Έχω ένα κοριτσάκι (μέρος 2ο - updated)

Έχω ένα κοριτσάκι 6 ετών, και ανατριχιάζω και τρελαίνομαι ταυτόχρονα στη σκέψη ότι θα μπορούσε η σφαίρα, ακολουθώντας μια "τρελή" πορεία, διαμέσου της πανταχού παρούσας "κακιάς στιγμής", να την πετύχει και αυτήν, όπως μας πέτυχε όλους μας, κατευθείαν στην καρδιά, στην ψυχή και στο μυαλό. Βουρκώνω βλέποντας τον ανείπωτο πόνο της μάνας και του πατέρα του Αλέξη, της κάθε μάνας και του κάθε πατέρα που χάνουν το παιδί τους, θυσία στο βωμό και την "οργή" του κάθε φασίστα ψευτοεπαναστάτη (ένστολου ή όχι, μου είναι αδιάφορο).

Θα μάθω το κοριτσάκι μου να είναι πάντα εκεί, χωρίς κουκούλα, με ένα χαμόγελο και ένα λουλούδι στα χέρια, με το θάρρος της γνώμης της και την έννοια της δημοκρατίας, της ισότητας και της ελευθερίας βαθιά ριζωμένη μέσα της. Τουλάχιστον έτσι θα έχω να λέω ότι δεν την έκανα πρόβατο.

Υ.Γ.
[1] οι "άλλοι", οι "γνωστοί-άγνωστοι", οι κουκουλοφόροι, δεν έχουν καμιά σχέση με τα παιδιά που αγωνιούν, που έχουν όνειρα αλλά κάποιοι τους τα καταστρέφουν, που θέλουν να κάνουν το επόμενο βήμα αλλά οι κρατούντες τα κρατάνε και τα τραβάνε προς τα πίσω.

[2] το πρωτοσέλιδο του Ελεύθερου Τύπου, με τα (κατά παραγγελία;) παραποιημένα λόγια του Ισοκράτη, κοντά 2.500 χρόνια πριν, είναι η μισή αλήθεια δεν λέει την αλήθεια. Ο Ισοκράτης στον Αρεοπαγιτικό Λόγο λέει"Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ' ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν." που μεταφράζεται σε: "Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους." (μετάφραση από εδώ).

Επεκτείνοντας λοιπόν τα παραπάνω, η ωμή αλήθεια είναι ότι η βία γεννάει βία, η εξαθλίωση ωθεί τους εξαθλιωμένους (ως άλλους Γιάννηδες Αγιάννηδες) να ξεσηκωθούν, η υποκρισία και η αλαζονεία της εξουσίας κάποια στιγμή ξυπνάει μέσα στον άνθρωπο ένστικτα που έμεναν καλά κρυμμένα από καιρό και αυτά με τη σειρά τους ξεσπάνε επί δικαίων και αδίκων.

[3] κάποιοι κουραδόμαγκες μπάτσοι εξακολουθούσαν ακόμα και χθες να παίζουν με τη φωτιά. Την ίδια ώρα, ένα δολοφονημένο 15χρονο παιδί ενταφιάζονταν στην Αττική γη. Τελικά η ιστορία δε φαίνεται να διδάσκει κάποιους.

[4] τελικά όπως φαίνεται η δικαιοσύνη θα αποδοθεί. Η ζαρντινιέρα θα οδηγηθεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής για να σαπίσει εκεί, φυτό μαζί με τα άλλα φυτά που εκλέξαμε να μας κυβερνούν. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται...

[5] οφείλω να απολογηθώ γιατί δεν το έψαξα ιδιαίτερα (είναι αλήθεια αυτό) σχετικά με τα όσα "είπε" ο Ισοκράτης. Ευτυχώς, ο φίλος saltapidas με διόρθωσε.