Δευτέρα, Μαρτίου 30, 2009

Εικόνες μιας άλλης εποχής...

Μόλις τις προάλλες ανακάλυψα μία από τις πλέον αξιέπαινες πρωτοβουλίες της ΕΡΤ, η οποία μάλιστα δεν έχει τύχει και της ανάλογης προβολής (ενώ αν πρόκειται για την Eurovision και τον Sakis τότε τα πράγματα αλλάζουν). Πρόκειται για το οπτικοακουστικό αρχείο της ΕΡΤ το οποίο πλεόν αρχίζει να είναι ανοιχτό στο κοινό μέσω του δικτυακού τόπου της ΕΡΤ, με "... στόχο να διασώσει, διατηρήσει και αναδείξει το πλουσιότερο οπτικοακουστικό αρχείο της χώρας μας, ένα μοναδικό πολιτιστικό θησαυρό."

Το αρχείο κατηγοριοποιείται σε Βίντεο/Φιλμ και Φωτογραφία και μπορεί κανείς να βρει και να δει πραγματικά διαμάντια εκεί: από παλιές αγαπημένες σειρές, ντοκυμαντέρ, εκπομπές, μουσικά προγραμμάτα κ.α. της ΕΡΤ - btw έχουν ήδη βάλει όλη τη Φρουτοπία - μέχρι φωτογραφίες από τις αρχές του περασμένου αιώνα, με εικόνες του πώς ήταν τότε η Ελλάδα (και πώς την έχουμε καταντήσει σήμερα). Ακόμα είναι φανερό ότι η προσπάθεια είναι μόλις στη αρχή και σίγουρα υπάρχει πολύ υλικό να ψηφιοποιηθεί και να δοθεί ελεύθερο σε όλους εμάς που πληρώνουμε την Κρατική Τηλεόραση για να βλέπουμε τέτοια θετικά έργα. Ελπίζω να μην κολλήσει και αυτό και μείνει στάσιμο, όπως τόσα άλλα έργα που ξεκινάνε για το θεαθήναι και τις φανφάρες και μετά ... απλά τα τρώει η μαρμάγκα.

Υ.Γ.
δεν μπορώ να μη μεταφέρω εδώ αυτό που διάβασα (από τον Αντώνη Πανούτσο στη Sportday) το περασμένο Σάββατο, αποόλυτα σχετικό με το ιστορικό αρχείο της ΕΡΤ, και μου σηκώθηκε η τρίχα. Διαβάστε και κρίνετε μόνοι σας (απλά δείχνει γιατί ως έθνος δεν μπορούμε δυστυχώς να περιμένουμε τίποτε από τους αυτόκλητους σωτήρες που μας κυβερνάνε):

"Συνεχίσαμε την κουβέντα ώσπου μου είπε ότι οι Βαλκανικοί Αγώνες και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι καλά καταγραμμένοι, το ίδιο και η Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά τα προβλήματα αρχίζουν με τον Εμφύλιο και τα μεταπολεμικά ντοκιμαντέρ. Οτι ένα μέρος του υλικού είχε γίνει τσατσάρες για τις ψείρες, αφού μετά την κατοχή οι άνθρωποι κόβανε το φιλμ στη μέση και χρησιμοποιούσαν τα δόντια για να ξύσουν το κεφάλι, ότι ένα άλλο μέρος του υλικού δόθηκε σε εμπόρους για να βγάλουν το ασήμι από το φιλμ, αλλά η χαριστική βολή ήρθε το 1982.

Οταν με το ΠΑΣΟΚ στα ντουζένια της πρώτης τετραετίας αποφασίστηκε να καταστραφεί το υλικό της ΥΕΝΕΔ σαν χουντικό. Μια λογική που θα μπορούσε να υπάρξει μόνο στην Ελλάδα του Ανδρέα, που μετά τον Μάο και την πολιτιστική επανάσταση είχε τη δυνατότητα να καταστρέφει καλύτερα από κάθε άλλον την κουλτούρα σε μια χώρα.

Γιατί με την τουρκοβλαχιά που μας δέρνει, δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι όλα ανήκουν στην ιστορία μιας χώρας."

