -4 και -2 πίσω.
Μήπως όντως έφταιγε ο αγωνιστικός χώρος γιατρέ μου;

Βαρύ το πλήγμα στην Πελοπόννησο από τις πυρκαγιές

Η περιβαλλοντική οργάνωση "WWF Ελλάς" έδωσε χθες στη δημοσιότητα τη συνολική αποτίμηση των πυρκαγιών και των οικολογικών επιπτώσεών τους στην Πελοπόννησο το φετινό καλοκαίρι. Τα νούμερα είναι συγκλονιστικά, και τα μεγέθη τρομάζουν, καθώς δεν τα έχουμε δει ποτέ ξανά σε αυτή την έκταση στο παρελθόν. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή:

"... οι συνολικές καμένες εκτάσεις της Πελοποννήσου φτάνουν τα 1.772.654 στρέμματα, εκ των οποίων 55% (975.180) ήταν δάση και φυσικές εκτάσεις, 41% (781.043) γεωργικές καλλιέργειες και 1% (16.432) τεχνητές επιφάνειες (οικισμοί, δρόμοι, γήπεδα, κλπ). Από αυτά, περισσότερα από 300.000 στρέμματα βρίσκονται σε προστατευόμενες φυσικές περιοχές του δικτύου Natura 2000. Οι περιοχές με ιδιαίτερα οικολογική αξία που επλήγησαν σοβαρά από τις πυρκαγιές είναι οι εξής:

Δάσος και λίμνη Καϊάφα: Κάηκαν 7.577 στρέμματα (22,5% της προστατευόμενης περιοχής)
Ολυμπία: Κάηκαν 670 στρέμματα (21,3% της προστατευόμενης περιοχής)
Οροπέδιο Φολόης: Κάηκαν 29.943 στρέμματα (30,7% της προστατευόμενης περιοχής)
Όρος Ταΰγετος: Κάηκαν 86.542 στρέμματα (16,3% της προστατευόμενης περιοχής)
Όρος Πάρνωνας: Κάηκαν 45.066 στρέμματα (8,1% της προστατευόμενης περιοχής)
Όρη Μπαρμπάς και Κλωκός, Φαράγγι Σελινούντα: Κάηκαν 30.476 στρέμματα (50,4% της προστατευόμενης περιοχής)
Φαράγγι Βουραϊκού: Κάηκαν 6.362 στρέμματα (29,2% της προστατευόμενης περιοχής)"

Η πλήρης ανακοίνωση της WWF Ελλάδας βρίσκεται εδώ.
Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση-απολογισμό των πυρκαγιών εδώ.

"Για ένα ζωντανό πλανήτη" είναι το moto της WWF. Αλλά με τα παραπάνω στοιχεία, και την αδιαφορία των υπεύθυνων, που είναι καθημερινό φαινόμενο στην πατρίδα μας, δυστυχώς δεν ξέρω πώς θα μπορέσει το παραπάνω να γίνει πραγματικότητα για τις καμένες περιοχές.

Πείτε ναι στα βιολογικά προϊόντα

Με τον όρο "βιολογικά" χαρακτηρίζονται τα προϊόντα εκείνα που παράγονται χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων ή άλλων ορμονών. Αντί χημικών ουσιών, επιβλαβών για την υγεία, χρησιμοποιούνται άλλοι ακίνδυνοι οργανισμοί οι οποίοι δρουν παρασιτικά και ελέγχουν τους πληθυσμούς των παθογόνων. Οι αρχές της Βιολογικής Γεωργίας αποτυπώνονται αναλυτικά στον κανονισμό 2092/91 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στη βιολογική κτηνοτροφία, το παραγόμενο προϊόν προέρχεται από ζώα που μεγαλώνουν υπό καθορισμένες συνθήκες και τρέφονται με πιστοποιημένες βιολογικές τροφές.

