In a little while...

Λίγες ώρες πριν από τη συναυλία των U2, φυσικά στην αρένα (γιατί όπως σωστά είπε και ο Γιάννης Κυφωνίδης χθες στο Supersport-FM "ροκ συναυλία μακρυά από την αρένα είναι σαν τον Τζακ Νίκολσον χωρίς το σατανικό χαμόγελό του"), με τις αναμνήσεις από τη συναυλία τους στο Roundhay Park του Leeds το 1997 να είναι πάντα στο μυαλό μου, έτσι για... ζέσταμα άκουσα σήμερα το πρωί ένα από τα αγαπημένα μου: το "In a little while". Μακάρι το βράδυ να είναι όλα όπως τα φανταζόμαστε και να μην απογοητευτούμε.

In a little while
Surely you'll be mine
In a little while...I'll be there
In a little while
This hurt will hurt no more
I'll be home, love

When the night takes a deep breath
And the daylight has no air
If I crawl, if I come crawling home
Will you be there?

In a little while
I won't be blown by every breeze
Friday night running to Sunday on my knees
That girl, that girl she's mine
Well I've known her since,
Since she was

A little girl with Spanish eyes
When I saw her first in a pram they pushed her by
Oh my, my how you've grown
Well it's been, it's been...a little while

ooh ooh ooh ooh ooh ooh

Slow down my beating heart
A man dreams one day to fly
A man takes a rocket ship into the skies
He loves on a star that's dying in the night
And follows in the trail, the scatter of light
Turn it on, turn it on, you turn me on

Slow down my beating heart
Slowly, slowly love