So long, Dave Brubeck

David Warren "Dave" Brubeck (December 6, 1920 – December 5, 2012)
Απλά Τεράστιος...

Ο νόμoς του Μurphy για τις ουρές

Δεν είναι αστείο;
Κι όμως, πόσες φορές δεν έχει τύχει στον καθένα μας...

She killed me 'cause I loved her

Χωρίς πολλά πολλά (είναι και Παρασκευή βράδυ και οτιδήποτε άλλο πέρα από μουσική είναι απλά θόρυβος), απλά ακούστε το δυνατά! Surf-άρει ο τεράστιος Στράτος... thanx to the "His Majesty the King of Spain" band (και στον κουμπάρο μου unique-fish)

Γι' αυτό δε θα τους κάμψουν ποτέ

Όσες βόμβες κι αν ρίξουν, όσα παιδιά και αν σκοτώσουν, όσες πόλεις τους κι αν ιδοπεδώσουν, όσο σκληρούς αποκλεισμούς κι αν εφαρμόσουν, οι Παλαιστίνιοι δε θα σταματήσουν στιγμή να πολεμούν για το δικαίωμά τους σε ένα ελεύθερο κράτος (όπως άλλωστε και οι Ισραηλινοί αγωνίζονταν τόσους αιώνες μέχρι να το πετύχουν).

Το βίντεο είναι απλά συγκλονιστικό: οι βόμβες πέφτουν πίσω τους, μερικές δεκάδες-εκατοντάδες μέτρα μακρυά τους, κι αυτοί απλά δε χαμπαριάζουν. Και εξακολουθούν να πολεμούν με "σφεντόνες", σύγχρονοι Δαυβίδ απέναντι στο Γολιάθ.


respect

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει...

δε θα περάσει ο φασισμός.


Στη μνήμη όλων των αγωνιστών (επιφανών και αφανών) που αγωνίστηκαν σα σήμερα πριν από 39 χρόνια και σαν κάθε μέρα, για τα ύψιστα ηδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Δεν μπορείς να ανασάνεις. Αλλά μπορείς να ουρλιάξεις...

Μετά από 4 μήνες... αποτοξίνωσης από τα social networks, έψαχνα να βρω πώς θα ξαναμπώ να κολυμπήσω στα νερά τους. Και σήμερα δε βρήκα καλύτερο μήνυμα από αυτό που περιέχεται στο παρακάτω βίντεο της CGD (Confederacion General del Trabajo - Γενική Συνομοσπονδία Εργατών στην Ισπανία) με αφορμή τη σημερινή πανευρωπαϊκή εργατική κινητοποίηση της 14ης Νοεμβρίου.

 Δεν μπορείς να ανασάνεις. Αλλά μπορείς να ουρλιάξεις...

Υ.Γ. η τελική εικόνα (αυτή που φαίνεται και παραπάνω) ξεγελάει. Το βίντεο είναι απλά συγκλονιστικό...

Θέλει ο φασίστας να κρυφτεί...

και η χαρά δεν τον αφήνει... Όχι, εγώ δεν είμαι με τους δήθεν Ελληνάρες (ίσως και "καθαρόαιμους") που έφτιαξαν κιόλας λογαριασμούς συμπαράστασης στο κορίτσι (που, παρεπιπτόντως, είναι και ξανθό γαλανομάτικο - σαν σε αρεία φυλή μου φέρνει). Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο και θέλεις να γίνεις και πρότυπο για τα νέα παιδιά, προσέχεις όχι μία αλλά χίλιες μία φορές πριν πεις και γράψεις κάτι. Έγκλημα (προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του σεβασμού της διαφορετικότητας) και τιμωρία (στη λήθη της ιστορίας, η οποία δε θα γραφτεί για τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς αγώνες).

Μας ξε-καρβάλι-ωσε το κοράκι

Τυχεροί στο πρώτο, άτυχοι στο δεύτερο ημίχρονο.
Μένει η πίκρα για το χαμένο πέναλτυ και η τσαντίλα για το κοράκι...

441.018

Πώς γίνεται 441.018 ψηφοφόροι να είναι τόσο ΗΛΙΘΙΟΙ;
Πώς γίνεται 441.018 ψηφοφόροι να ψηφίζουν τους ΦΑΣΙΣΤΕΣ;

Τα τρομερά μωρά μας απογείωσαν

μάγκες, ευχαριστούμε για τη μαγεία...
Ντούντα, ευχαριστούμε ξανά...
αφοί Αγγελόπουλοι, ευχαριστούμε για την επιμονή...

Η δύναμη της φύσης

σε ένα τόσο μικρό κενό στο τσιμέντο (ούτε μισό εκατοστό) βρήκε τη θέση του κάποιος "απίστευτος" σπόρος (ίσως...  ξαδερφάκι του MacGyver!) και φύτρωσε αυτό το όμορφο αγριολούλουδο. Μαγεία...