Ένα προϊόν για να είναι βιολογικό πρέπει να πληροί πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τόσο στο στάδιο της παραγωγής και καλλιέργειας, όσο και στο στάδιο της μεταποίησης και τυποποίησης. Ο συνεχής έλεγχος αυτών των σταδίων αποτελεί άλλωστε και το βασικό λόγο για την αυξημένη διατροφική ασφάλεια που προσφέρει το τελικό προϊόν που καταλήγει στο τραπέζι μας. Ο έλεγχος και η πιστοποίηση των βιολογικών προϊόντων γίνονται από φορείς και οργανισμούς πιστοποιημένους από τα αρμόδια Υπουργεία. Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι φορείς που έχουν πιστοποιηθεί από το Υπουργείο Γεωργίας (όπως δημοσιεύονται στο φύλλο C 354/29 9.12.2000 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) είναι τέσσερις: η ΔΗΩ (Αριστοτέλους 38 Αθήνα Τ.Κ. 10433, Τηλ.: 210-8224384 / 210-8224839, Fax: 210-8218117), ο AGROCERT (Iθάκης 45-47 Αθήνα Τ.Κ. 11251, Τηλ.: 210-8231277 Fax: 210-8231438), ο ΣΟΓΕ (Σύλλογος Οικολογικής Γεωργίας Ελλάδος, Παραδεισίων 7 - Γαλάτσι Αττικής Τ.Κ. 11147, Τηλ.: 210-2387027, Fax: 210-2387027) και η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ (Ν.Πλαστήρα 24, Αλεξάνδρεια Ημαθία, Τηλ./Fax: 23330-24440).

Η Βιολογική Καλλιέργεια (σύμφωνα με τη wikipedia) είναι μια μέθοδος καλλιέργειας η οποία ελαχιστοποιεί ή αποφεύγει πλήρως τη χρήση συνθετικών λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων, ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών, ορμονών καθώς και πρόσθετων ουσιών στις ζωοτροφές. Η Βιολογική Καλλιέργεια απορρίπτει τη χρήση συνθετικών χημικών ουσιών, όπως τα συνθετικά ζιζανιοκτόνα, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (Γ.Τ.Ο.).

Υπάρχουν δύο τύποι βιολογικών προϊόντων:

• αυτά που βρίσκονται στο μεταβατικό στάδιο (στάδιο μετατροπής της καλλιέργειας του εδάφους από εντατικοποιημένη χημική σε βιολογική). Το μεταβατικό στάδιο (στο οποίο δε χρησιμοποιούνται φυσικά χημικές ουσίες) είναι το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για να απαλλαγεί το έδαφος από τα υπολείμματα των χημικών ουσιών (συνήθως δυο περίπου χρόνια).
• αυτά που είναι πλήρως βιολογικά (μετά την πάροδο του μεταβατικού σταδίου).

Από προσωπική εμπειρία, καθώς εδώ και τέσσερα χρόνια αγοράζω μόνο βιολογικά φρούτα και λαχανικά, αλλαντικά, τυριά και σε μεγάλο ποσοστό και κρέας, μπορώ να πω ότι η διαφορά είναι εμφανής από την πρώτη φορά, τόσο στη γεύση όσο και στην ποιότητα. Φυσικά εξωτερικά η εμφάνισή τους είναι... όπως πραγματικά έπρεπε να είναι, δηλ. απουσιάζει το τεχνητό γυάλισμα, υπάρχουν ραγάδες στο φλοιό, οι καρποί είναι ασσύμετροι και όχι λες και βγήκαν από το ίδιο καλούπι, αντέχουν φυσιολογικό χρονικό διάστημα πριν χαλάσουν και άλλα πολλά που μας παραξενεύουν με τα προϊόντα που βομβαρδίζονται με χημικά.

Ένας πολύ αναλυτικός οδηγός για τα βιολογικά προϊόντα υπάρχει στο in.gr, όπου βρίσκονται πληροφορίες για τα στάδια καλλιέργειας, της λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων και τους οργανισμούς πιστοποίησης. Ίσως η καλύτερη βιολογική λαϊκή αγορά στην πρωτεύουσα είναι στο δήμο Βούλας, κάθε Σάββατο από τις 9:00 μέχρι τις 14:00.

Το Υπουργείο Ανάπτυξης κάποια στιγμή μέσα στο 2007 προσπάθησε (μετά από πιέσεις του Σωματείου Λαικών Αγορών) να ενσωματώσει τις βιολογικές λαϊκές αγορές εντός των λαϊκών αγορών που λειτουργούν σε όλη την επικράτεια. Ευτυχώς μέχρι τώρα έχει αποφευχθεί κάτι τέτοιο.

