Δευτέρα, Δεκεμβρίου 31, 2007

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά... και καλύτεροι άνθρωποι

... ή αλλιώς, όταν τα παιδιά μάς βάζουν τα γυαλιά και δείχνουν το πραγματικό, απλό ανθρώπινο πρόσωπο που όλοι μας πρέπει να έχουμε.

Θα γράψω μια απλή ιστορία που μου συνέβει σήμερα το πρωί στον ηλεκτρικό. Σε κάθε στάση έμπαιναν στο βαγόνι παρέες παιδάκια (ευτυχώς, και όχι μαντράχαλοι που είχα δει τα Χριστούγεννα και εκνευριζόμουν) και έλεγαν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Έτσι και στα Πετράλωνα μπήκε μια παρέα από τέσσερα παιδάκια και ξεκίνησαν να "μας τα λένε" καθαρά, δυνατά και μελωδικά όπως μας έλεγαν παλιά οι δικοί μας γονείς. Ο απέναντι σε μένα μεσήλικας "κύριος" δεν κρατήθηκε και μέσα στο εορταστικό κλίμα των ημερών "σκέφτηκε" δυνατά (για να δείξει την ανωτερότητα και καθαρότητα της δικής του φυλής): "πάλι γυφτάκια για τα κάλαντα". Κάπου στο ενδιάμεσο του τραγουδιού τα παιδάκια άρχισαν να ξεκαρδίζονται στα γέλια αλλά τελικά συνέχισαν μέχρι το τέλος. Αυτό που είχε συμβεί ήταν ότι από την άλλη πόρτα του βαγονιού είχε μπει μια κοπελιά να πει τα κάλαντα αλλά τα παιδάκια την είχαν προλάβει.

Αυτό όμως που συνέβει στη συνέχεια μας τσάκισε όλους. Μόλις τα παιδάκια τελείωσαν και μάζεψαν κάποια χρήματα, και ενώ ο συρμός ακόμα κινούνταν, η κοπελιά ξεκίνησε να λέει και αυτή τα κάλαντα. Εκεί αντιληφθήκαμε όλοι ότι είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην ομιλία (στην άρθρωση συγκεκριμένα) αλλά δεν το έβαζε κάτω και συνέχιζε. Όσο τραγουδούσε, το μικρότερο από τα προηγούμενα παιδάκια (που ήταν ακόμα στο βαγόνι) ρώτησε την μεγαλύτερη από την παρέα του αν η κοπελιά έχει κάποιο πρόβλημα. Μόλις ολοκλήρωσε τα κάλαντα η κοπελιά, ο μικρούλης έβαλε το χέρι στην τσέπη του, έβγαλε μερικά κέρματα και πήγε και τα έδωσε στην κοπέλα! Τα μάτια της κοπέλας έλαμψαν και τα δικά μας έμειναν να κοιτάζουν εκστασιασμένα και ίσως βουρκωμένα, αλλά σίγουρα χαρούμενα.

Σαν από θεία δίκη (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) η σκηνή διαδραματίστηκε ακριβώς μπροστά στον "κύριο" που με τόση ευκολία και με φανερά υποτιμητική χροιά στη φωνή του αποκάλεσε τα παιδιά αυτά γυφτάκια. Αυτά τα παιδιά που μας έδειξαν με τόσο απλό τρόπο πώς μπορούμε να γίνουμε οι Άνθρωποι που θα έπρεπε να ήμαστε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους

C++. Δεν θα ξαναρίξω σαΐτες μέσα στην τάξη...

δεν κρατήθηκα να μην το ανεβάσω. Απλά... χάσμα γενεών (όταν εμείς γεμίζαμε σελίδες τετραδίων :-)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 20, 2007

Social networks και προσωπικά δεδομένα

Θυμάμαι που σαν φοιτητές λέγαμε ότι ακόμα και τα τυχαία γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας συμβαίνουν κβαντισμένα. Μπορεί για κάποιο χρονικό διάστημα κάτι να παραμένει "θαμμένο" και ξαφνικά να δώσει πολλαπλά "σημεία ζωής". Κάπως έτσι εδώ και μια βδομάδα έτυχε να κουβεντιάσω ή ακούσω (είτε σε πραγματικο χρόνο είτε ιντερνετικά - όπως με τον adamo) για το ίδιο θέμα (προσωπικά δεδομένα) από 3-4 διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και χωρίς προηγούμενη αναφορά σε κάτι αντίστοιχο:

  • αρχικά ήταν με το Στρατή και τον unique fish την Κυριακή (μεταξύ ντέρμπυ και μπύρας), όταν ο Στρατής είπε πως τα έχει πάρει με το facebook, όπου, "κάθε φορά που εγκαθιστάς κάποιο καινούριο application, σου πετάει στη μούρη ένα terms of use όπου αναφέρει ότι δίνουμε το δικαίωμα στο facebook να χρησιμοποιήσει ή και εκχωρήσει τα προσωπικά μας στοιχεία όπως το επιθυμούν οι υπεύθυνοι διαχειριστές του".
  • στη συνέχεια ήταν με τη Μαρία την Τρίτη, η οποία είπε ότι σκέφτεται να "κλείσει" το λογαριασμό της στο facebook γιατί "κάνουμε upload σε αυτό πολλά δεδομένα από την προσωπική μας ζωή (φωτογραφίες, τηλέφωνα, email κ.α.) και δεν ξέρω πώς τα χρησιμοποιούν... ακόμα και το γεγονός ότι βάζω μέσα φωτογραφίες της κόρη μου δε μου αρέσει".
  • την ίδια μέρα έρχεται και ο adamo που μιλάει για public spammers και προσωπικά δεδομένα.
  • και χθες διαβάζω και ένα άρθρο στην Καθημερινή για "το Google και τη χαμένη του αθωότητα", που ξεκινάει (σα να ήταν βαλτό κι αυτό) κάπως έτσι: "To Google μαζί με το ασύρματο δίκτυο (Wi-Fi) είναι κάτι σαν τον Θεό. Ο Θεός είναι ασύρματος, ο Θεός είναι παντού και ο Θεός βλέπει και ξέρει τα πάντα. Ανέκαθεν συνδεόμαστε μαζί του χωρίς καλώδια» (Τόμας Φρίντμαν, «New York Times», 29.06.2003)... Το Google θέλει «να οργανώσει όλη την πληροφορία του κόσμου»· και να μας οδηγήσει στον δρόμο της αρετής"
Επειδή γύρω μας τίποτε δεν είναι αθώο (ή τουλάχιστον τόσο αθώο όσο επικαλείται), δε θέλω ούτε κάμερες που λειτουργούν "για το καλό μου", ούτε μικρότερους "Μεγάλους Αδερφούς" που συγκεντρώνουν δεδομένα και χτίζουν σταδιακά και με σταθερούς ρυθμούς ένα όλο και πιο ολοκληρωμένο ψηφιακό (και όχι μόνο) προφίλ του καθένα μας, ούτε και κανένα να με οδηγήσει στο δρόμο της αρετής (όπως ο ίδιος τον αντιλαμβάνεται). Από την άλλη βέβαια δε θέλω να φοράω το μανδύα της τεχνοφοβίας και να εξυφαίνω σενάρια και θεωρίες συνομοσίας. Μπερδεψοδουλειά.

Το πανηγύρι με τα προσωπικά δεδομένα δεν είναι κανένα καινούριο φρούτο: υπήρχε και (θα) υπάρχει. Μάλλον αλλάζει όμως (προς το εντατικότερο) ο τρόπος επεξεργασίας τους, και συνεπώς "διευρύνονται" οι ορίζοντες χρήσης τους. Οι διάφοροι "Ευαγγελάτοι" βρίσκουν έτσι ένα ακόμα πεδίο επίθεσης ενάντια στο Internet και τα "κακά" που κουβαλάει μαζί του και τα φέρνει μέσα στο σπίτι μας (και τα οποία, σύμφωνα με αυτούς, πριν ήταν απλά άγνωστες λέξεις για όλους μας), ξεχνώντας ή αποκρύπτοντας επιμελώς ότι δε φταίει το μέσο αλλά οι άνθρωποι. Και ακριβώς γι'αυτό το λόγο δε θέλω κανέναν "πονηρό" να χρησιμοποιεί δεδομένα που εγώ μπορεί να του "δώσω" σε ανύποπτη στιγμή.

Αν λάβουμε υπόψη μας και τα δύο πολύ σοβαρά γεγονότα απώλειας προσωπικών δεδομένων στην Αγγλία, τα οποία αποκαλύφθηκαν μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες, τότε ... όπως πολύ σωστά λέει και ο tsimitakis (και αναφέρει και ο adamo): "είσαι τα δεδομένα σου, μην τα εκχωρείς".

