3η Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου

Η Κυριακάτικη οικογενειακή βόλτα σήμερα περιελάμβανε την καθιερωμένη ετήσια επίσκεψη στην 3η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου στη HELEXPO στο Μαρούσι. Φεύγοντας, στις τσάντες μας υπήρχαν τα παρακάτω βιβλία (για εμάς και για τα βαπτιστήρια μας:

• Μια φορά ήταν η Κολοτούμπα... που μπέρδευε τα γέλια με τα κλάματα (Σοφία Μαντούβαλου)
• Μπαμπά σε παρακαλώ φέρε μου το φεγγάρι (Eric Carle)
• Εγώ τα ξέρω όλα για τη δασκάλα μου (Nathalie Delebarre)
  
• Η συμμορία των 7 (Εύη Κοντόρα)
• Απ' την κορφή ως τα νύχια (Eric Carle)
• Ο μικρός βασιλιάς των λουλουδιών (Květa Pacovská)

Χαίρομαι που είδα πολύ κόσμο (κάθε χρονιά και περισσότερο) αλλά εκνευρίζομαι που σε κάποια περίπτερα εκδοτικών οίκων εστίαζαν (με τις γιγαντοαφίσες) στον... ποιοτικό κόσμο του Ben-10 και άλλων τέτοιων σύγχρονων ηρώων κινουμένων σχεδίων. Επίσης, υπήρχαν πραγματικά πάρα πολλές εκδηλώσεις (2-3 ανά ώρα) αλλά δεν είδα κάποιο γνωστό παιδικό συγγραφέα στο σημερινό πρόγραμμα (πέρισυ είχαμε την μεγάλη τιμή να σφίξουμε το χέρι του Ευγένιου Τριβιζά και επίσης να ακούσουμε την Ξένια Καλογεροπούλου). Πολύ θετικό επίσης είναι το γεγονός ότι η έκθεση μεγάλωσε και χρονικά (πλέον ειναι τετραήμερη και ολοκληρώνεται αύριο).

Και μιας και το έφερε η κουβέντα για γονείς, παιδιά και βιβλία, και μιας και εισάγονται νέες... μόδες στη διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή, καλό θα ήταν κάποιοι μοντέρνοι γονείς να μπουν στον κόπο να διαβάσουν το βιβλίο του Νίκου Σιδέρη "Τα παιδιά δε θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν". Ο τίτλος τα λέει όλα...

"Παρθενώνας" από τον Κώστα Γαβρά

Μετά από καιρό βρήκα σήμερα τυχαία την ταινία μικρού μήκους του Κώστα Γαβρά, την οποία δημιούργησε ο σκηνοθέτης με την ευκαιρία των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Μια εξαιρετική προσπάθεια, σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, που απεικονίζει μέσα σε 7 λεπτά την ιστορία του Παρθενώνα και την τραγική κατάληξή της με την κλοπή των μαρμάρων από τον Έλγιν. Μια προσπάθεια, που όλοι θυμούνται ότι (αναπάντεχα) συνάντησε την αντίδραση των φανατικών της θρησκείας, απλά και μόνο γιατί απεικόνιζε την αλήθεια (την καταστροφή σημαντικών τμημάτων της ζωοφόρου κατά τα πρώτα χρόνια της επικράτησης του Χριστιανισμού στην Ελλάδα)...

Υ.Γ.
α, ρε, Μελίνα που σας χρειάζεται

Αντικαπνιστικός νόμος: ε, και;

σκηνικό 1^ο, σε γνωστή μπυραρία της Γλυφάδας, λίγο πριν τα Χριστούγεννα (btw, adamo και λοιποί, καιρό έχουμε να πάμε για μπυρολουκάνικα):
- (o υπεύθυνος του καταστήματος - ο μαιτρ δηλ.) Γεια σας, τραπέζι για δύο;
- Ναι
- Καπνίζετε; Γιατί αν καπνίζετε, πρέπει να φέρουμε τασάκι και αν μπει κανείς για έλεγχο, τότε καπνίζετε με δική σας ευθύνη κι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση (!!!)

Μα πώς είναι δυνατόν ρε φίλε να μην έχεις εσύ καμία ευθύνη, από τη στιγμή που μας έχεις φέρει το τασάκι; Και όχι μόνο σε μας, αλλά και στα περισσότερα τραπέζια δίπλα μας. Και ναι, θέλαμε τραπέζι σε χώρο μη καπνιστών (και οι δυο μας είμαστε πρώην καπνιστές, που καταλαβαίνουμε το μεράκι του θεριακλή, αλλά τώρα θέλουμε να είμαστε πλέον άκαπνοι. Ποιος μας καταλαβαίνει και μας σέβετε εμάς;)

σκηνικό ν^ο, σε όλα τα μαγαζιά (καφέ, εστιατόρια, μπαρ) που πήγαμε το τελευταίο 10ήμερο (κυρίως στα Γιάννινα): πουθενά δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός καπνιστών - μη καπνιστών πελατών. Ο καθένας κάνει ό,τι του κατέβει, και η ζωή συνεχίζεται...

Για μια ακόμα φορά, φτιάχτηκε ένας νόμος (σωστός στη βάση του) που καταργήθηκε στην πράξη, από τη στιγμή που δεν υπάρχει κρατικός έλεγχος για την εφαρμογή του. Αλλά επίσης δεν υπάρχει (δυστυχώς) και η παιδεία και η κουλτούρα στην κοινωνία μας, καθώς ο οποιοσδήποτε θεριακλής στο εξωτερικό δε θα τολμούσε να ανάψει τσιγάρο αν δε βρίσκονταν σε εσωτερικό χώρο όπου επιτρέπεται το κάπνισμα. Ή αλλιώς, όπως είχε πει και ο πρόεδρος Σωκράτης κάποτε: "στην Ελλάδα είναι όλοι μάγκες, στο εξωτερικό όμως είναι κότες".