Δευτέρα, Μαρτίου 23, 2009

How to change display language in Vista

Suppose that you are unpacking your new laptop (with M$ Vista already installed) and you realize that the display language (Greek in my case) isn't the one you 're expecting for (English). If you have paid for Vista Ultimate edition (sincerely, why?) then there is no problem, since they allow the user to change the UI language to the desired one, through what is called MUI (Multilingual User Interface) Language Packs. But what if your new laptop or desktop comes with Vista Basic, Premium of Business edition? These versions don't support MUI (I'm wondering why).

Here comes a great software called Vistalizator to give a very good solution to your problem. According to their site, this tool allows you to change display language in Vista editions other than Ultimate, like Starter, Home Basic, Home Premium and Business. I've already installed it on my laptop and, despite some minor problems, it works pretty fine. All you have to do is to download the desired language pack, run Vistalizator, change the default Vista's UI language and restart your system.

The only problem that I'm facing (check also here) is that Windows update does not work with the new language pack and each time I have to check for new updates I have to turn back to the parent language. But I can live with that...

Πέμπτη, Μαρτίου 19, 2009

Το LOST φέτος τελειώνει με θάνατο...

LOST Season 5 posterΌπως φαίνεται, ο 5ος κύκλος του LOST θα τελειώσει (στις 16/5 με ένα δίωρο επεισόδιο) με το θάνατο ενός από τους βασικούς πρωταγωνιστές του (όπως συνέβει άλλωστε και με το θάνατο του Charlie στο τέλος του 3ου κύκλου). Και ο θάνατος αυτός θα είναι... κανονικός και όχι αναστρέψιμος λόγω της δύναμης του νησιού (βλέπε ανάσταση του Locke).

(Δυστυχώς) Όπως δήλωσε η εταιρία παραγωγής δεν πρόκειται να είναι η Κέιτ αυτή που θα πεθάνει (παρόλο που από την αρχή της σειράς είναι αυτή που τα έχει κάνει μαντάρα με κάθε της χαζή απόφαση).

Για να δούμε... Προσωπικά ελπίζω να μην είναι ένας από τους James, Desmond, Hugo, Juliet και Sayid. Μήπως είναι ο Ben;

Σάββατο, Μαρτίου 14, 2009

Με το στόμα ανοιχτό για τα κορμιά από λάστιχο

Από μικρό παιδί μού άρεσε να παρακολουθώ στην τηλεόραση ακροβάτες να κάνουν ασκήσεις που σου κόβουν την ανάσα και σε αφήνουν με την απορία "Πώς το έκαναν αυτό;" ή με την έκπληξη και την άρνηση "Αυτά τα πράγματα δε γίνονται". Και πάντοτε ευχόμουν να μπορέσω να δω από κοντά μια τέτοια παράσταση. Το παιδικό μου όνειρο έγινε προχθές το βράδυ πραγματικότητα. Το Εθνικό Θέατρο Ακροβατών της Κίνας στο Θέατρο Badminton με αποζημίωσε (μαζί με τη μικρή μου, τη Γιούλη, το uniquefish -που τρελλαίνεται για το Cirque du Soleil στο οποίο συμμετέχουν οι Κινέζοι Ακροβάτες - και όλο τον κόσμο που βρέθηκε εκεί) με το παραπάνω. Καταπληκτική παράσταση, γεμάτη (χωρίς "νεκρά" διαστήματα), με απίστευτα ακροβατικά κάθε είδους, με ένα διαρκές επιφώνημα έκπληξης και θαυμασμού από το κοινό για αυτά τα καταπληκτικά κορμιά-λάστιχα (Τιραμόλα κυριολεκτικά) και το μοναδικό συντονισμό τους στη διάρκεια των ασκήσεων, ακόμα και με τα μικρολαθάκια τους για να μας υπενθυμίζουν ότι και αυτοί είναι ανθρώπινα όντα και όχι ρομπότ. :-)

Μιας και θα είναι εδώ μέχρι και τις 22 Μαρτίου, είναι ευκαιρία να πάρετε τα παιδιά σας και να κάνετε μια βόλτα να τους δείτε. Δε θα το μετανιώσετε...