Σάββατο, Δεκεμβρίου 15, 2007

Η ανύπαρκτη διοικούσα αρχή του δήμου Ζωγράφου

  • όταν παρακαλάς επί έξι ολόκληρους μήνες να αντικαταστήσει ο δήμος τους δύο κάδους στο δρόμο σου, οι οποίοι έχουν σαπίσει από χρόνια, και η απάντηση είναι ότι θα ολοκληρωθεί σύντομα η προμήθεια των νέων κάδων και θα τοποθετηθούν κατά προτεραιότητα στην περιοχή σου (παλιούς σε εφεδρεία δεν είχαν για οικονομικούς λόγους),
  • όταν παρόλα αυτά, μόλις επιτέλους έρχονται οι νέοι κάδοι, δεν τοποθετούνται "κατά προτεραιότητα" στο δρόμο σου που έχει αντικειμενικό πρόβλημα, αλλά φέρνουν δύο σχεδόν σαπισμένους (προφανώς από κεντρικούς δρόμους όπου τοποθετήθηκαν οι νέοι κάδοι, για να φαίνεται το "σημαντικό έργο μας"),
  • όταν κάθε πρωί που περνάει το απορριματοφόρο, ο δρόμος γεμίζει με κάθε λογής σκουπιδάκια, γιατί κανείς δεν έχει "σκεφτεί" ή φροντίσει να υπάρχει και ένας υπάλληλος με μία σκούπα για να μαζεύει όσα πέφτουν έξω από το απορριματοφόρο (όπως σε όλους τους άλλους δήμους του λεκανοπεδίου),
  • όταν οι δρόμοι στου Ζωγράφου είναι μονίμως σε τρισάθλια κατάσταση,
  • όταν η γενικότερη απαράδεκτη κατάσταση σε θέματα καθαριότητας διαιωνίζεται, οποιαδήποτε διοίκηση και αν έρθει στο δήμο Ζωγράφου,
  • όταν σε οποιοδήποτε σχετικό παράπονο που γίνεται στους υπαλλήλους του Δήμου η επίσημη απάντηση είναι "τόσα λεφτά έχουμε, τόσα μπορούμε να κάνουμε" (αλλά την ίδια ώρα για παράδειγμα αφήνουμε τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στα δέντρα στο τέλος της εορταστικής περιόδου και στην επόμενη χρονιά αγοράζουμε και τοποθετούμε νέα, γιατί φυσικά τα περσινά έχουν πλέον καταστραφεί και γιατί για κάτι τέτοια εφετζίδικα έχουμε λεφτά),

τότε πραγματικά δεν έχεις να ελπίζεις σε ένα καλύτερο αύριο για έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους δήμους της Αττικής, με τους λιγότερους κοινόχρηστους χώρους, και με τους λίγους που απομένουν να θέλουν να τους κάνουν εμπορικά κέντρα (Κτήμα Ζωγράφου). Το μόνο που σου μένει είναι να περιμένεις μέχρι τις επόμενες εκλογές... Και το πιο αστείο είναι το slogan της Δημοτικής Αρχής όπως αποτυπώνεται στον επίσημο δικτυακό τόπο του δήμου Ζωγράφου: "ένας δήμος με προοπτική"!!


Υ.Γ.
κάτω τα κουλά σας (Δήμαρχε, σύμβουλοι και κληρονόμοι) από το κτήμα Ζωγράφου...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 13, 2007

Επανένωση των Led Zeppelin, 19 χρόνια μετά

Θα ήθελα να ήμουν στην O2 Arena του Λονδίνου την περασμένη Δευτέρα 10/12, όπου μετά από 19 χρόνια, και 27 χρόνια μετά το θάνατο του ντράμερ John Bonham, εμφανίστηκαν ξανά μαζί επί σκηνής οι Led Zeppelin. Ο Jimmy Page στην κιθάρα, ο Robert Plant στα φωνητικά και ο John Paul Jones στο μπάσσο, μαζί με τον Jason Bonham, γιο τού καλύτερου ίσως ντράμερ στην ιστορία της ροκ (προσωπικά θεωρώ το σολάρισμα του Bonham στο Moby Dick μοναδικό και ανεπανάληπτο) ξεκίνησαν με το θρυλικό Good Times, Bad Times το πρώτο τραγούδι του πρώτου άλμπουμ τους. Η συναυλία ήταν αφιερωμένη στον Ahmet Ertegün, ιδρυτή της Atlantic Records.

Καθώς δεν είχα και δε θα έχω την ευκαιρία να τους δω ποτέ ζωντανά (αυτή η μηχανή του χρόνου που ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα πολύ με πληγώνει :-) το μόνο που μένει, είναι η μαγεία της μουσικής τους και οι στίχοι τους να με ακολουθούν...

...and if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll

Oracle για πάντα (part III)

Με τα πολλά, και αφού είδαμε και φρικάραμε (βλ. part I και part II), πατσάραμε τις βάσεις μας το Σαββατοκύριακο στο τελευταίο patch set 10.2.0.3 της Oracle (σε Solaris 9). Δευτέρα (πουρνό-πουρνό) με το που μπαίνουν οι πρώτοι χρήστες παίρνουμε (και ξανά-ξανά) τα πρώτα core dumps (ή dumbs, μιας και οι λόγοι που οδηγούν σε αυτά είναι το λιγότερο αστείοι):

Bug# 5648872 * See Note 5648872.8
This bug is alerted in Note 418531.1 Dump (opidsa) from DESCRIBE of a cursor
Fixed: 11

After having applied the 10.2.0.3 patch set, processes from user sessions can core dump (ORA-7445) in opidsa(). It is also known to affect Windows 10.2.0.2 Patch 6 upwards.

Workaround or Resolution
No real workaround exists for the problem, but flushing the shared pool after receiving the error may clear the situation to prevent further occurrences for a while. (!!!!!!!!!!!)

Patches
Patches for various platforms are available via Patch 5648872.

Μάλλον "κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας".
Αδέρφια DBAs, κουράγιο...


Υ.Γ.: τελικά, και αφού βάλαμε και το παραπάνω patch, φαίνεται ότι όλα δουλεύουν καλά (μέχρι την επόμενη φορά)

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 12, 2007

Ένα unfair και μια συγγνώμη

Από τότε πέρασε καιρός. Σήμερα, ένα χρόνο μετά, είμαστε στα ουράνια.

Τάκη, συγγνώμη...

Υ.Γ.
την Κυριακή ο Τζόλε θα το πάρει το ματσάκι μόνος του

Κυριακή, Δεκεμβρίου 09, 2007

Ο "επικίνδυνος" Μπομπ Σφουγγαράκης

Στις 14 ή 18 Δεκεμβρίου οι «σοφοί» του ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) θα συνεδριάσουν και θα ασχοληθούν με τον Μπομπ Σφουγγαράκη, μετά από καταγγελία μέλους του ΕΣΡ ότι: «στις 21/5/2007 στη συγκεκριμένη εκπομπή (από το τηλεοπτικό κανάλι Channel Nine) προβλήθηκε υλικό που βλάπτει την πνευματική και ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων. “Η επίμαχη εκπομπή φέρεται να περιέχει σκηνές βίας” δηλώνει στην εφημερίδα Έθνος ο πρόεδρος του ΕΣΡ Ι.Λασκαρίδης, ενώ αρνήθηκε ότι το ΕΣΡ επελήφθη καθώς ο ήρωας του συγκεκριμένου κινουμένου σχεδίου έχει “συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό”, όπως έχει καταγγελθεί στις ΗΠΑ και τις άλλες χώρες που προβάλλεται.» 1