Related:
[1] "Βιολογική καλλιέργεια" (πηγή: Ελληνική Wikipedia)
[2] "Οδηγός Βιολογικής καλλιέργειας" (πηγή: in.gr)
[3] "Τι σημαίνει βιολογική καλλιέργεια;" (πηγή: greenfarm.gr)
[3] "Οδηγός καταναλωτή" (πηγή: bio-farm)

Ήρθε κιόλας ο χειμώνας;

Γιατί τι άλλο να υποθέσω ή να αναρωτηθώ, όταν πρωί-πρωί σήμερα έβλεπα στο λεωφορείο κάποιους (νέους και όχι ηλικιωμένους, οπότε θα δικαιολογούνταν) να φοράνε πουκάμισο με χοντρό πουλόβερ από πάνω ή γυναίκες με δερμάτινες μπότες και δερμάτινα μπουφάν, ή ακόμα και μία νεαρή γυναίκα που φορούσε καμπαρντίνα.

Έλεος, με 22 βαθμούς εξωτερική θερμοκρασία και κατώτατη θερμοκρασία 15,8 βαθμούς (στου Ζωγράφου) αυτό ονομάζεται μαζοχισμός (ή ίσως και πρόωρη επίδειξη της χειμωνιάτικης γκαρνταρόμπας).

"Δεν είναι αυτός Ολυμπιακός..."

Με καλύπτει απόλυτα ο Σάββας με όσα είπε στην ΕΡΑ-Σπορ, αν και ελπίζω τελικά να διαψευστούμε και οι δύο μας (και όλοι όσοι συμφωνούν με τα παραπάνω), για να δούμε επιτέλους άσπρη μέρα. Πάντως εδώ και δύο χρόνια, μπάλα δεν είδαμε...

Related:
[1] "Περσινά ξινά σταφύλια" έγραφα πέρυσι το Δεκέμβριο. Και δεν είμαι ο ΦΣ ...

Εντυπώσεις από το Live streaming

Χθες το βράδυ αποφάσισα να μην πάω στο κλασσικό παρακμιακό καφενείο της γειτονίας μου για να δω τον Ολυμπιακό με τη Λάτσιο, αλλά να δοκιμάσω για πρώτη φορά να παρακολουθήσω τον αγώνα από τον υπολογιστή μου, χρησιμοποιώντας την υπηρεσία live streaming του Supersport.gr. Οι εντυπώσεις μου είναι κάτι παραπάνω από θετικές και σίγουρα ικανοποιητικές:

• πλήρωσα μόλις 5,94€ (4,99€ + ΦΠΑ 19%), ίσως λιγότερο απ΄ό,τι πληρώνω κάθε φορά στο καφενείο ή την καφετέρια για 2-3 μπύρες.
• είδα τον αγώνα στο σπίτι μου με την ησυχία μου, χωρίς να εκνευρίζομαι από σχόλια άλλων γύρω μου.
• η ποιότητα ήταν άριστη: διάλεξα τη μετάδοση στα 500Kbps, με σύνδεση ADLS στα 4Mbps που διαθέτω (ελάχιστη απαίτηση είναι η γραμμή σου να σου εξασφαλίζει αδιάκοπα τουλάχιστον 550Kbps), σε οθόνη 17άρα και PC με Pentium Core 2 Duo 2,66GHz, κάρτα γραφικών GF8600 GT 256Mb και 2Gb RAM. Παρακολουθώντας από τα 2 μέτρα απόσταση, ήταν σχεδόν σα να βλέπω στη 17άρα τηλεόραση που έχω στο υπνοδωμάτιό μου. Το δε streaming ήταν αδιάκοπο (σε όλη τη διάρκεια του αγώνα δε μου έκανε ούτε ένα πάγωμα της εικόνας).
• εναλλακτικά υπήρχε η δυνατότητα για streaming στα 350Kbps. Άλλη εναλλακτική είναι η αντίστοιχη υπηρεσία live streaming του olympiacos.org, η οποία μάλιστα δίνει τρεις διαφορετικές ποιότητες: στα 80kbps, τα 220 kbps και τα 450 kbps. Ωστόσο, το κόστος εκεί είναι 9€ για τα μη μέλη του Ολυμπιακού και 5€ για τα μέλη.