(φωτό "τραβηγμένη" χθες το απόγευμα στο πεζοδρόμιο μπροστά στην πολυκατοικία μου)

Ένα απλό ευχαριστώ δε θα είναι ποτέ αρκετό

Γιατί πώς να ευχαριστήσεις αυτόν στον οποίο οφείλεις την ύπαρξη των δύο παιδιών σου; Πώς να τον ευχαριστήσεις για την ανθρωπιά του, το χιούμορ του στις δύσκολες στιγμές μας, τις συμβουλές και τον πολύτιμο χρόνο που αφιέρωνε για να μας λύσει κάθε απορία, αλλά και τη σοβαρότητα όταν ήθελε να μας "σφίξει τα λουριά"; Ίσως, όπως είπε και ο Γιούλη, δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε αλλά να λέμε αστεία στη μνήμη του, αυτό θα έκανε και ο Γιάννης Διακάκης, αφού πρώτα τραβούσε μια τζουρίτσα από το τσιγάρο το κρυμμένο στο συρτάρι του γραφείου του!

Στο καλό δόκτωρα, αλλά έφυγες πολύ νωρίς...

Εεε, Οοο, το κύπελλο σηκώσαμε σε χώμα Ελληνικό!

ΤΡΕΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Mission accomplished

και Η υπέρβαση για τα τρομερά μωρά του Ντούσαν και τον τεράστιο kill Bill.
Πάμε σαν τότε, το 1997. Έτσι κι αλλιώς, τα καλύτερα έρχονται.

Η τύχη να είσαι Έλληνας

Τα πειραματόζωα ξύπνησαν, το πείραμά τους απέτυχε

έξω από το εκλογικό μου τμήμα σήμερα

Υ.Γ.
Σώπα, όπου νά ΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες...

Auf wiedersehen, Herr Wolfgang Schäuble

Το ποτάμι δε γίνεται να γυρίσει πίσω.

Οι χθεσινοβραδυνές απειλές του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών φαντάζομαι αποτελούν την κορύφωση του κλίμακος τρομοκρατίας και εκφόβισης όλων μας πριν τις εκλογές: ψηφίστε σαν καλά παιδιά (και πρόβατα) αυτούς που σας έφεραν ως εδώ, αλλιώς... θα έρθει η καταστροφή σας.

Μα την καταστροφή τη βιώνουμε ήδη, Herr Schäuble: 1.100.000 άνεργοι, μειώσεις μισθών, πλήρη κατάργηση του κοινωνικού κράτους, πλήρης ελαστικοποίηση εργασίας, κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, της υγείας και της παιδείας. Ανασφάλεια, φόβος, άγχος, αγωνία.

Και από την άλλη, όλοι οι ένοχοι για τη σημερινή κατάσταση εμφανίζονται (και από εσάς) ώς οι μόνοι σωτήρες. Όλοι οι ένοχοι είναι εκτός φυλακής και ζητούν με θράσος την ψήφο μας. Εμφανίζονται ως οι μόνοι εγγυητές της σταθερής πορείας της χώρας προς την έξοδο από την κρίση: την έξοδο που εσείς σχεδιάσατε και που βολεύει μόνο την (παχιά και ξέχειλη) τσεπούλα σας.

Όλοι μας αναζητάμε κάποιον πολιτικό που θα πει: Φτάνει, ως εδώ. Που θα έχει το σθένος να σηκώσει το ανάστημά του και να υπερασπιστεί τους ανθρώπους και όχι το χρήμα. Που θα έχει το θάρρος να κάνει ότι και οι Ισλανδοί πολιτικοί, οι οποίοι υπερασπίστηκαν την ευημερία του λαού τους και όχι τους Ισλανδούς τραπεζίτες (οι οποίοι πλέον μακροημερεύουν στις γραφικές Ισλανδικές φυλακές). Που θα ακολουθήσει  αυτή την "ανορθόδοξη" (κατά την επίσημη δήλωση-παραδοχή του ΔΝΤ πριν από μόλις τρεις μήνες) ισλανδική πολιτική, η οποία θα μας βγάλει από τα χάλια στα οποία μας έφερε το σάπιο τους σύστημα. "Ανορθόδοξη" βεβαίως κατ' αυτούς, τους κατά τόπους Schäuble και Thomsen, υπηρέτες των παγκόσμιων και παντοδύναμων αγορών. Γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν ότι η απάντηση σε κάθε πρόβλημα είναι πρώτα και πάντα ο άνθρωπος και όχι τα κέρδη τους. Και έτσι, κάθε πολιτική που δεν την έχουν πρώτα σκεφτεί και επιβάλλει αυτοί, οι γύπες των αγορών, είναι ανορθόδοξη. Αλλά όταν αυτή πετυχαίνει (όπως στην περίπτωση της Ισλανδίας), τότε σπεύδουν να τη χειροκροτήσουν, αφού πρώτα τη λοιδωρήσουν. Οι αγορές δε σέβονται ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό άλλωστε: μόλις μυριστούν ευκαιρίες για φρέσκο χρήμα ξεχνάνε ακόμα και όσα έλεγαν πριν.

Ευχαριστούμε,Herr Schäuble, για τη χθεσινοβραδυνή σας πρωτοφανή παρέμβαση σε μια (κατά τα άλλα) δημοκρατική διαδικασία, στην κορυφαία δημοκρατική διαδικασία, την οποία άλλωστε εμείς πρώτοι από όλους σας μάθαμε. Τι να μας πείτε κι εσείς που έχετε αιματοκυλίσει 2 φορές τον κόσμο και μετά σηκώσατε κεφάλι χωρίς να δώσετε ούτε ένα μάρκο ως αποζημίωση. Και έτσι ξαναγίνατε μεγάλοι και τρανοί και με θράσος περίσιο για να μας κάνετε μαθήματα πολιτικής και δημοκρατίας.

Ευχαριστούμε,Herr Schäuble, αλλά δε θα πάρουμε. Ήρθε η ώρα να (τους) δώσουμε το μαύρο που τους αξίζει. Ήρθε η ώρα να τους δώσουμε τα παπούτσια στο χέρι. Και μακάρι να κάνετε και σήμερα καμιά νέα παρέμβαση. Βοηθάτε ακόμα περισσότερο το ποτάμι να γίνει χείμαρρος που θα τους παρασύρει.

Auf wiedersehen, Herr Wolfgang Schäuble...

greekspending.com: λεφτά υπάρχουν ακόμα (;)

Ενδιαφέρουσα προσπάθεια (greekspending.com) από το πρόγραμμα Διαύγεια για γραφική απεικόνιση των δαπανών της κεντρικής κυβέρνησης.

Θα ήταν βέβαια πιο ενδιαφέρον να μας έδειχνε και τα έσοδα ανά πηγή, και ακόμα καλύτερα να υπήρχαν και στατιστικά στοιχεία για σύγκριση με το παρελθόν (π.χ. για να δούμε αν η αύξηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα οδήγησε σε συνολική αύξηση των εσόδων ή μείωση της κατανάλωσης - όπως και έγινε τελικά, οπότε το μέτρο αποδείχτηκε τελικά άχρηστο και αποτυχημένο, όπως όλα βέβαια όσα πήραν).

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Δεν μπορούν πια να μας πείσουν για την αγνότητα των προθέσεών τους. Και δυστυχώς, κάθε καλή προσπάθεια θάβεται μέσα στο γενικότερο κλίμα απογοήτευσης και οργής.

1η Μαΐου και ... επίκαιρη Ντενεκεδούπολη

1975 και η Ευγενία Φακίνου παρουσιάζει την Ντενεκεδούπολη, με μουσική επένδυση του Γιάννη Μαρκόπουλου. 37 χρόνια μετά, και ενώ με τη μουσική της Ντενεκεδούπολης έχουν μεγαλώσει ήδη 2 γενιές (με τα παιδιά μου να συμπεριλαμβάνονται και να τρελαίνονται με αυτή), οι στίχοι της Ευγενίας Φακίνου είναι ίσως πιο επίκαιροι από ποτέ...

Τυχαία, σήμερα Πρωτομαγιά έπαιζε στο αυτοκίνητο το cd της Ντενεκεδούπολης (παλιό, καλό και δοκιμασμένο κόλπο για να ηρεμεί ο μικρός) και στο τρίτο κομμάτι (στα ελατήρια) οι στίχοι μάς έδωσαν την ευκαιρία να εξηγήσουμε στην κόρη μας την πραγματική τους ερμηνεία. Αναρωτιέμαι μήπως, μόλις 5 μέρες πριν τις εκλογές, πρέπει να τους ακούσουν και όσοι στενόμυαλοι εξακολουθούν και παγιδεύονται σε ψευτοδιλήμματα και φοβικές καταστάσεις και εικόνες καταστροφής, που τους πλασσάρουν όλοι αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ και χωρίς ντροπή παρουσιάζονται (ξανά και ξανά) ώς αυτόκλητοι σωτήρες.

Είμαστε μια μικρούλα χώρα
κι έχουμε βασίλισσα.
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Όλη τη μέρα εργασία
για την βασίλισσα.
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Γιατί άμα φύγει η καλή μας
ο μπαμπούλας θε να 'ρθεί.
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Δεν υπάρχει κανένας μπαμπούλας
τους είπε ο Μελένιος,
μόνο ένα αραχνιασμένο σκουπόξυλο.
Μα αυτοί οι ανόητοι δεν τον πίστεψαν...

Εμείς θα εξακολουθήσουμε να τους πιστεύουμε;

Ε.Σ.Υ. 2012

Σάββατο απόγευμα (του "άπιστου" Θωμά - και όσοι θέλουν... το πιστεύουν) στο Νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία".

