«ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ' AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ' AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους "μαυροσκούφηδες", στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα "παλιοκουμμούνια", όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »
Πάντα ήθελα να ακούσω (ή να διαβάσω) την άποψη του οδηγού του τανκ, να δω τι σκέφτονταν, πώς σκέφτονταν, τι αισθάνθηκε μετά. Διάβασα το άρθρο και συγκλονίστηκα. Από το ΒΗΜΑ, στις 9/11/2003.
Τα πιστεύω τους, τα ιδανικά τους, η επιμονή τους να συνεχίσουν να υψώνουν τη φωνή τους και τη γροθιά τους απέναντι σε όλους αυτούς που γκρέμιζαν τα όνειρά τους, τα όνειρα ενός ολόκληρου λαού, τα μηνύματα που μοίραζαν σε τυπωμένα στους πολύγραφους του Πολυτεχνείου φυλλάδια, όλα παραμένουν ζωντανά και σήμερα στις καρδιές μας... Ζούμε ελεύθεροι και ζούμε έτσι χάρη σε αυτούς.
Και το νόημα της ημέρας κρύβεται στο πρόσωπο των παιδιών και όλων των απλών ανθρώπων που καταθέτουν το γαρύφαλλο στο μνημείο του Πολυτεχνείου, μακρυά από κάμερες και βαρύγδουπες δηλώσεις και κομματικές ίντριγκες, τσακωμούς και περιφρουρήσεις. Σας χαρίζουμε τους ψεύτικους εορτασμούς με τους 15.000 αστυνομικούς να περιφρουρούν, τους κάφρους να καταστρέφουν και να καίνε και κάποιους να διεκδικούν την πατρότητα των εκδηλώσεων. Κρατάμε το χαμόγελο των παιδιών με τη φωτιά στο βλέμμα και στην καρδιά και τα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο...
Updated
το (ξανα)άκουσα το πρωί σε κάποιο ραδιόφωνο, και επειδή λέει όλη την αλήθεια για τον τρόπο που μερικοί ανάμεσά μας "αποδέχτηκαν αβασάνιστα" τα γεγονότα της 21ης Απριλίου του 1967 που οδήγησαν στον 7ετή γύψο, και επειδή η φωνή του Ξυλούρη μας αγγίζει όσο καμία άλλη...
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές την πρώτη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί αδέρφια πήραν οι οχτροί κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές την άλλη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά την τρίτη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά την άλλη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί μοιράσαν δώρα οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά την πέμπτη μέρα Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κρατούσαν δίκιο οι οχτροί κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια σαν κάθε μέρα |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 | ||