Το μόνο αρνητικό είναι ότι υπάρχει καθυστέρηση κάπου 10 δευτερόλεπτα στη μετάδοση, οπότε μπορεί να ακούσεις τίποτε φωνές νωρίτερα (άρα συμβουλή: παράθυρα κλειστά :-). Πάντως από εδώ και πέρα θα το καθιερώσω. Αξίζει τα λεφτά του.

Υ.Γ.:
[1] για την ιστορία, δυστυχώς ο Τάκης το φοβήθηκε το ματσάκι και δεν τόλμησε μετά το 1-0 να βάλει και δεύτερο επιθετικό (Κοβάσεβιτς) για να κρατήσει τη Λάτσιο πίσω (η οποία όπως φάνηκε είναι μια ομάδα που μπορούσαμε να την κερδίσουμε), ούτε έκανε και άλλη αλλαγή για να βάλει δύο ξεκούραστους παίκτες (ήταν φανερό ότι η ομάδα είχε μείνει από δυνάμεις στο κέντρο). Τώρα πού θα πάρουμε άλλα ποντάκια, προκειμένου να προλάβουμε το UEFA (που πρέπει να είναι και ο κύριος στόχος της ομάδας);
[2] οι δηλώσεις του Ίλια θύμιζαν Βενιζέλο το βράδυ των εκλογών: δε χρειάζεται να βγάλεις την πίκρα σου για το Λεμονή δημόσια, κάντο στα αποδυτήρια της ομάδας, σε κατ' ιδίαν συζήτηση. Αλλιώς, τι έχουν να προσφέρουν στον Ολυμπιακό, πέρα από περισσότερη πίεση στο Λεμονή και εσωτερικά προβλήματα;

Ψηλά το κεφάλι

Μάγκες, μπράβο. Παρόλο ότι δεν παίξατε το μπάσκετ που θέλαμε, και μόνο που ζήσαμε στιγμές σαν κι αυτές της Παρασκευής, με την απίστευτη ανατροπή στο ματς με τους Σλοβένους, αξίζετε όλα τα λεφτά. Δεν μπορούμε να είμαστε πάντοτε στο βάθρο. Αρκεί που μας δείξατε 3 φορές (με Σέρβους και Κροάτες, εκτός από τους Σλοβένους - μας πάνε τελικά οι αγώνες με τις ομάδες από την πρώην κραταιά Γιουγκοσλαβία) ότι μπορείτε να παλεύετε μέχρι το τελευταίο δέκατο. Του χρόνου πάλι μαζί στο προολυμπιακό τουρνουά (με κριτική ματιά και χωρίς εγωισμούς), περισσότερο δυνατοί και έτοιμοι.

Υ.Γ.:
[1] κύριοι Ισπανοί, η αλαζονεία, τα βρώμικα κόλπα (αλλαγή της ώρας του ημιτελικού ξαφνικά, θεατρινισμοί στον αγώνα), η συνεχής κλάψα και μουρμούρα για τη διαιτησία !!! (που ήταν δικιά σας) κάποια στιγμή πληρώνονται. Πόνεσε μέσα στο ίδιο σας το σπίτι από την αρμάδα του Holden και του Kirilenko.
[2] Sorry Manolo :-)
[3] Νίκο Χατζηβρέττα, σε ευχαριστούμε...

Γερμανική κυβέρνηση: "Επικίνδυνα τα δίκτυα Wi-Fi"

Διάβασα χθές ένα άρθρο της Αγγλικής καθημερινής εφημερίδας "The Independent", το οποίο έφερε στο μυαλό μου μια συζήτηση που είχαμε το καλοκαίρι με φίλους (ανάμεσά τους και ο adamo). Πρόκειται για επίσημη ανακοίνωση της Γερμανικής Κυβέρνησης, μέσω του Υπουργείου Περιβάλλοντος (άσχετο, εμείς ως κράτος το Περιβάλλον το έχουμε μαζί με τα δημόσια έργα -Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. - κάτι παραπάνω θα ξέρουμε ...), με την οποία συστήνουν στους πολίτες να "αποφεύγουν τη χρήση των δικτύων ασύρματης δικτύωσης με το Διαδίκτυο (δίκτυα Wi-Fi), καθώς μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στην υγεία".

