Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ωχαδερφισμού

Είναι στιγμές που απογοητεύεσαι και έρχεσαι αντιμέτωπος (για πολλοστή φορά) με την πραγματικότητα της παθογένειας του δημόσιου φορέα στην Ελλάδα και τη διαπίστωση ότι αυτή πηγάζει από τη νοοτροπία σημαντικού ποσοστού των εργαζομένων σε αυτό. Και όταν αυτή η νοοτροπία προέρχεται από την "παλιά φρουρά" των εργαζομένων (των 50 και πάνω δηλαδή), τότε κάπου μέσα σου λες ότι "εντάξει, έχουν μεγαλώσει αλλιώς και έχουν μάθει αλλιώς" (κάκιστα βέβαια, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας). Όταν όμως αυτή η νοοτροπία, ο ωχαδερφισμός, βγαίνει μέσα από νέους ανθρώπους, τότε πραγματικά θες να πάρεις ένα ρόπαλο και ν' αρχίσεις να βαράς μέχρι να στρώσουν (βλ. και προηγούμενο post: "Αγαπητέ θεούλη, σε παρακαλώ...").


Related:
[1] "Ορισμός του Zamanfou" (πηγή: Wikipedia): "Zamanfou, also known as 'ohaderfismos' (Greek "Ωχαδερφισμός") is a minor counterculture phenomenon in Greece which involves social loafing as its principle characteristic". Και στη λεζάντα κάτω από τη φωτογραφία του φραπέ: "Frape coffee is often a symbol of cynical attitude".
[2] "Social loafing ή ωχαδερφισμός ή σταρχιδισμός ή… zamanfou" (πηγή: www.akyro.net)