Στο ακτινολογικό οι ακτινολόγοι δεν έχουν χαρτί για να γράψουν τα ευρήματα, τα συμπεράσματα και την πιθανή διάγνωση από μια απλή εξέταση υπέρηχων (οπότε γράφουν όλα τα παραπάνω σε απλό μπλοκ συνταγογράφησης). Να μην αναφέρω ότι δεν υπάρχει ούτε φάκελος για να βάλουν τις εκτυπώσεις και την παραπάνω έκθεση. Άμεσο αποτέλεσμα: μείωση νοσοκομειακών δαπανών για το Δημόσιο.

Στη Β' Παιδιατρική κλινική δεν έχουν υπολογιστή για να συνταγογραφήσουν ηλεκτρονικά οπότε τα φάρμακα τα σημειώνουν (και πάλι) σε απλό μπλοκ συνταγογράφησης (αυτό που διαθέτουν όλοι οι γιατροί με το ονοματεπώνυμό τους και τα υπόλοιπα στοιχεία τους. Οπότε ο ασφαλισμένος (που πληρώνει κανονικότατα τις εισφορές του στον κλάδο Υγείας του ταμείου του) τελικά είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το φάρμακο από την τσέπη του. Άμεσο αποτέλεσμα: μείωση ασφαλιστικών δαπανών για τα Ταμεία και το Δημόσιο.

Αδυναμία ηλεκτρονικής συνταγογράφησης σε δημόσιο νοσοκομείο είναι η δεύτερη φορά που συναντώ: (τυχαία) η πρώτη φορά ήταν στο Παίδων Πεντέλης την επόμενη της Πρωτοχρονιάς, αλλά ήμουν καλοπροαίρετος και είπα ότι ακόμα ήμασταν στην αρχή...

Τα συγχαρητήριά μου στον Υπουργό Υγείας... Δε θα τον ξεχάσουμε φυσικά στις 6 Μαΐου (στις κάλπες).

Αντε επιτέλους, να γίνει μια σωστή αρχή...

Η αρχή έγινε πριν ένα σχεδόν μήνα στο ΟΑΚΑ
Σήμερα υπήρξε και συνέχεια στο Βικελίδης.

Μόνο έτσι θα καταλάβουν οι καφρο-ηλίθιοι και οι καφρο-διοικήσεις που τους συντηρούν.

Υ.Γ.
δυστυχώς στη Νέα Σμύρνη δεν έγινε το ίδιο. Οι γκρίζοι δεν είχαν τα καρύδια...

Και τώρα τι καταλάβατε...

που "αποκτήσατε" κι εσείς τη δική σας "Ριζούπολη"; Το δικό σας αίσχος και τη δική σας ντροπή των σωστών οπαδών σας; (τους άλλους, τους κάφρους των συνδέσμων, όλων των συνδέσμων όλων των ομάδων, τους αφήνω στην απ' έξω. Όποιος έχει μπει έστω και μια φορά σε σύνδεσμο - εγώ είχα αυτή την "τιμή" - καταλαβαίνει).

Υ.Γ. (αρκετά στο πλήθος)
    1. Πέρισυ είχα γράψει για "φαρσοκωμωδία" μετά τα γεγονότα του Καραϊσκάκη και το "ήθος" που δίδαξε ο Βαγγέλης. Φέτος μάλλον τραγωδία είναι το εργάκι...
     2. Είμαστε τυχεροί που έχουμε στην Ελλάδα τον Ernesto. Ο άνθρωπος είναι αλλού, αποστασιοποιημένος από την μπόχα και κρίνει με βάση αυτό που θα έπρεπε να κρίνουν όλοι όσοι ασχολούνται επαγγελματικά (γιατί εμείς για την πλάκα μας και μόνο ασχολούμαστε) με το ποδόσφαιρο. Και δε διστάζει να πει την αλήθεια, ακόμα και όταν αυτή πονάει τους δικούς του (όπως πέρισυ μετά τα γεγονότα του Καραϊσκάκη). Κρίνει με βάση τα δικά του πιστεύω, την ποδοσφαιρική παιδεία που απέκτησε στην Ισπανία - πολιτισμένη χώρα - και δεν παρασύρεται από προέδρους-οπαδούς, οπαδούς-κάφρους, καφρο-ΜΜΕ και άλλους γραφικούς ή/και επικίνδυνους. Gracias, Ernesto... θα μας λείψεις (γιατί είναι κομματάκι δύσκολο να μείνει και του χρόνου σε αυτή τη σαπίλα).
    3. Ο Fereira απέδειξε για πολλοστή φορά πόσο διαφορετικός είναι από τον Valverde. Διαφορετικός και πολύ μικρός για να συγκριθεί μαζί του. Απλά ανύπαρκτος... δε θα μας λείψει καθόλου.

Κρίμα ναι, άδικο μάλλον όχι

Κρίμα γιατί όλα συνωμοτούσαν για να προχωρήσει η ομάδα μακρυά (γιατί όχι μέχρι Βουκουρέστι). Άδικο όμως; Στο ποδόσφαιρο τα πάντα λήγουν στο τελικό σφύριγμα του κορακιού και όχι στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Και αν δεν μπορείς ένα σκασμό ευκαιρίες στα 90'+45' λεπτά να τις κάνεις γκολ (ειδικά στο πρώτο ματς) και να "καθαρίζεις" την πρόκριση με ένα καθαρό σκορ, τότε τιμωρείσαι σκληρά. Κερδίζει όποιος βάζει το γκολάκι. Άλλες δικαιολογίες δεν υπάρχουν...

Υ.Γ.
Α, και μην το ξεχάσω. Ο Ιμπαγάσα (στα 35+) είναι μία ομάδα μόνος του. Βγήκε και όλα τελειώσανε. Από τη θέση του πρέπει να ξεκινήσει ο σχεδιασμός για του χρόνου. Βαγγέλη, ψάξου...

36η επέτειος για το "κομμένο" αυτί του Ράμμου

Όταν ακόμα (1976) το ποδόσφαιρο στην επαρχία παίζονταν σε αλάνες (όπως ήταν το γήπεδο του Παναιτωλικού - μέχρι και πριν από καμιά δεκαριά χρόνια από σήμερα άλλωστε δε διάφερε και πολύ από τότε), συνέβει το γεγονός και δημιουργήθηκε ο μύθος (;) του "κομμένου" αυτιού του διαιτητή Ράμμου του αγώνα Παναιτωλικού-ΠΑΟΚ (πρωτάθλημα Α Εθνικής 1975-76, 29η Φεβρουαρίου 1976, με τελικό σκορ 0-2). 

Όπως αναφέρεται στο blog "Ζείδωρον", "Με το που έληξε ο αγώνας του Παναιτωλικού με τον ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο, Αγρινιώτες οπαδοί μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο κι αφού τουλούμιασαν στο ξύλο το ρέφερι του αγώνα του φόρεσαν κολάρο ένα ξύλινο τελάρο κι απέσπασαν ως λάφυρο το ένα μανίκι της διαιτητικής του στολής".

Άλλοι λένε ότι το αυτί κόπηκε από το τελάρο, άλλοι ότι του το δάγκωσε οπαδός. Στο παραπάνω post του "Ζείδωρον" υπάρχει πολύ υλικό από φωτογραφίες και περιγραφές, ακόμα και φωτογραφία από την περιφορά του μανικιού του Ράμμου μέσα στην πόλη!

Η ιστορία (κατ)έγραψε το γεγονός, ο καθένας μπορεί να βγάλει το συμπέρασμά του, ωστόσο το σύνθημα είναι αυτό που παραμένει: "διαιτητή θυμήσου, τον Ράμμο και τ' αυτί σου"...

Dune... και τρως κόλλημα

Ήταν πριν από 1 χρόνο και κάτι που ο φίλος και κουμπάρος adamo μού έφερε δώρο το πρώτο βιβλίο των χρονικών του Dune, του κόσμου που δημιούργησε ο Frank Herbert. Μέχρι τότε είχα απλά ακούσει φίλους ή γνωστούς να μιλάνε γι' αυτό, αλλά δεν είχε τύχει να πέσει στα χέρια μου. Ξεκίνησα να το ξεφυλλίζω το ίδιο βράδυ (βασικά διάβασα τον πρόλογο του βιβλίου και έριξα και μια ματιά στο χάρτη του Αρράκις - απαραίτητο βοήθημα στην ανάγνωση των βιβλίων, ειδικά των 4 πρώτων) και αποφάσισα να το διαβάσω μόλις τελειώσω το βιβλίο που διάβαζα εκείνη την περίοδο (αν θυμάμαι καλά ήταν "Ο Βράχος του Τάνιος" του Αμίν Μααλούφ - αριστούργημα για το οποίο θα γράψω μια άλλη φορά).

Ξεκίνησα το διάβασμα στα μέσα του Γενάρη του 2011 (να' ναι καλά τα Μέσα Μεταφοράς που σου δίνουν αυτή τη δυνατότητα, να βρίσκεις δηλαδή το χρόνο να διαβάζεις, χρόνο που άδικα θα σπαταλούσες στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου), χωρίς να μπορώ να φανταστώ ότι η ιστορία του Πωλ Ατρείδη, των παιδιών του και της Αδερφότητας των Bene Gesserit θα με κάνει να κολλήσω τόσο πολύ, που, επτά μήνες μετά, το καλοκαίρι θα με βρει να έχω αγοράσει και διάβασει το ένα μετά το άλλο και τα έξι βιβλία του έπους. Επιπρόσθετα, θα έχω κατεβάσει τόσο την ομώνυμη ταινία του 1984 του David Lynch, όσο και τις δύο μίνι σειρές (με 3 επεισόδια η κάθε μία), βασισμένες στα 3 πρώτα βιβλία του Frank Herbert.

Κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί πριν με το Dune (όπως κι εγώ στην αρχή) θα ακούσει sci-fi και ίσως να μην ασχοληθεί. Ωστόσο, αρκεί μια ανάγνωση μίας ώρας το πολύ για να πειστεί ότι έχει κάτι ξεχωριστό στα χέρια του. Πέρα από την καταπληκτική λυρική γλώσσα του Herbert, είναι η ίδια η ιστορία που πραγματεύεται, ο κόσμος της πολιτικής διαπλοκής (σε άμεση συνάρτηση με το χρήμα ως μέσο κοινωνικής ανόδου, καταξίωσης και άσκησης εξουσίας, και με τη θρησκεία ως μέσω επιβουλής και χειραγώγησης των μαζών) και α αναγνώριση (σε κάθε γραμμή που διαβάζει ο αναγνώστης) καταστάσεων και μοτίβων που βιώνουμε καθημερινά και επαναλαμβανόμενα σε όλη τη διάρκεια της παγκόσμιας ιστορίας.

Αρκεί βέβαια και ένα απλό googl-άρισμα για να διαπιστώσει κανείς την αποδοχή του έργου αυτού του Frank Herbert. Αλλά χρειάζεται πάνω και πριν απ΄ όλα και η δική του προσωπική θεώρηση για να καταλάβει πόσο ... απλά καταπληκτικό είναι όλο το έπος.

Έχω αφήσει σε εκκρεμότητα τα υπόλοιπα βιβλία που αναφέρονται στον κόσμο του Dune, τα οποία όμως δεν είναι γραμμένα από την πένα του Frank Herbert, αλλά από το γιο του Brian Herbert και τον πολύ γνωστό (στο χώρο του sci-fi) συγγραφέα Kevin J. Anderson, βασισμένα σε σημειώσεις του Frank Herbert. Ίσως ο βασικότερος λόγος είναι αυτός (ότι δεν τα έχει γράψει ο ίδιος ο Frank Herbert). Οι κριτικές που έχω διαβάσει και ακούσει (και από τον adamo) με αποθάρρυναν, ειδικά για τα "Hunters of Dune" και "Sandworms of Dune" (φαντάζομαι ότι ο γιος Herbert βρήκε ένα τρόπο να βγάλει επιπλέον χρήματα, βασισμένος στην τεράστια επιτυχία και απήχηση του έπους). Ωστόσο, την τριλογία των Οίκων του Dune (Ατρείδες, Κορίνο και Χαρκόνεν) έχω βάλει στόχο να τη διαβάσω μέσα στο επόμενο διάστημα, μόλις τελειώσω το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο. Σύμπτωση; Τώρα διαβάζω πάλι Αμίν Μααλούφ (Το χρονικό μιας οικογένειας)!

ΑΠΟΕΛ-άρα

Εδώ πληρώνονται όλα, μεσιέ Πλατινί

Τέζα τα γαλάκια (ξανά)...

Οι στόκοι και τα κολλημένα μυαλά του Περισσού

Μάλιστα...

Μιας και δεν το πατρονάρει το ΚΚΕ ή το ΠΑΜΕ ή οποιοδήποτε άλλο όργανο του Περισσού, το "Κίνημα της Πατάτας" είναι ... κατάπτυστο (σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του κόμματος της Αλέκας).

Τι άλλο μπορώ να σχολιάσω εγώ;

Money

39 χρόνια μετά (πρωτοκυκλοφόρησε σαν σήμερα, 1/3/1973), και το The Dark Side of the Moon εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για την παγκόσμια μουσική σκηνή. 39 χρόνια μετά, και δεν υπάρχει δισκάδικο που να μην έχει στη βιτρίνα του το άλμπουμ με το περίφημο πρίσμα του George Hardie. 39 χρόνια μετά, και η μουσική του σε καθηλώνει.

Αν και το αγαπημένο μου είναι το Brain Damage (το οποίο για κάποιο -άγνωστο σε μένα- λόγο κάποιοι μουσικοί παραγωγοί το "ανακάλυψαν" -τρομάρα τους- τελευταία και το παίζουν συχνά στους ραδιοφωνικούς σταθμούς), για σήμερα ("χρονιάρα" μέρα για τους απανταχού Floydians) θα διαλέξω το Money (και το αυθεντικό του clip) που "κολλάει" και με τη συγκυρία, με τους jazz-fusion ήχους του σαξόφωνου του Dick Parry. Και όπως λένε και οι στίχοι:

Money
So they say
Is the root of all evil today
But if you ask for a raise
It's no surprise that they're giving none away

Money
Get away
You get a good job with good pay and you're okay
Money
It's a gas
Grab that cash with both hands and make a stash
New car, caviar, four star daydream
Think I'll buy me a football team

Money
Well, get back
I'm all right Jack
Keep your hands off of my stack
Money
It's a hit
Don't give me that do goody good bullshit
I'm in the high-fidelity first class travelling set
And I think I need a Lear jet

Money
It's a crime
Share it fairly
But don't take a slice of my pie
Money
So they say
Is the root of all evil today
But if you ask for a raise
It's no surprise that they're giving none away

"HuHuh! I was in the right!"
"Yes, absolutely in the right!"
"I certainly was in the right!"
"You was definitely in the right. That geezer was cruising for a bruising!"
"Yeah!"
"Why does anyone do anything?"
"I don't know, I was really drunk at the time!"
"I was just telling him, he couldn't get into number 2. He was asking why he wasn't coming up on freely, after I was yelling and screaming and telling him why he wasn't coming up on freely. It came as a heavy blow, but we sorted the matter out"

Χωρίς λόγια (ξανά)

ή μάλλον, με μια λέξη, ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ

Χωρίς λόγια

Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω

ή αλλιώς: ο κλέψας του κλέψαντος,

ή αλλιώς: πώς κινείται το χρήμα-αέρας μεταξύ των χωρών στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα.

Το άρθρο του BBC με το διαδραστικό γράφημα (σε τιμές του Ιουνίου 2011) είναι πράγματι εντυπωσιακό και ενδεικτικό του πώς κινείται και ανακυκλώνεται το χρήμα (ή, μήπως, ο... αέρας;) στις αγορές παγκοσμίως.

Βαράτε κι άλλο

"Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή θα σπάσουν και τα σίδερα." Ν. Καζαντζάκη

... και όταν θα έρθει αυτή η στιγμή (λέω εγώ) δε θα έχουν πού να κρυφτούν. Προς το παρόν, μια χαρά το πήγαν το παραμυθάκι χθες (από τις 5:20 κιόλας) με τα επεισόδια και τους "κουκουλοφόρους". Αλλά εμείς εκεί, ξεροκέφαλοι... να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα "σίδερα" που βάζουν γύρω από τις ζωές μας οι πρωθυπουργοί των 0 ψήφων και οι πολιτικοί αρχηγοί του συστήματος που μας αφανίζει και μας καταδικάζει.

Έχει ο καιρός γυρίσματα...

και ο τεράστιος Μίκης Θεοδωράκης χθες εκεί, στο Σύνταγμα, απέναντι στα χημικά τους, στα 90 του

Όλοι στο σύνταγμα σήμερα στις 17:00

Ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι. Το θεατράκι όπου πρωταγωνιστούν οι πολιτικοί αρχηγοί και οι πολιτικάντηδες αυτού του τόπου πρέπει να σταματήσει. Η καταστροφολογία και το κλίμα πανικού, που προσπάθησε χθες το βράδυ να περάσει σε όλους τους εξαπατημένους και σκληρά δοκιμαζόμενους Έλληνες ο πρωθυπουργός των 0 ψήφων, πρέπει να βρει την απάντησή του. Και την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο ο λαός. Η ιστορία διαχρονικά γράφεται απο το λαό όταν αυτός αποφασίζει και παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.

Να τους δώσουμε σήμερα το απόγευμα στις 17:00 στο Σύνταγμα την απάντησή μας.

ΟΛΟΙ στο Σύνταγμα. Χωρίς δικαιολογίες για βροχές, κρύο, φόβο για (στημένα) επεισόδια.

Και ακόμα περισσότερα... θα είναι ντροπή να είναι εκεί αυτές οι δύο ηγετικές μορφές, σημεία αναφοράς στους αγώνες για δημοκρατία, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος, στα 90 τους αλλά να το λέει ακόμα η καρδούλα τους, και να μην είμαστε όλοι εμείς μαζί τους.

«Σας καλούμε στο Σύνταγμα την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου. Όλοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, να μαζευτούμε έξω από τη Βουλή για να απαιτήσουμε να μην υπογραφεί η θανατική καταδίκη της πατρίδας μας, που είναι η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης. Όλοι μαζί, μαζί με μας, την Κυριακή στο Σύνταγμα, να σταματήσουμε την προδοσία. Μανώλης Γλέζος, Μίκης Θεοδωράκης».

Η αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας

Νομίζω ότι μέσα σε λίγες γραμμές ο Γιάννης Βαρουφάκης λέει όσα δε μας λένε οι ξεφτίλες-δειλοί-ανδρείκελα πολιτικοί που μας κυβερνάνε και οι ξεπουλημένοι δημοσιογράφοι που μας ενημερώνουνε.

Χρεωκοπία τώρα! Θα υποφέρουμε όλοι μας για καιρό αλλά δε θα απωλέσουμε την εθνική μας κυριαρχία και τον εθνικό μας πλούτο... (για όσους με ξέρουν καλύτερα, είαι κάτι που το υποστηρίζω με θέρμη εδώ και ένα χρόνο).