Τρίτη, Μαρτίου 10, 2009

U2: Ούτε και τώρα στην Ελλάδα

Δυστυχώς η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη έμειναν και πάλι απ' έξω από τη λίστα των πόλεων που θα επισκεφτούν οι U2 στα πλαίσια του U2 360° Tour. Από την τελευταία τους επίσκεψη το 1997 και μετά μας έχουν στην απ'έξω.

Υ.Γ.
1.
το Ζάγκρεμπ είναι στη λίστα, στις 10 Αυγούστου...
2. παλιές καλές εποχές

Δευτέρα, Μαρτίου 09, 2009

Ληγμένα χημικά σε ληγμένα μυαλά

Τελικά τα καρντάσια εκεί στη Θεσσαλονίκη είναι απλά άξιοι της μοίρας τους. Και δυστυχώς ο Ζαγοράκης δε φαίνεται να προσπαθεί (και δεν μπορεί τελικά) να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ξεφύγει από την καφρίλα. Ο -υποτίθεται- αρχηγός της μεγάλης εθνικής ομάδας που πήρε το Euro 2004 δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε απ΄όσα τραγικά και επικίνδυνα έγιναν μέσα στη ζούγκλα-Τούμπα, τα έβαλε με την αστυνομία (αλήθεια, αν ήταν λιγότεροι αστυνομικοί μέσα και έξω απο το γήπεδο θα είχε φτάσει ποτέ η ομάδα του Ολυμπιακού στο αεροδρόμιο;), ανακάλυψε τανκς στους δρόμους και ευχαρίστησε "την συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων που βρέθηκαν σήμερα στο γήπεδο και με τη συμπεριφορά τους απέδειξαν στις Κασσάνδρες ότι ο ΠΑΟΚ αλλάζει εποχή". Να τον χαίρεστε...

Υ.Γ.
1.
με τη βία "κύριε" Ζαγοράκη χάνεις το δίκιο σου. Αλλά για σένα προέχει να πουλήσεις καφρίλα τώρα. Σκέψου τι έχεις να πεις στη συνέντευξή σου την επόμενη Τετάρτη.
2.
όποιος δεν είδε το ματς από τη Nova, πραγματικά δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συνέβει χθες στην Τούμπα. Σκηνές από το "ένδοξο" παρελθόν στο κόρνερ της θύρας 4...
3. να χαιρόμαστε και την "Αθλητική Κυριακή" που από την κόλαση δεν είδε και δεν άκουσε τελικά σχεδόν τίποτε. Άλλωστε, από "δημοσιογράφους" όπως Κατσαρός, Παπαδημητρίου, Μίνος (μαζέψτε τον, είναι επικίνδυνος) τι να περιμένει κανείς.
4. τα δεκάδες λέιζερ που σημάδευαν ασταμάτητα τους παίκτες του Ολυμπιακού και τον Κάκο θύμιζαν σκηνές από ντισκοτέκ της δεκαετίας του 80
5. ο κουραδόμαγκας που μπήκε μαζί με τους άλλους κουραδόμαγκες για να χτυπήσει ό,τι κόκκινο κυκλοφορούσε μπροστά του και τελικά ξαπλώθηκε φαρδύς-πλατής κάτω από τον Νικοπολίδη θα κάνει πολύ καιρό να συνέλθει από αυτό. Από "μάγκας-ήρωας" θα είναι σήμερα ο καραγκιόζης του σχολείου του.
6. Όσο για τις αθλητικές εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, ανακάλυψαν την καρατιά και "(ξ)έχασαν" το ντου και το κυνηγητό των κάφρων, τα μπουκάλια και τις πέτρες, τη σφαλιάρα του Κονσεϊσάο, τα λέιζερ και όλα τα άλλα ωραία.
7. Οι κάφροι είναι δυστυχώς παντού (4, 7, 13, 21 και όπου αλλού). Και κανένας (μεγαλο)παράγοντας δεν κάνει κάτι να τους διώξει από το γήπεδο. Τους θέλει εκεί. Μόνο ο Ντέμης το προσπάθησε αλλά έπεσε πάνω σε τοίχο (και στο τέλος συμβιβάστηκε κι αυτός, για το "καλό" της ΑΕΚ - μαζί με τις άλλες μαλ... που έκανε και έκαψε την ομάδα του).
8. Ernesto, το παλικάρι με το 33 στην πλάτη Γιάννη Παπαδόπουλο το λένε...

Πέμπτη, Μαρτίου 05, 2009

Πολλά βήματα πίσω

Πριν από δύο βδομάδες ήθελα να γράψω για ένα βήμα μπρος και δύο πίσω, αλλά τελικά ήταν τόση η απογοήτευσή μου (αλλά και η αηδία που ένιωθα για "αυτούς που έχουν τα γένια και τα χτένια" - που λέει και ο κοντός) που δεν το έκανα τελικά. Χθες το βράδυ, με το που γύρισα από το γήπεδο (και σκεφτόμενος τους τελευταίους δύο ποδοσφαιρικούς μήνες) κατάλαβα ότι τελικά μιλάμε για πολλά βήματα πίσω.

Όταν αγκομαχάς για να κερδίσεις και να προκριθείς επί μιας ομάδας που παίζει με 9 παίχτες (μαζική βέβαια άμυνα από το πρώτο λεπτό του αγώνα, αλλά μήπως αυτό δεν είναι το λογικό), όταν κάνεις οργανωμένες επιθέσεις και φάσεις με το σταγονόμετρο, όταν η γιόμα είναι το μόνο σου σύστημα, όταν εξακολουθείς να παίζεις με έναν μόνο επιθετικό και δε βάζεις και κάποιον δίπλα του για να τον βοηθήσει και να διασπάσει και την αντίπαλη άμυνα, όταν ο πρόεδρος ικανοποιείται να είναι πρώτος συνέχεια στο χωριό και τρώει τα μούτρα του στην πόλη, όταν χρειάζεσαι το κάθε βλάκα, ανεκδιήγητο και ανύμπορο διαιτητή που δε βλέπει καθαρή ανατροπή έξω από την περιοχή σου, τότε όχι, δεν ονειρεύομαι έτσι τον Ολυμπιακό. Ίσως έτσι αρέσει σε όλους όσοι έφυγαν χαμογελαστοί από το γήπεδο, αλλά σε εμένα όχι.

Υ.Γ.
1.
οι δύο αποβολές ήταν δίκαιες, η δεύτερη δε ηλίθια. Αλλά πριν τη δεύτερη αποβολή όντως ο Ντάρμπισιρ κάνει φάουλ στον Αραμπατζή που δε δίνεται, όπως επίσης και το φάουλ αυτό δεν ήταν και τόσο... βίαιο για να δικαιολογεί τον Αραμπατζή που... σφάδαζε (!!!) στο χορτάρι. Btw, από το πρώτο λεπτό οι παίκτες του ΠΑΟΚ με το παραμικρό... σφάδαζαν.
2. ο Αβραάμ κάνει φάουλ και έπρεπε να πάρει και κόκκινη. Το είδε όλο το γήπεδο (άσχετα αν το παραδέχτηκε) αλλά ο διαιτητής όχι !!! Δε γουστάρω το σπρώξιμο. Προτιμώ να αποκλειστώ και να δω την πραγματικότητα κατάματα.
3. Οι Ιωσηφίδης, Ποικιλίδης και Ζαγοράκης από το πρώτο λεπτό χειρονομούσαν από τη σουίτα (ήμουν στη θύρα 30, στα επίσημα, ακριβώς κάτω από τη σουίτα τους). Έτσι δίνεις Θοδωρή το καλό παράδειγμα στους κάφρους, που με το παραμικρό φωνάζουν τα γνωστά εμετικά αντεθνικά συνθήματα;
4. σε συνέχεια του προηγούμενου, οι κάφροι που φώναζαν τα αντεθνικά (και ήταν δυστυχώς πολλοί) την Κυριακή μάλλον θα φωνάζουν και θα σκίζουν τα ρούχα τους για τα όσα (πιθανώς) συμβούν στην Τούμπα.
5. μπράβο στο Σάντος που μίλησε μόνο για ποδόσφαιρο και όχι για διαιτησία (αν και θα μπορούσε). Πραγματικά μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύει στον ΠΑΟΚ από την αρχή της χρονιάς (δεν περίμενα το χθεσινό ματς για να το διαπιστώσω άλλωστε).
6. όπως έγραψε και ο Γιώργος (για να μην ξεχνιόμαστε) "Για όσους σκέφτονται να πειράξουν τους ΠΑΟΚτσήδες για τους 9 παίκτες, να θυμηθούν πως στις 10 Μαρτίου του 2005 είμασταν στη θέση τους και μάλλιστα πριν το 45′". Και τότε φωνάζαμε δίκαια για τη διαιτησία κι εμείς. Και τώρα που είμαστε στην απέναντι όχθη, κάποιοι κάνουν την πάπια.
7. τουλάχιστον η χθεσινή "επίσκεψη" στο Καραϊσκάκη άξιζε για ένα και μόνο σύνθημα που φώναξε όλο το γήπεδο: "Ευρωπαίοι, Ευρωπαίοι, σας γαμήσανε ακόμα κι οι Σερραίοι" :-)