Ανάμεσα στα άλλα, διαβάζω: "'The Environment Ministry recommended that people should keep their exposure to radiation from Wi-Fi as low as possible' by choosing 'conventional wired connections'. It added that it is 'actively informing people about possibilities for reducing personal exposure'".

Επίσης: "And Germany's official radiation protection body also advises its citizens to use landlines instead of mobile phones, and warns of "electrosmog" from a wide range of other everyday products, from baby monitors to electric blankets."

Και παρακάτω (και το πλέον σημαντικό): "Florian Emrich, for the office, says Wi-Fi should be avoided 'because people receive exposures from many sources and because it is a new technology and all the research into its health effects has not yet been carried out'."

Διαβάσω επίσης και στη Wikipedia για το Wi-Fi, στην ενότητα "10. Media reports of health risks": "The UK's Health Protection Agency considers there is no consistent evidence of harm from the low power transmissions of Wi-Fi equipment. Nevertheless their chairman, Sir William Stewart, stated that it is a sensible precaution to keep the situation under review.^[8]".

Χωρίς ποτέ μου να έχω υπάρξει τεχνοφοβικός και αρνητής των εξελίξεων στην τεχνολογία (θα έπεφτε άλλωστε το σπίτι μου να με πλακώσει σε αντίθετη περίπτωση, από το γεγονός και μόνο ότι έχω σπουδάσει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών στο ΕΜΠ), αυτό το τελευταίο σημείο (σχετικά με τις ανεπαρκείς και μη ολοκληρωμένες μελέτες για τις πιθανές επιπτώσεις της τεχνολογίας Wi-Fi στη υγεία) είναι και το βασικό μου επιχείρημα, εξαιτίας του οποίου στο σπίτι μου δεν έχω ενεργοποιήσει τη δυνατότητα ασύρματης δικτύωσης (wireless connection) στο router που έχω. Ένας παραπάνω λόγος είναι ότι το γραφείo με το PC μου (άρα και ο router μου) είναι στο δωμάτιο της κόρης μου, οπότε και η παραμικρή αμφιβολία που μπορεί να ακουστεί από αξιόπιστα χείλη για πιθανές επιπτώσεις στην υγεία από τη χρήση ή κατανάλωση οποιουδήποτε αγαθού με κάνει 1000 φορές περισσότερο προσεκτικό και σκεπτικιστή.

Η πρόκληση γεννάει τη βία

... γιατί όταν υπάρχουν αποφάσεις της "τυφλής" (αθλητικής) δικαιοσύνης σαν και αυτή, τότε δίνεις πάτημα σε κάθε καραγκιόζη να κάνει τα ίδια και να απαιτεί κιόλας να παραμείνει ατιμώρητος (μιας και θα υπάρχει το δεδικασμένο).

Υ.Γ.:
[1] Παρασκευά, στην Ευρώπη, σε ματσάκιον του Champions League θα τα έκανες αυτά;
[2] Μπορεί να σου έβριζαν τη μάνα και τη γυναίκα σε όλο το ματς, αλλά είσαι επαγγελματίας και πληρώνεσαι κάθε χρόνο τρελλά λεφτά, που εμείς οι κοινοί γαύροι δε θα τα δούμε ποτέ στη ζωή μας

Γράμμα στον "Kill Bill"

Αγαπητέ Βασίλη,

55'' πριν το τέλος του σημερινού αγώνα ήθελα να γράψω δυο-τρεις γραμμές σε σένα, χωρίς να γνωρίζω ότι θα είσαι εσύ αυτός που θα μας στείλει, σε... νεκρό χρόνο, στα προημιτελικά. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Όταν κάποιος Ευρωπαίος παίκτης κερδίζει (με τον τσαμπουκά του-σου) την ευκαιρία να παίξει στο NBA απευθείας και όχι μέσω των drafts, και μάλιστα σε μεγάλη ομάδα (Huston Rockets) και όχι σε καμία μικρομεσαία, τότε πρέπει να ξεχάσει κακές Ελληνικές συνήθειες και να συγκεντρωθεί στο στόχο του: να παίξει όσο περισσότερο γίνεται , έχοντας να αντιμετωπίσει παίκτες-θηρία (ή και "θηρία" που δημιουργήθηκαν με ... μη θεμιτό τρόπο) καταρχήν μέσα στην ομάδα του.

