Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά... και καλύτεροι άνθρωποι

... ή αλλιώς, όταν τα παιδιά μάς βάζουν τα γυαλιά και δείχνουν το πραγματικό, απλό ανθρώπινο πρόσωπο που όλοι μας πρέπει να έχουμε.

Θα γράψω μια απλή ιστορία που μου συνέβει σήμερα το πρωί στον ηλεκτρικό. Σε κάθε στάση έμπαιναν στο βαγόνι παρέες παιδάκια (ευτυχώς, και όχι μαντράχαλοι που είχα δει τα Χριστούγεννα και εκνευριζόμουν) και έλεγαν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Έτσι και στα Πετράλωνα μπήκε μια παρέα από τέσσερα παιδάκια και ξεκίνησαν να "μας τα λένε" καθαρά, δυνατά και μελωδικά όπως μας έλεγαν παλιά οι δικοί μας γονείς. Ο απέναντι σε μένα μεσήλικας "κύριος" δεν κρατήθηκε και μέσα στο εορταστικό κλίμα των ημερών "σκέφτηκε" δυνατά (για να δείξει την ανωτερότητα και καθαρότητα της δικής του φυλής): "πάλι γυφτάκια για τα κάλαντα". Κάπου στο ενδιάμεσο του τραγουδιού τα παιδάκια άρχισαν να ξεκαρδίζονται στα γέλια αλλά τελικά συνέχισαν μέχρι το τέλος. Αυτό που είχε συμβεί ήταν ότι από την άλλη πόρτα του βαγονιού είχε μπει μια κοπελιά να πει τα κάλαντα αλλά τα παιδάκια την είχαν προλάβει.

Αυτό όμως που συνέβει στη συνέχεια μας τσάκισε όλους. Μόλις τα παιδάκια τελείωσαν και μάζεψαν κάποια χρήματα, και ενώ ο συρμός ακόμα κινούνταν, η κοπελιά ξεκίνησε να λέει και αυτή τα κάλαντα. Εκεί αντιληφθήκαμε όλοι ότι είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην ομιλία (στην άρθρωση συγκεκριμένα) αλλά δεν το έβαζε κάτω και συνέχιζε. Όσο τραγουδούσε, το μικρότερο από τα προηγούμενα παιδάκια (που ήταν ακόμα στο βαγόνι) ρώτησε την μεγαλύτερη από την παρέα του αν η κοπελιά έχει κάποιο πρόβλημα. Μόλις ολοκλήρωσε τα κάλαντα η κοπελιά, ο μικρούλης έβαλε το χέρι στην τσέπη του, έβγαλε μερικά κέρματα και πήγε και τα έδωσε στην κοπέλα! Τα μάτια της κοπέλας έλαμψαν και τα δικά μας έμειναν να κοιτάζουν εκστασιασμένα και ίσως βουρκωμένα, αλλά σίγουρα χαρούμενα.

Σαν από θεία δίκη (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) η σκηνή διαδραματίστηκε ακριβώς μπροστά στον "κύριο" που με τόση ευκολία και με φανερά υποτιμητική χροιά στη φωνή του αποκάλεσε τα παιδιά αυτά γυφτάκια. Αυτά τα παιδιά που μας έδειξαν με τόσο απλό τρόπο πώς μπορούμε να γίνουμε οι Άνθρωποι που θα έπρεπε να ήμαστε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους