Και τώρα τι καταλάβατε...

που "αποκτήσατε" κι εσείς τη δική σας "Ριζούπολη"; Το δικό σας αίσχος και τη δική σας ντροπή των σωστών οπαδών σας; (τους άλλους, τους κάφρους των συνδέσμων, όλων των συνδέσμων όλων των ομάδων, τους αφήνω στην απ' έξω. Όποιος έχει μπει έστω και μια φορά σε σύνδεσμο - εγώ είχα αυτή την "τιμή" - καταλαβαίνει).

Υ.Γ. (αρκετά στο πλήθος)
    1. Πέρισυ είχα γράψει για "φαρσοκωμωδία" μετά τα γεγονότα του Καραϊσκάκη και το "ήθος" που δίδαξε ο Βαγγέλης. Φέτος μάλλον τραγωδία είναι το εργάκι...
     2. Είμαστε τυχεροί που έχουμε στην Ελλάδα τον Ernesto. Ο άνθρωπος είναι αλλού, αποστασιοποιημένος από την μπόχα και κρίνει με βάση αυτό που θα έπρεπε να κρίνουν όλοι όσοι ασχολούνται επαγγελματικά (γιατί εμείς για την πλάκα μας και μόνο ασχολούμαστε) με το ποδόσφαιρο. Και δε διστάζει να πει την αλήθεια, ακόμα και όταν αυτή πονάει τους δικούς του (όπως πέρισυ μετά τα γεγονότα του Καραϊσκάκη). Κρίνει με βάση τα δικά του πιστεύω, την ποδοσφαιρική παιδεία που απέκτησε στην Ισπανία - πολιτισμένη χώρα - και δεν παρασύρεται από προέδρους-οπαδούς, οπαδούς-κάφρους, καφρο-ΜΜΕ και άλλους γραφικούς ή/και επικίνδυνους. Gracias, Ernesto... θα μας λείψεις (γιατί είναι κομματάκι δύσκολο να μείνει και του χρόνου σε αυτή τη σαπίλα).
    3. Ο Fereira απέδειξε για πολλοστή φορά πόσο διαφορετικός είναι από τον Valverde. Διαφορετικός και πολύ μικρός για να συγκριθεί μαζί του. Απλά ανύπαρκτος... δε θα μας λείψει καθόλου.

Κρίμα ναι, άδικο μάλλον όχι

Κρίμα γιατί όλα συνωμοτούσαν για να προχωρήσει η ομάδα μακρυά (γιατί όχι μέχρι Βουκουρέστι). Άδικο όμως; Στο ποδόσφαιρο τα πάντα λήγουν στο τελικό σφύριγμα του κορακιού και όχι στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Και αν δεν μπορείς ένα σκασμό ευκαιρίες στα 90'+45' λεπτά να τις κάνεις γκολ (ειδικά στο πρώτο ματς) και να "καθαρίζεις" την πρόκριση με ένα καθαρό σκορ, τότε τιμωρείσαι σκληρά. Κερδίζει όποιος βάζει το γκολάκι. Άλλες δικαιολογίες δεν υπάρχουν...

Υ.Γ.
Α, και μην το ξεχάσω. Ο Ιμπαγάσα (στα 35+) είναι μία ομάδα μόνος του. Βγήκε και όλα τελειώσανε. Από τη θέση του πρέπει να ξεκινήσει ο σχεδιασμός για του χρόνου. Βαγγέλη, ψάξου...

36η επέτειος για το "κομμένο" αυτί του Ράμμου

Όταν ακόμα (1976) το ποδόσφαιρο στην επαρχία παίζονταν σε αλάνες (όπως ήταν το γήπεδο του Παναιτωλικού - μέχρι και πριν από καμιά δεκαριά χρόνια από σήμερα άλλωστε δε διάφερε και πολύ από τότε), συνέβει το γεγονός και δημιουργήθηκε ο μύθος (;) του "κομμένου" αυτιού του διαιτητή Ράμμου του αγώνα Παναιτωλικού-ΠΑΟΚ (πρωτάθλημα Α Εθνικής 1975-76, 29η Φεβρουαρίου 1976, με τελικό σκορ 0-2). 

Όπως αναφέρεται στο blog "Ζείδωρον", "Με το που έληξε ο αγώνας του Παναιτωλικού με τον ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο, Αγρινιώτες οπαδοί μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο κι αφού τουλούμιασαν στο ξύλο το ρέφερι του αγώνα του φόρεσαν κολάρο ένα ξύλινο τελάρο κι απέσπασαν ως λάφυρο το ένα μανίκι της διαιτητικής του στολής".

Άλλοι λένε ότι το αυτί κόπηκε από το τελάρο, άλλοι ότι του το δάγκωσε οπαδός. Στο παραπάνω post του "Ζείδωρον" υπάρχει πολύ υλικό από φωτογραφίες και περιγραφές, ακόμα και φωτογραφία από την περιφορά του μανικιού του Ράμμου μέσα στην πόλη!

Η ιστορία (κατ)έγραψε το γεγονός, ο καθένας μπορεί να βγάλει το συμπέρασμά του, ωστόσο το σύνθημα είναι αυτό που παραμένει: "διαιτητή θυμήσου, τον Ράμμο και τ' αυτί σου"...

Dune... και τρως κόλλημα

Ήταν πριν από 1 χρόνο και κάτι που ο φίλος και κουμπάρος adamo μού έφερε δώρο το πρώτο βιβλίο των χρονικών του Dune, του κόσμου που δημιούργησε ο Frank Herbert. Μέχρι τότε είχα απλά ακούσει φίλους ή γνωστούς να μιλάνε γι' αυτό, αλλά δεν είχε τύχει να πέσει στα χέρια μου. Ξεκίνησα να το ξεφυλλίζω το ίδιο βράδυ (βασικά διάβασα τον πρόλογο του βιβλίου και έριξα και μια ματιά στο χάρτη του Αρράκις - απαραίτητο βοήθημα στην ανάγνωση των βιβλίων, ειδικά των 4 πρώτων) και αποφάσισα να το διαβάσω μόλις τελειώσω το βιβλίο που διάβαζα εκείνη την περίοδο (αν θυμάμαι καλά ήταν "Ο Βράχος του Τάνιος" του Αμίν Μααλούφ - αριστούργημα για το οποίο θα γράψω μια άλλη φορά).

Ξεκίνησα το διάβασμα στα μέσα του Γενάρη του 2011 (να' ναι καλά τα Μέσα Μεταφοράς που σου δίνουν αυτή τη δυνατότητα, να βρίσκεις δηλαδή το χρόνο να διαβάζεις, χρόνο που άδικα θα σπαταλούσες στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου), χωρίς να μπορώ να φανταστώ ότι η ιστορία του Πωλ Ατρείδη, των παιδιών του και της Αδερφότητας των Bene Gesserit θα με κάνει να κολλήσω τόσο πολύ, που, επτά μήνες μετά, το καλοκαίρι θα με βρει να έχω αγοράσει και διάβασει το ένα μετά το άλλο και τα έξι βιβλία του έπους. Επιπρόσθετα, θα έχω κατεβάσει τόσο την ομώνυμη ταινία του 1984 του David Lynch, όσο και τις δύο μίνι σειρές (με 3 επεισόδια η κάθε μία), βασισμένες στα 3 πρώτα βιβλία του Frank Herbert.

Κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί πριν με το Dune (όπως κι εγώ στην αρχή) θα ακούσει sci-fi και ίσως να μην ασχοληθεί. Ωστόσο, αρκεί μια ανάγνωση μίας ώρας το πολύ για να πειστεί ότι έχει κάτι ξεχωριστό στα χέρια του. Πέρα από την καταπληκτική λυρική γλώσσα του Herbert, είναι η ίδια η ιστορία που πραγματεύεται, ο κόσμος της πολιτικής διαπλοκής (σε άμεση συνάρτηση με το χρήμα ως μέσο κοινωνικής ανόδου, καταξίωσης και άσκησης εξουσίας, και με τη θρησκεία ως μέσω επιβουλής και χειραγώγησης των μαζών) και α αναγνώριση (σε κάθε γραμμή που διαβάζει ο αναγνώστης) καταστάσεων και μοτίβων που βιώνουμε καθημερινά και επαναλαμβανόμενα σε όλη τη διάρκεια της παγκόσμιας ιστορίας.

Αρκεί βέβαια και ένα απλό googl-άρισμα για να διαπιστώσει κανείς την αποδοχή του έργου αυτού του Frank Herbert. Αλλά χρειάζεται πάνω και πριν απ΄ όλα και η δική του προσωπική θεώρηση για να καταλάβει πόσο ... απλά καταπληκτικό είναι όλο το έπος.

Έχω αφήσει σε εκκρεμότητα τα υπόλοιπα βιβλία που αναφέρονται στον κόσμο του Dune, τα οποία όμως δεν είναι γραμμένα από την πένα του Frank Herbert, αλλά από το γιο του Brian Herbert και τον πολύ γνωστό (στο χώρο του sci-fi) συγγραφέα Kevin J. Anderson, βασισμένα σε σημειώσεις του Frank Herbert. Ίσως ο βασικότερος λόγος είναι αυτός (ότι δεν τα έχει γράψει ο ίδιος ο Frank Herbert). Οι κριτικές που έχω διαβάσει και ακούσει (και από τον adamo) με αποθάρρυναν, ειδικά για τα "Hunters of Dune" και "Sandworms of Dune" (φαντάζομαι ότι ο γιος Herbert βρήκε ένα τρόπο να βγάλει επιπλέον χρήματα, βασισμένος στην τεράστια επιτυχία και απήχηση του έπους). Ωστόσο, την τριλογία των Οίκων του Dune (Ατρείδες, Κορίνο και Χαρκόνεν) έχω βάλει στόχο να τη διαβάσω μέσα στο επόμενο διάστημα, μόλις τελειώσω το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο. Σύμπτωση; Τώρα διαβάζω πάλι Αμίν Μααλούφ (Το χρονικό μιας οικογένειας)!

ΑΠΟΕΛ-άρα

Εδώ πληρώνονται όλα, μεσιέ Πλατινί

Τέζα τα γαλάκια (ξανά)...

Οι στόκοι και τα κολλημένα μυαλά του Περισσού

Μάλιστα...

Μιας και δεν το πατρονάρει το ΚΚΕ ή το ΠΑΜΕ ή οποιοδήποτε άλλο όργανο του Περισσού, το "Κίνημα της Πατάτας" είναι ... κατάπτυστο (σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του κόμματος της Αλέκας).

Τι άλλο μπορώ να σχολιάσω εγώ;

Money

39 χρόνια μετά (πρωτοκυκλοφόρησε σαν σήμερα, 1/3/1973), και το The Dark Side of the Moon εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για την παγκόσμια μουσική σκηνή. 39 χρόνια μετά, και δεν υπάρχει δισκάδικο που να μην έχει στη βιτρίνα του το άλμπουμ με το περίφημο πρίσμα του George Hardie. 39 χρόνια μετά, και η μουσική του σε καθηλώνει.

Αν και το αγαπημένο μου είναι το Brain Damage (το οποίο για κάποιο -άγνωστο σε μένα- λόγο κάποιοι μουσικοί παραγωγοί το "ανακάλυψαν" -τρομάρα τους- τελευταία και το παίζουν συχνά στους ραδιοφωνικούς σταθμούς), για σήμερα ("χρονιάρα" μέρα για τους απανταχού Floydians) θα διαλέξω το Money (και το αυθεντικό του clip) που "κολλάει" και με τη συγκυρία, με τους jazz-fusion ήχους του σαξόφωνου του Dick Parry. Και όπως λένε και οι στίχοι:

Money
So they say
Is the root of all evil today
But if you ask for a raise
It's no surprise that they're giving none away

Money
Get away
You get a good job with good pay and you're okay
Money
It's a gas
Grab that cash with both hands and make a stash
New car, caviar, four star daydream
Think I'll buy me a football team

Money
Well, get back
I'm all right Jack
Keep your hands off of my stack
Money
It's a hit
Don't give me that do goody good bullshit
I'm in the high-fidelity first class travelling set
And I think I need a Lear jet

Money
It's a crime
Share it fairly
But don't take a slice of my pie
Money
So they say
Is the root of all evil today
But if you ask for a raise
It's no surprise that they're giving none away

"HuHuh! I was in the right!"
"Yes, absolutely in the right!"
"I certainly was in the right!"
"You was definitely in the right. That geezer was cruising for a bruising!"
"Yeah!"
"Why does anyone do anything?"
"I don't know, I was really drunk at the time!"
"I was just telling him, he couldn't get into number 2. He was asking why he wasn't coming up on freely, after I was yelling and screaming and telling him why he wasn't coming up on freely. It came as a heavy blow, but we sorted the matter out"