Για να πλησιάσεις στο στόχο αυτό έπρεπε να βάλεις το κεφάλι κάτω και να πείσεις για τις δυνατότητές σου, σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο και με διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Εκεί δεν είναι Παναθηναϊκός όπου είχες τη φανέλα του βασικού στην ντουλάπα σου, βρέξει-χιονίσει. Ωστόσο, η συνεχής μουρμούρα επειδή δεν έπαιζες σχεδόν καθόλου θύμιζε παιδάκι που παίζει μπάσκετ ("μονό") με τους φίλους του και δεν το βάζουν να παίξει έστω και για να ακουμπήσει την μπάλα. Αντί αυτό να σε πεισμώσει και να σε κάνει να αυξήσεις το ρυθμό των προπονήσεών σου, σε οδήγησε σε μεγαλύτερη κλάψα ("θέλω να παίζω...", "δεν ξαναγυρίζω στο Χιούστον..." κ.α. σχετικά).

Διάβαζα (και διαβάζω) το blog σου και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αποφάσισες να πετάξεις μια τέτοια ευκαιρία στο καλάθι. Και είναι απορίας άξιο το πώς αυτοδιαψεύδεσαι τόσο γρήγορα, καθώς στις 11/3/2007 έγραφες: "Σχεδόν έχω συμπληρώσει έξι μήνες στην Αμερική και όπως σας έγραφα την τελευταία φορά έχω προσαρμοστεί 100% στο νέο τρόπο ζωής. Θα έλεγα και στον τρόπο παιχνιδιού, άσχετα αν δεν έχω πολύ χρόνο συμμετοχής στα ματς των Ρόκετς. Τουλάχιστον, έχω καταλάβει πώς παίζεται εδώ το άθλημα και πιστέψτε με, μόνο αν κάποιος έλθει εδώ για να παίξει μπάσκετ, θα μπορέσει να καταλάβει τι εννοώ. Το ΝΒΑ δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη, τα πάντα εδώ είναι διαφορετικά, από τον τρόπο που σκέφτονται και ενεργούν οι παίκτες μέχρι τη φιλοσοφία των προπονητών και το τι είναι αυτό που κάνει ορισμένους παίκτες να ξεχωρίζουν…"

Και μιας και μιλάμε για καλάθια, η πολλή κλάψα βγαίνει τώρα στην επιφάνεια, καθώς δυστυχώς έως τώρα (με εξαίρεση το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα με τους Κροάτες) βλέπουμε μια σκιά του περσινού εκπληκτικού Kill Bill. Και αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το απίστευτο ντεφορμάρισμα άλλων βασικών (Παπαλουκάς, Παπαδόπουλος, Ζήσης, Κακιούζης) και τις απουσίες Φώτση και Σχορτσιανίτη, έχει οδηγήσει την Εθνική σε μια τουλάχιστον μέτρια παρουσία σε ένα Eurobasket με παράξενο σύστημα, που ουσιαστικά ξεκινάει την επόμενη Πέμπτη.

Ελπίζω τα πράγματα να αλλάξουν από σήμερα και να δούμε μια Εθνική ομάδα όπως την ονειρευόμαστε όλοι μας, και όχι μια ομάδα που στην πρώτη ζώνη 3-2 τα χάνει και παραδίδεται. Το χρωστάτε όλοι σας στον εαυτό σας καταρχήν.

Προσηλυτισμός... του δρόμου

Σήμερα το πρωί (μετά από καιρό, είναι η αλήθεια) είδα σε κάποιο δρόμο του Ζωγράφου, δίπλα σε έξοδο μεγάλου Super Market (άρα σε "στρατηγικό" σημείο), ένα ζευγάρι νεαρών παιδιών, ομοιόμορφα ντυμένων (μαύρο παντελόνι, άσπρο πουκάμισο) να πλησιάζουν τους περαστικούς και να μοιράζουν κάποια φυλλάδια θρησκευτικού περιεχομένου.