Χάρη στην κόρη μου ανακάλυψα τη σουρεαλιστική παρέα του Μπομπ Σφουγγαράκη Τετραγωνοπαντελονή (Bob Sponge Squarepants): τον Πάτρικ τον αστερία, τον Γκάρι το σαλιγκάρι, τον Ευγένιο Καβούρη, τον Σέλντον Πλαγκτόν, τη Σάντυ Φουντούκη, τον Καλαμάρι Πλοκάμια. Μια παρέα που ζει στο βυθό του Μπικίνι, αποτελούμενη από εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, με ανατρεπτικό χιούμορ (που είναι πραγματικά πολύ έξυπνο και ίσως μερικές φορές δυσνόητο ή δύσκολα αντιληπτό από τα μικρά παιδιά), αλλά με μια (ίσως ουτοπιστική στο σημερινό κόσμο μας αλλά) πέρα για πέρα γοητευτική φιλοσοφία: πάντα να εμπιστεύεσαι και να αγαπάς τους φίλους σου και να μην τα παρατάς ποτέ. Η εξιστόρηση της καθημερινότητας αυτής της παρέας βασίζεται ακριβώς πάνω σε αυτό το χιούμορ και όχι σε σκηνές βίας, όπως προσχηματικά και στοχευμένα ανακάλυψε κάποιο “σοφό” μέλος του ΕΣΡ. Σίγουρα δεν υπάρχουν σκηνές (απίστευτης) βίας όπως αυτές που περιέχονται στα “παιδαγωγικά” και “επιμορφωτικά” καρτούν που ταϊζουν τα παιδιά μας τα ιδιωτικά κανάλια κάθε Σαββατοκύριακο: G I Joe, Transformers, Yu Gi Oh κ.α. αριστουργήματα. Και τουλάχιστον η όποια βία υπάρχει (ή “υπάρχει”) δεν είναι κάτι διαφορετικό από όσα διαδραματίζονται σε κλασσικά cartoons όπως στα Looney Tunes (π.χ. στο Road Runner), στον Tom & Jerry ή στη Disney.

Συνεπώς δεν μπορεί κανείς να μην πονηρευτεί και να μπει στον πειρασμό να συγκρίνει τη συγκυρία με τις αντίστοιχες “καταγγελίες” ότι ο Μπομπ Σφουγγαράκης έχει “συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό”, όπως έχει καταγγελθεί στις πουριτανικές κατά τα άλλα ΗΠΑ από ακροδεξιές χριστανικές Ευαγγελικές οργανώσεις όπως η “Focus on the family” (οι οποίες βεβαίως κλείνουν τα μάτια στις ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις της χώρας τους σε όλο τον κόσμο - σε έναν ιδιώτυπο ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα)! Ναι, ανακάλυψαν ότι ο Μπομπ είναι gay, επειδή λέει σε κάποιο επεισόδιο αποφασίζει με τον Πάτρικ τον Αστερία να υιοθετήσουν ένα ορφανό σαλιγκάρι και να παίξει ο Μπομπ το ρόλο της μάνας.

Αυτό μου θυμίζει άλλες απίστευτες θεωρίες συνομωσίας που έχω κατα καιρούς διαβάσει για άλλα cartoons, των οποίων (εντελώς συμπτωματικά) η καθημερινότητα έρχεται σε αντίθεση με τα Αμερικάνικα πρότυπα και τρόπο ζωής: πόσοι άραγε γνωρίζετε ότι τα Στρουμφάκια δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συνομωσία των... κομμουνιστών; Καταρχήν το πρωτότυπο όνομα Smurf προέρχεται από τα αρχικά της φράσης Socialist Men Under Red Father ή ελληνιστί: σοσιαλιστές υπό τον κόκκινο πατερούλη! Όπου ναι, ο κόκκινος πατερούλης είναι ο αξιαγάπητος Παπαστρούμφ. Ο οποίος Παπαστρούμφ μοιάζει τρομερά στον Καρλ Μαρξ 2, 3, 4. Ναι, αποκλείεται να μην έχετε προσέξει ότι όλα τα στρουμφάκια είναι εντελώς ίδια μεταξύ τους και το καθένα έχει μία δουλειά που μόνο αυτό μπορεί να εκτελέσει και εφόσον προσπαθήσει να κάνει τη δουλειά κάποιου άλλου, θα αποτύχει παταγωδώς. Ασε που δεν υφίσταται η έννοια της προσωπικής περιουσίας, αλλά όλα είναι στη διάθεση όλων, αρκεί να το θέλει ο Παπαστρούμφ. Όλα είναι αρμονικά ορισμένα υπό τις οδηγίες του κόκκινου πατερούλη Παπαστρούμφ, ξεχωρίζει από τον κόκκινο (ακούς εκεί) σκούφο του και του οποίου οι αποφάσεις εκτελούνται ευλαβικά ως ευαγγέλιο. Και μέσα σε όλα, υπάρχει και η παρεξηγημένη φιγούρα του Τρότσκι, επιμελώς κρυμμένη στα εσώψυχα του... Σπιρτούλη, τον οποίο όλοι καρπαζώνουν υπό την ανοχή του Παπαστρούμφ (που δε θα ήθελε να χάσει την εξουσία που κατέχει από τον Σπιρτούλη, συνεπώς δεν το αφήνει να διαφωτίσει τα υπόλοιπα στρουμφάκια για τη δική του βελτιωμένη θεωρία για το κάθε τι, σε σχέση με την αντίστοιχη του Παπαστρούμφ). Ακόμα και το αντίστοιχο του έξωθεν ιμπεριαλιστικού κινδύνου υπάρχει στο πρόσωπο του Δρακουμέλ, ο οποίος επιθυμεί διακαώς να διαλύσει αυτή την αρμονική πολιτεία.

