Ηλίθιοι ως Έλληνες

Τελικά, και παρόλα τα όσα καταστροφικά έχουν συμβεί στη χώρα τους τελευταίους 9 μήνες, μικρά η μεγάλα καθημερινά γεγονότα αποδεικνύουν καταρχήν για ποιο λόγο φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, αλλά και ότι (δυστυχώς) το πηγάδι φαίνεται να μην έχει πάτο. Από την τραγική ανευθυνότητα, ασυνεννοησία, ανοργανωσιά και τελικά ανυπαρξία του κράτους και των υπηρεσιών του, αλλά και την έλλειψη συλλογικότητας και αλληλεγγύης της κοινωνίας, που οδήγησαν στον αφανισμό ένα από τα ωραιότερα στολίδια της ελληνικής φύσης, το φοινικόδασος της Πρέβελης, μέχρι τα χθεσινά αχαρακτήριστα καφριλίκια στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης από 50-100 τσογλανάκια που αυτοχρήζονται υπερασπιστές της ομάδας τους, καταστρέφοντας το ίδιο της το γήπεδο και τελικά διασύρουν μια ακόμα φορά την ήδη τσαλακωμένη εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Οι ηλίθιοι και οι πανηλίθιοι σε όλο τους το μεγαλείο.

Έχει δίκιο ο φίλος που είπε ότι "παρόλο που κατοχύρωσαν και στους Τούρκους τον Καραγκιόζη, δεν υπάρχει πρόβλημα, στη χώρα μας υπάρχει άφθονο απόθεμα από δαύτους για να κλείσει το κενό".

Όπως δίκιο έχει και ο Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης που γράφει στην Ελευθεροτυπία της Δευτέρας 23/8 "Εσύ το έκαψες" δείχνοντας με το δάχτυλο τον νεοέλληνα ως υπεύθυνο για τις φωτιές, την καταστροφή της φύσης και τελικά για το ίδιο του το χάλι. Γιατί τελικά, όπως σωστά προτρέπει: "Να γίνετε δηλαδή εσείς κυβερνήτες του τόπου σας, αντί να περιμένετε από τις καφετέριες, τις ψαροταβέρνες και τους καναπέδες στις βεράντες να σας σώσει τη ζωή, την περιουσία και τα πνευμόνια κάποιος άλλος. Δεν υπάρχει άλλος που να μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μιας κοινωνίας εκτός από την κοινωνία την ίδια."