Πάντα μου έκαναν εντύπωση ανάλογες περιπτώσεις (και έχω δει πάρα πολλές φορές στην Αθήνα), καθώς πάντοτε πρόκειται για ζευγάρι νεαρών, κάτω των 30 ετών, ευπαρουσίαστων, οι οποίοι φορούν στο πουκάμισο ένα μαύρο ταμπελάκι που γράφει πάνω την ιδιότητά τους: "Πάστορας" του τάδε δόγματος. Έχω πετύχει και κωμικοτραγικό περιστατικό, όπου ένας παππούς νόμισε ενδεχομένως ότι ήταν κάποιοι από την Ελληνική Εκκλησία, και μόλις κατάλαβε ότι "κάτι δεν πάει καλά" άρχισε να τους αποκαλεί "αντίχρηστους" και "ιεχωβάδες"... :-)

Η αλήθεια είναι ότι πάντα με εκνεύριζε αυτού του είδους ο προσηλυτισμός, από όπου και αν προέρχεται (παπάδες, φανατικούς χριστιανούς, μάρτυρες του Ιεχωβά, δόγματα χριστιανικά ή μη κ.α.), ειδικά όταν χτυπούν την πόρτα σου και προσπαθούν με ένα χαμογελαστό προσωπείο να σε πείσουν για την ορθότητα των λόγων τους. Και επιπλέον, σκέφτομαι ότι εν έτη 2007 είναι λίγο παράξενο να εξακολουθούν να υπάρχουν τέτοιες πρακτικές. Γιατί τελικά, άλλο πράγμα είναι η θρησκευτική ελευθερία και άλλο ο προσηλυτισμός, ο οποίος απαγορεύεται σύμφωνα και με το άρθρο 13 του Συντάγματός μας:

"Αρθρο 13 - (Θρησκευτική Ελευθερία)

1. Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός.
2. Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. H άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. O προσηλυτισμός απαγορεύεται.
3. Oι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της Πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντί της, όπως και οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας.
4. Kανένας δεν μπορεί, εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς το Kράτος ή να αρνηθεί να συμμορφωθεί προς τους νόμους.
5. Kανένας όρκος δεν επιβάλλεται χωρίς νόμο, που ορίζει και τον τύπο του."

Αγνώριστη ομάδα

Δυστυχώς, και παρόλο που θεωρώ το Φίλιππο Συρίγο ξερόλα και πολύ συχνά κωλοτούμπα, αυτή τη φορά έχει δίκιο (και ενώ βρισκόμαστε μόλις στο ημίχρονο του αγώνα με την Ισπανία).

Updated:
[1] δύο λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, και ενώ από το 22' έχει λήξει ο αγώνας. ο "αξιότιμος" κ. Δημήτρης Χατζηγεωργίου (ο ένας εκ των δύο εκφωνητών της κρατικής τηλεόρασης, τους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε - ο άλλος είναι Βαγγέλης Ιωάννου), σχολίασε: "τουλάχιστον σήμερα κερδίσαμε τον Μπουρούση"... Αλήθεια, στους προηγούμενους αγώνες πού ήταν ο κ. Χατζηγεωργίου, όταν ο Γιαννάκης είχε ξεχάσει στον πάγκο τον Μπουρούση;
[2] τελικό σκόρ 76-58
[3] ακόμα πιο ενδεικτικός, ο Νίκος Παπαδογιάννης που μιλάει για "Προσκλητήριο φαντασμάτων"

σχετικά posts:
[1] ο adamo διαφωνεί

Το σχέδιο Πλατινί για τις αλλαγές στα κύπελλα Ευρώπης

Ο νέος άρχοντας της UEFA, Michel Platini, έχει βάλει σε εφαρμογή την υλοποίηση της δέσμευσής του για μεγαλύτερη αντιπροσωπευτικότητα των 52 κρατών-μελών της UEFA στα Κύπελλα Ευρώπης, αρχής γενομένης από την περίοδο 2009-2010 και για τα επόμενα τρία χρόνια για να δοκιμαστούν και οριστικοποιηθούν τα προτεινόμενα μέτρα. Μια πρώτη αναλυτική παρουσίαση των μέτρων υπάρχει εδώ (πηγή: sport-fm.gr).

