Η δύναμη της φύσης

σε ένα τόσο μικρό κενό στο τσιμέντο (ούτε μισό εκατοστό) βρήκε τη θέση του κάποιος "απίστευτος" σπόρος (ίσως...  ξαδερφάκι του MacGyver!) και φύτρωσε αυτό το όμορφο αγριολούλουδο. Μαγεία...

(φωτό "τραβηγμένη" χθες το απόγευμα στο πεζοδρόμιο μπροστά στην πολυκατοικία μου)

Ένα απλό ευχαριστώ δε θα είναι ποτέ αρκετό

Γιατί πώς να ευχαριστήσεις αυτόν στον οποίο οφείλεις την ύπαρξη των δύο παιδιών σου; Πώς να τον ευχαριστήσεις για την ανθρωπιά του, το χιούμορ του στις δύσκολες στιγμές μας, τις συμβουλές και τον πολύτιμο χρόνο που αφιέρωνε για να μας λύσει κάθε απορία, αλλά και τη σοβαρότητα όταν ήθελε να μας "σφίξει τα λουριά"; Ίσως, όπως είπε και ο Γιούλη, δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε αλλά να λέμε αστεία στη μνήμη του, αυτό θα έκανε και ο Γιάννης Διακάκης, αφού πρώτα τραβούσε μια τζουρίτσα από το τσιγάρο το κρυμμένο στο συρτάρι του γραφείου του!

Στο καλό δόκτωρα, αλλά έφυγες πολύ νωρίς...

Εεε, Οοο, το κύπελλο σηκώσαμε σε χώμα Ελληνικό!

ΤΡΕΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Mission accomplished

και Η υπέρβαση για τα τρομερά μωρά του Ντούσαν και τον τεράστιο kill Bill.
Πάμε σαν τότε, το 1997. Έτσι κι αλλιώς, τα καλύτερα έρχονται.

Η τύχη να είσαι Έλληνας

Τα πειραματόζωα ξύπνησαν, το πείραμά τους απέτυχε

έξω από το εκλογικό μου τμήμα σήμερα

Υ.Γ.
Σώπα, όπου νά ΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες...

Auf wiedersehen, Herr Wolfgang Schäuble

Το ποτάμι δε γίνεται να γυρίσει πίσω.

Οι χθεσινοβραδυνές απειλές του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών φαντάζομαι αποτελούν την κορύφωση του κλίμακος τρομοκρατίας και εκφόβισης όλων μας πριν τις εκλογές: ψηφίστε σαν καλά παιδιά (και πρόβατα) αυτούς που σας έφεραν ως εδώ, αλλιώς... θα έρθει η καταστροφή σας.

Μα την καταστροφή τη βιώνουμε ήδη, Herr Schäuble: 1.100.000 άνεργοι, μειώσεις μισθών, πλήρη κατάργηση του κοινωνικού κράτους, πλήρης ελαστικοποίηση εργασίας, κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, της υγείας και της παιδείας. Ανασφάλεια, φόβος, άγχος, αγωνία.

Και από την άλλη, όλοι οι ένοχοι για τη σημερινή κατάσταση εμφανίζονται (και από εσάς) ώς οι μόνοι σωτήρες. Όλοι οι ένοχοι είναι εκτός φυλακής και ζητούν με θράσος την ψήφο μας. Εμφανίζονται ως οι μόνοι εγγυητές της σταθερής πορείας της χώρας προς την έξοδο από την κρίση: την έξοδο που εσείς σχεδιάσατε και που βολεύει μόνο την (παχιά και ξέχειλη) τσεπούλα σας.

Όλοι μας αναζητάμε κάποιον πολιτικό που θα πει: Φτάνει, ως εδώ. Που θα έχει το σθένος να σηκώσει το ανάστημά του και να υπερασπιστεί τους ανθρώπους και όχι το χρήμα. Που θα έχει το θάρρος να κάνει ότι και οι Ισλανδοί πολιτικοί, οι οποίοι υπερασπίστηκαν την ευημερία του λαού τους και όχι τους Ισλανδούς τραπεζίτες (οι οποίοι πλέον μακροημερεύουν στις γραφικές Ισλανδικές φυλακές). Που θα ακολουθήσει  αυτή την "ανορθόδοξη" (κατά την επίσημη δήλωση-παραδοχή του ΔΝΤ πριν από μόλις τρεις μήνες) ισλανδική πολιτική, η οποία θα μας βγάλει από τα χάλια στα οποία μας έφερε το σάπιο τους σύστημα. "Ανορθόδοξη" βεβαίως κατ' αυτούς, τους κατά τόπους Schäuble και Thomsen, υπηρέτες των παγκόσμιων και παντοδύναμων αγορών. Γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν ότι η απάντηση σε κάθε πρόβλημα είναι πρώτα και πάντα ο άνθρωπος και όχι τα κέρδη τους. Και έτσι, κάθε πολιτική που δεν την έχουν πρώτα σκεφτεί και επιβάλλει αυτοί, οι γύπες των αγορών, είναι ανορθόδοξη. Αλλά όταν αυτή πετυχαίνει (όπως στην περίπτωση της Ισλανδίας), τότε σπεύδουν να τη χειροκροτήσουν, αφού πρώτα τη λοιδωρήσουν. Οι αγορές δε σέβονται ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό άλλωστε: μόλις μυριστούν ευκαιρίες για φρέσκο χρήμα ξεχνάνε ακόμα και όσα έλεγαν πριν.

Ευχαριστούμε,Herr Schäuble, για τη χθεσινοβραδυνή σας πρωτοφανή παρέμβαση σε μια (κατά τα άλλα) δημοκρατική διαδικασία, στην κορυφαία δημοκρατική διαδικασία, την οποία άλλωστε εμείς πρώτοι από όλους σας μάθαμε. Τι να μας πείτε κι εσείς που έχετε αιματοκυλίσει 2 φορές τον κόσμο και μετά σηκώσατε κεφάλι χωρίς να δώσετε ούτε ένα μάρκο ως αποζημίωση. Και έτσι ξαναγίνατε μεγάλοι και τρανοί και με θράσος περίσιο για να μας κάνετε μαθήματα πολιτικής και δημοκρατίας.

Ευχαριστούμε,Herr Schäuble, αλλά δε θα πάρουμε. Ήρθε η ώρα να (τους) δώσουμε το μαύρο που τους αξίζει. Ήρθε η ώρα να τους δώσουμε τα παπούτσια στο χέρι. Και μακάρι να κάνετε και σήμερα καμιά νέα παρέμβαση. Βοηθάτε ακόμα περισσότερο το ποτάμι να γίνει χείμαρρος που θα τους παρασύρει.

Auf wiedersehen, Herr Wolfgang Schäuble...

greekspending.com: λεφτά υπάρχουν ακόμα (;)

Ενδιαφέρουσα προσπάθεια (greekspending.com) από το πρόγραμμα Διαύγεια για γραφική απεικόνιση των δαπανών της κεντρικής κυβέρνησης.

Θα ήταν βέβαια πιο ενδιαφέρον να μας έδειχνε και τα έσοδα ανά πηγή, και ακόμα καλύτερα να υπήρχαν και στατιστικά στοιχεία για σύγκριση με το παρελθόν (π.χ. για να δούμε αν η αύξηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα οδήγησε σε συνολική αύξηση των εσόδων ή μείωση της κατανάλωσης - όπως και έγινε τελικά, οπότε το μέτρο αποδείχτηκε τελικά άχρηστο και αποτυχημένο, όπως όλα βέβαια όσα πήραν).

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Δεν μπορούν πια να μας πείσουν για την αγνότητα των προθέσεών τους. Και δυστυχώς, κάθε καλή προσπάθεια θάβεται μέσα στο γενικότερο κλίμα απογοήτευσης και οργής.

1η Μαΐου και ... επίκαιρη Ντενεκεδούπολη

1975 και η Ευγενία Φακίνου παρουσιάζει την Ντενεκεδούπολη, με μουσική επένδυση του Γιάννη Μαρκόπουλου. 37 χρόνια μετά, και ενώ με τη μουσική της Ντενεκεδούπολης έχουν μεγαλώσει ήδη 2 γενιές (με τα παιδιά μου να συμπεριλαμβάνονται και να τρελαίνονται με αυτή), οι στίχοι της Ευγενίας Φακίνου είναι ίσως πιο επίκαιροι από ποτέ...

Τυχαία, σήμερα Πρωτομαγιά έπαιζε στο αυτοκίνητο το cd της Ντενεκεδούπολης (παλιό, καλό και δοκιμασμένο κόλπο για να ηρεμεί ο μικρός) και στο τρίτο κομμάτι (στα ελατήρια) οι στίχοι μάς έδωσαν την ευκαιρία να εξηγήσουμε στην κόρη μας την πραγματική τους ερμηνεία. Αναρωτιέμαι μήπως, μόλις 5 μέρες πριν τις εκλογές, πρέπει να τους ακούσουν και όσοι στενόμυαλοι εξακολουθούν και παγιδεύονται σε ψευτοδιλήμματα και φοβικές καταστάσεις και εικόνες καταστροφής, που τους πλασσάρουν όλοι αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ και χωρίς ντροπή παρουσιάζονται (ξανά και ξανά) ώς αυτόκλητοι σωτήρες.

Είμαστε μια μικρούλα χώρα
κι έχουμε βασίλισσα.
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Όλη τη μέρα εργασία
για την βασίλισσα.
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Γιατί άμα φύγει η καλή μας
ο μπαμπούλας θε να 'ρθεί.
Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.

Δεν υπάρχει κανένας μπαμπούλας
τους είπε ο Μελένιος,
μόνο ένα αραχνιασμένο σκουπόξυλο.
Μα αυτοί οι ανόητοι δεν τον πίστεψαν...

Εμείς θα εξακολουθήσουμε να τους πιστεύουμε;