Όταν το καφριλίκι μπαίνει (για λίγο) στην άκρη

Το διάβασα χθες (ημέρα μνήμης για τα 21 θύματα της θύρας 7) αλλά, τόσο λόγω έλλειψης χρόνου, όσο και λόγω ψυχικής διάθεσης από τα όσα τραγικά αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς αυτοί οι πουλημένοι αλήτες, δε βρήκα λίγο χρόνο να το αναφέρω. Η ουσία είναι ότι, εκεί στους συνδέσμους των ομάδων - ανεξαρτήτως χρώματος - αν αποφασίσουν να βάλουν τη λογική και το (κοινό σε όλους τους υπόλοιπους νορμάλ φιλάθλους-οπαδούς) συναίσθημα πάνω από το καφριλίκι, μπορεί και να εκπλήξουν τους πάντες (απίστευτα σπάνιο για εδώ στην Ελλάδα).

Βγάζω το καπέλο για πρώτη φορά στο Super 3 των οπαδών του Άρη για τη χθεσινή τους ανακοίνωση με τίτλο "Ο Super 3 δίπλα στα θύματα της 7". Απλά, αυτό που θα έπρεπε να είναι κοινή λογική, καταντάει να γίνεται ευχάριστη (;) έκπληξη.

Η πλουτοκρατία... γεννά την αδικίαν

«Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνική σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς»…

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Οι Χαλασοχώρηδες», 1892

χωρίς άλλα σχόλια...

Είπε μονολογώντας ο παππούς, ...

καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση που ανακοίνωνε και νέες μειώσεις στις συντάξεις:

Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο τη δασκάλα μου να λέει: «Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!»

Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε.

Yποκρισία, έγκλημα και τιμωρία

Δεν είναι θέμα... εκδίκησης, αλλά απλά ηθικής ικανοποίησης. Μέσα στο "μαγικό" κόσμο της Ελληνικής πολιτικής σκηνής, όπου

• ένας ΓΓ τρώει έναν άλλο ΓΓ ο οποίος τουλάχιστον το ήξερε το αντικείμενο, 
• μετά ο πρώτος ΓΓ διώκεται με βάση τις καταγγελίες του δεύτερου, 
• στη συνέχεια, λίγο μετά την παραίτηση του δεύτερου ΓΓ έρχεται ένας... ουρανοκατέβατος και χαρακτηρίζει "Απόστημα" μια ολόκληρη Γενική Γραμματεία με βαρύγδουπα και ευκολοχώνευτα (γαι την κοινή γνώμη) επιχειρήματα, όπου ομως στο παρασκήνιο (για τους γνωρίζοντες) κρύβονται άλλοι λόγοι

δεν μπορείς παρά να... χαρείς όταν διαβάζεις ότι ο ουρανοκατέβατος είναι από τους αρχηγούς της σπείρας εκβιαστών που συνελήφθει στη Θεσσαλονίκη.

Η υποκρισία και το θράσος (λόγω της εξουσίας) είναι πάντα αστείρευτα, αλλά μερικές φορές έρχεται και αυτή η ρημάδα η "θεία δίκη".

Imagine...

a world without free knowledge.

Ή με απλά λόγια, ή θα περάσει ο νόμος SOPA (Stop Online Piracy Act) στις ΗΠΑ ή θα οδηγηθούμε σε λογοκρισία στο διαδίκτυο. Και φυσικά, πίσω από όλα αυτά είναι οι μεγάλες πολυεθνικές δισκογραφικές και κινηματογραφικές εταιρίες και τα ταρέστια κέρδη τους... Αντιδράστε...

Ηλεκτρονική συνταγογράφηση χωρίς... PC

Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, 2η ημέρα του 2012 (Δευτέρα), σε εφημερία. Και οι παιδίατροι στο Β' Παιδιατρικό δεν μπορούσαν να συνταγογραφήσουν (διαδικασία που γίνεται μόνο ηλεκτρονικά πλέον) γιατί απλά δεν έχουν... υπολογιστή.

Τα θερμά σου συγχαρητήρια στον Υπουργό Υγείας. Φαντάζομαι ότι κατά τα άλλα η Τρόϊκα είναι ευχαριστημένη που εφαρμόζουμε ηλεκτρονική συνταγογράφηση.

Υ.Γ.
φυσικά τα φάρμακα τα πήρα χωρίς συνταγή. Ήταν ή αυτή η λύση ή να ξαναπάω το παιδί σε άλλο γιατρό (ιδιώτη), συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ, για να γράψει τη συνταγή... και αυτό αν γίνονταν, καθώς ακόμα γίνεται μπάχαλο με τον ΕΟΠΥΥ. Μια χαρά προχωράει ο κρυφός στόχος για ιδιωτικοποίηση και της υγείας.

Το νέο έτος...