Και φυσικά υπάρχουν και άλλες τέτοιες τρελές θεωρίες συνομωσίας, τις οποίες ο οποιοσδήποτε νοήμων ανοιχτόμυαλος άνθρωπος απορρίπτει χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι οπισθοδρομικά και στείρα μυαλά είναι επιφορτισμένα να αποφασίζουν για το τι είναι καλό και τι όχι, και τελικά σε πονηρεύουν για την ύπαρξη κάποιων “υπόγειων” διαδρομών που ακολουθούνται για τη “λήψη” κάποιων αποφάσεών τους, υπό τη σκέπη του “δημόσιου καλού”.

Τα ίδια σαπισμένα και οπισθοδρομικά μυαλά δεν πρόκειται ποτέ να επιδείξουν την ίδια ευαισθησία για άλλα τηλεοπτικά πακέτα που σερβίρονται καθημερινά στα παιδιά μας και μόνο “την πνευματική και ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων” δεν προάγουν, όπως η παιδική Eurovision, οι Power Rangers, το Yu Gi Oh και τόσα άλλα.

Αναρωτιέμαι πώς θα πρέπει να αντιδρώ σε τέτοιες καταστάσεις (συνήθως εκνευρίζομαι και εξοργίζομαι). Η αδιαφορία δε μου κολλάει γιατί απλά έτσι αφήνεις τη μούχλα να επεκτείνεται. Το χιούμορ τελικά είναι η μόνη διέξοδος, σαν κι αυτό που προσφέρει και ο Μπομπ Σφουγγαράκης και η παρέα του, σε πείσμα όλων των επίδοξων πατρόνων του μυαλού μας. Το χιούμορ που ξεχειλίζει στο σχολιασμό της επικείμενης συνεδρίασης του “σοφού” ΕΣΡ από ένα άλλο blog, to arxediaMedia: “Άμεση ήταν η αντίδραση του ΚΚΕ (στο ότι ο Μπομπ Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής θα αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας του ΕΣΡ) που εύστοχα απέδωσε τις προσπάθειες σπίλωσης του Μπομπ στην αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να μας αποπροσανατολίσει από την επικείμενη ιδιωτικοποίηση του Τραγανού Κάβουρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει σχέδιο των βιομηχάνων που επιδιώκουν τη διοχέτευση των λυμάτων του Ασωπού στο βυθό του Μπικίνι. Οι εκδόσεις Γεωργιάδη ετοιμάζουν πυρετωδώς τρίτομη βιογραφία του Μπομπ του Μάστορα η οποία, με παρέμβαση του υπουργείου παιδείας, θα μοιραστεί στους μαθητές της έκτης δημοτικού. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε...5

σχετικά:
[1] http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=851183
[2] http://daily.stanford.edu/article/2005/1/28/karlMarxAndPapaSmurfSeparatedAtBirth
[3] http://www.iamlost.com/features/smurfs/commies.shtml
[4] http://www.squidoo.com/SmurfCommunism
[5] http://arxediamedia.blogspot.com/2007/11/vs.html

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 06, 2007

Παιδικοί έρωτες!

(το παρακάτω περιστατικό διαδραματίστηκε στο σπίτι του adamo):

- Μπαμπά, εγώ στο νηπιαγωγείο πλέον αγαπάω το Στέλιο!
- Κι εκείνος;
- Κι αυτός με αγαπάει, έτσι μου λέει...
- Ωραία, και τι κάνετε με το Στέλιο;
- Κάθε μέρα του δίνω πολλά φιλάκια! Πέφτω πάνω του στο καναπεδάκι του σχολείου και προλαβαίνω να του δώσω εγώ φιλάκια.
- Στο μάγουλο ή στο στόμα;
- Στο μάγουλο φυσικά... το στόμα είναι ιδιαίτερο, είναι για όταν παντρευτώ!