Τετάρτη, Μαρτίου 04, 2009

Στα… Άδυτα των μπλε κάδων

To περιοδικό ΟΙΚΟ της Καθημερινής είχε τις προάλλες ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με χρηστικές οδηγίες για τη διαδικασία ανακύκλωσης, η οποία έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας τα τελευταία πέντε χρόνια. Στο άρθρο αυτό αναφέρονται τα πιο συνηθισμένα λάθη που γίνονται, περιέχεται λίστα των ανακυκλώσιμων υλικών και δίνονται κάποιες οδηγίες για την κατάσταση των προς ανακύκλωση υλικών.

Διαβάστε εδώ το άρθρο...

Τρίτη, Μαρτίου 03, 2009

Όταν τα λεφτά σου πιάνουν τόπο

Καθαρή Δευτέρα, 21:30, επιστροφή στο σπίτι, μπαίνοντας Αττική Οδό από τον κόμβο Μαρκοπούλου. Η κόρη μου νιώθει μια μικρή αδιαθεσία και σε λιγότερο από ένα λεπτό έρχεται η... εκτόξευση ρουκέτας (=εμετός). Σταματάω στην άκρη, έξω από τη ΛΕΑ (ουσιαστικά μέσα στο χαντάκι αποστράγγισης των νερών), περίπου 1 χλμ πριν τα διόδια, κατεβαίνουμε για να φροντίσουμε τη μικρή και σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα βλέπω πίσω μας το βαν την οδικής βοήθειας της Αττικής Οδού με το βέλος που αναβοσβύνει για να προειδοποιεί τα διερχόμενα οχήματα για την ύπαρξη εμποδίου στο δρόμο. Κάθησε εκεί για όσο χρόνο χρειαστήκαμε να βοηθήσουμε τη μικρή (περίπου πεντάλεπτο) και έφυγε μαζί μας. Παρόλο που ευχαρίστησα τον οδηγό πριν φύγουμε, δεν μπορώ να μη γράψω ότι πράγματι τα λεφτά μας πιάνουν τόπο στην περίπτωση της Αττικής Οδού.

Υ.Γ.
1.
όταν πριν 4 χρόνια οι γονείς μου είχαν πολύ σοβαρό τροχαίο στην έξοδο Κατεχάκη της Αττικής Οδού, βαν της Αττικής Οδού είχε φτάσει στο σημείο σε λιγότερο από 2 λεπτά. Οι κάμερες (εδώ) κάνουν τη δουλειά για την οποία προορίζονται.
2. μεγάλο πράγμα οι χάρτινες σακούλες εμετού στο αμάξι. Η μικρή πρόλαβε να πάρει μια στα χέρια της και γλυτώσαμε το πλυντήριο (έχουμε πάντα καμιά δεκάδα στη θήκη πίσω από το κάθισμα του συνοδηγού).