Το σίγουρο είναι ότι η άθλια εικόνα των ομάδων μας τα τελευταία χρόνια στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα έχει ως αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολο να αγωνίζονται στα "σαλόνια" περισσότερες από 2 ομάδες μας κατά Σεπτέμβρη μεριά (παλιά το κατώφλι ήταν ο Νοέμβρης).

Υ.Γ.:
[1] Ήθελα να ήξερα με ποια ζυγαριά αποτιμούν εκεί στην UEFA την τραγικότητα των γεγονότων και πόσο τραγικότερο ήταν το γεγονός του θανάτου του Antonio Puerta της Σεβίλλης από τα γεγονότα που διαδραματίζονται από την περασμένη Παρασκευή στην Ελλάδα.

Αλλαγή σελίδας; Ακόμα είναι δύσκολο...

Είπα σήμερα να γράψω κάτι διαφορετικό, αλλά "σερφάροντας" έπεσα πάνω σε μια αεροφωτογραφία της Αρχαίας Ολυμπίας μετά από την καταστροφική πυρκαγιά. Η εικόνα είναι πραγματικά αποκαρδιωτική. Δείτε την αεροφωτογραφία από το site του Ελ. Τύπου. Πηγαίνοντας το mouse πάνω από τις περιοχές που είναι κυκλωμένες με κόκκινη γραμμή εμφανίζονται αναλυτικές πληροφορίες για την καταστροφή.

Updated:
[1] μια πρώτη παρηγοριά και συνάμα ελπίδα για τον ιστορικό μας αρχαιολογικό χώρο έρχεται από το Μόναχο της Γερμανίας. O δήμος Μονάχου (με δήλωση του δημάρχου του Christian Ude) θα συμβάλει στην αποκατάσταση του Κρόνιου Λόφου, προσφέροντας για αρχή 100.000 ευρώ δωρεά: διαβάστε εδώ (πηγή: in.gr)
[2] και από την ελπίδα στην απόγνωση και την απογοήτευση. Διαβάζω ότι ο φετινός αριθμός των πυρκαγιών στην Ελλάδα αποτελεί "θλιβερό" Ευρωπαϊκό ρεκόρ (πηγή: Η Καθημερινή). Ακόμα συγκλονιστικότερη είναι η δορυφορική φωτογραφία της Πελοποννήσου όπου φαίνεται η τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται από την περασμένη Παρασκευή.

Μαύρη η ψυχή μας...

μαύρη και η ψήφος μας

Πλατεία Συντάγματος, Τετάρτη 29/8/2007, 21:00

Παράνομη δόμηση και πυρκαγιές

από τη "Ναυτεμπορική"
(http://www.naftemporiki.gr/news/maties.asp)

Ρίξτε μια ματιά στο παραπάνω, πραγματικά ενδιαφέρον και εξαιρετικά επίκαιρο άρθρο. Αναφέρεται σε έρευνα που έγινε για τη συσχέτιση της παράνομης δόμησης περιμετρικά ή εντός δασικής έκτασης και των δασικών πυρκαγιών. Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι:

"Με πολλές προσομοιώσεις στη διάρκεια της έρευνάς τους, οι ερευνητές πετυχαίνουν να προσδιορίσουν ποια είναι η σχέση της πυκνότητας της κατοικίας, της βλάστησης και των κατοικιών που προστατεύονται για τον κίνδυνο πυρκαγιάς, με τους παράγοντες που προκαλούν σοβαρές πυρκαγιές.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το μέγεθος μιας πυρκαγιάς μέσα σε μία μεταβατική ζώνη είναι, κατά κύριο λόγο, συνάρτηση του αριθμού των κατοικιών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και της αναφλεκτικότητάς τους. Έτσι, από τη στιγμή που βγαίνουμε από τη ζώνη αυτή, οι πιθανότητες επέκτασης της φωτιάς είναι όλο και μεγαλύτερες."

και καταλήγει με το ερώτημα:

"σε ποια ευνομούμενη πολιτεία οι πολίτες της καλούνται να πληρώσουν το τίμημα παράνομων «περιουσιών»;"

Αχ, Ελλάδα μου γλυκιά

Updated:
[1] το σχετικό post του Νίκου Δήμου είναι απλά ενδεικτικό: Επανίδρυση ή κατάρρευση;