Συμπεράσματα:
1ον.
μπράβο το κορίτσι μου, δεν τα δίνουμε όλα με την πρώτη :-)
2ον. με κόλλησε στον τοίχο (με τις... ιδιαιτερότητες του στόματος)
3ον. το γεγονός ότι "πλεόν" είναι με το Στέλιο, ενώ πριν από δύο εβδομάδες ήταν με το Δημήτρη και πριν από μία εβδομάδα ήταν με το Σωτήρη, μήπως πρέπει να με ανησυχεί για το μέλλον της; Με ποιον θα είναι την επόμενη εβδομάδα; Και σε 15 χρόνια (που θα είναι 19) με πόσους θα είναι ανά εβδομάδα;

:-) Γιατρέ μου, τι να κάνω;

σχετικά posts:
[1] "Δεν φτιάχνουμε λίγο σεξ?" (foteinoula@http://foteinoula.wordpress.com/)


Πρώτα χιόνια στην Πάρνηθα

Απόγευμα Τετάρτης 5 Δεκ., επιστρέφοντας από τη δουλειά, στον ηλεκτρικό μεταξύ Πετραλώνων και Θησείου, το μάτι μου κατευθύνθηκε ασυναίσθητα (όπως σχεδόν κάθε μέρα μετά από το περασμένο "καυτό" καλοκαίρι) προς την πληγωμένη Πάρνηθα. Το πρωί ο ορίζοντας ήταν συννεφιασμένος, αλλά τώρα είχε καθαρίσει. Από τη μια άκρη της κορυφογραμμής της μέχρι την άλλη όλα ήταν λευκά. "Το πρώτο χιόνι για φέτος"... Κι όμως, το συναίσθημα φέτος είναι τόσο διαφορετικό από άλλες χρονιές, μελαγχολικό κι άκεφο.

"Θα ξαναπρασινήσει άραγε;"... Το ελπίζω. Η φύση έχει πάντοτε τον τρόπο της να μας νικάει και να μας εκπλήσσει... στην Πάρνηθα, στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στο Πήλιο, στη Χαλκιδική...


Υ.Γ.: Ο στρατηγός άνεμος τι να σκέφτεται άραγε;

Κυριακή, Δεκεμβρίου 02, 2007

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, 170 χρόνια ζωής

Τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου το πρώτο Τεχνολογικό Ίδρυμα της χώρας, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κλείνει 170 χρόνια ζωής. Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του πρύτανη Κωνσταντίνου Μουτζούρη, θα πραγματοποιηθεί η εναρκτήρια τελετή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το ίδρυμα όπου περάσαμε έξι από τα καλύτερα χρόνια μας, μέσα από μια πορεία συνυφασμένη και αλληλένδετη με την ιστορία και τη Δημοκρατία στον τόπο μας, μεγαλώνει, αλλάζει, μεταμορφώνεται παράλληλα με τα γεγονότα και τις συνθήκες γύρω μας, αλλά παραμένει πάντοτε, χάρη στη ζωντανή ακαδημαϊκή του κοινότητα, ένας τόπος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και παραγωγής παιδείας.

Ιδρύθηκε το 1837. Ο Γεώργιος Αβέρωφ υπήρξε ο μεγαλύτερος ευεργέτης του. Ο Νικόλαος Στουρνάρης διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του για την κατασκευή του ιδρύματος. Η οικονομική συμβολή του Μιχαήλ Τοσίτσα ήταν εξίσου σημαντική. Η γενναία προσφορά των Μετσοβιτών, μαζί με τις προσφορές άλλων ευεργετών, έδωσε τη δυνατότητα στον Λύσανδρο Καυταντζόγλου, ο οποίος ήταν και ο δημιουργός του μνημειακού συγκροτήματος της οδού Πατησίων, να εκτελέσει τα σχέδιά του δημιουργώντας ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονήματα του ευρωπαϊκού κλασικισμού του 19ου αιώνα.

Η κορύφωση του εορτασμού θα γίνει με τις εκδηλώσεις που θα οργανωθούν από τις σχολές του ιδρύματος από την Τρίτη έως και την Παρασκευή. Οι περισσότερες θα οργανωθούν στην Πολυτεχνειούπολη με εξαίρεση την ημερίδα της Αρχιτεκτονικής στο συγκρότημα της Πατησίων και την ημερίδα της σχολής Ναυπηγών στο Ευγενίδειο Ιδρυμα. Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι διαθέσιμο στην ειδική για τον εορτασμό σελίδα του ΕΜΠ.