Επόμενη στάση: Αμοργός...
Καλές διακοπές
Μόλις πριν από 2-3 μέρες, και χάρις σε ένα άρθρο της Ελευθεροτυπίας, ανακάλυψα μια πολλή ενδιαφέρουσα προσπάθεια σχετική με την καυτή (και -δυστυχώς- καθημερινή τα καλοκαίρια) επικαιρότητα των δασικών πυρκαγιών. Πρόκειται για το datablog Τήλαφος-φωτιές, που λειτουργεί ουσιαστικά κάτω από την ομπρέλα του blog Τήλαφος.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του: "Ο Τήλαφος-φωτιές είναι μία νέα εφαρμογή datablog, ένα πείραμα με αντικείμενο την καταγραφή σε (περίπου) πραγματικό χρόνο περιοχών στις οποίες εκδηλώνονται πυρκαϊές. Τα σήματα για τις πυρκαϊές προέρχονται από την υπηρεσία FIRMS του Πανεπιστημίου του Meryland, και στηρίζονται σε επεξεργασία καθημερινών δορυφορικών εικόνων του συστήματος MODIS της NASA. Ο Τήλαφος-φωτιές δέχεται τα σήματα σε μορφή γεωγραφικών συντεταγμένων και με διπλή αντίστροφη αναζήτηση (reverse geocoding) αποδίδει τον νομό, τον δήμο και τον πλησιέστερο στο σημείο της πυρκαϊάς οικισμό".
Στην ελληνική μυθολογία ο Τήλεφος ήταν ήρωας της Τεγέας, γιος του Ηρακλή και της Αύγης, και στον Τρωικό Πόλεμο ήταν σύμμαχος των Τρώων. Το όνομα «Τήλαφος» προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων «Τηλεματική Απεικόνιση Οδικών Συμβάντων» όπου το «π» προ του δασυνόμενου «ο» της λέξης «Οδικών» μετατρέπεται σε «φ».
Είναι πραγματικά μια αξιέπαινη προσπάθεια που αξίζει να τύχει μεγαλύτερης προσοχής...
Μετά την τεράστια οικολογική καταστροφή που έχει συντελεστεί στον ποταμό Ασωπό στη Βοιωτία, όπου τον περασμένο Σεπτέμβριο ανιχνεύθηκαν στα νερά του τα καρκινογόνα μέταλλα εξασθενές χρώμιο, κάδμιο και αρσενικό (ανάμεσα σε άλλα), λόγω της ασυδοσίας των παρακείμενων βιομηχανικών μονάδων και της έλλειψης ελέγχων από το Υπουργείο Περιβάλλοντος (κατ' όνομα μόνο), Χωροταξίας και Δημ. 'Εργων, τώρα ανιχνεύθηκε αρσενικό σε αναβλύζοντα νερά της παραλίας Αναβύσσου, στο 48,5 χλμ της παραλιακής λεωφόρου Αθηνών - Σουνίου.
Είναι η παραλία με το surf club ακριβώς πριν την Ανάβυσσο, πριν τη μεγάλη στροφή της παραλιακής και τη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης. Η μόλυνση προέρχονταν από αναβλύζοντα νερά από βράχια(!!!) στην παραλία και χθες η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής ανακοίνωσε ότι απαγορεύτηκε η κολύμβηση σε απόσταση 50 μέτρων δεξιά και αριστερά από το σημείο της μόλυνσης. Βεβαίως δε γνωρίζω πολλούς που θα πάνε να κολυμπήσουν στα 60 μέτρα για παράδειγμα από το σημείο, και δεν ξέρω αν μπήκαν και οι απαραίτητες ενημερωτικές πινακίδες στο σημείο.
Σήμερα πάντως το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών), που τυχαία εδρεύει στο Μαύρο Λιθάρι (μόλις 2 χλμ πριν την επίμαχη παραλία) έβγαλε δελτίο τύπου στο οποίο αναφέρεται ότι: "Οι αναλύσεις θαλάσσιων δειγμάτων έδειξαν ότι δεν υφίστανται τοξικές ουσίες περιέχουσες αρσενικό στον θαλάσσιο χώρο και αφετέρου η μέσω της βραχώδους ακτής τροφοδοσία με τα τοξικά απόβλητα, που είχαν αναφερθεί σε αναλύσεις της Παρασκευής 11 Ιουλίου 2008, έχει ελαττωθεί σε ποσοστό 80%." Και παρακάτω αναφέρει ότι: "Οι παραλίες της Αναβύσσου εξακολουθούν να παραμένουν από τις καθαρότερες παραλίες της Aνατoλικής ακτής του Σαρωνικού από πλευράς χημικής ρύπανσης".
Ωστόσο (δυστυχώς) κανένας δεν μπορεί να μας εξασφαλίσει ότι η πηγή της μόλυνσης έπαψε να υφίσταται (γιατί σίγουρα δεν πρόκειται για φυσικό φαινόμενο) και ότι η μείωση κατά 80% δεν οφείλεται στο θόρυβο που προκλήθηκε (οπότε όταν κοπάσει ο θόρυβος θα συνεχίσει η μόλυνση με αμείωτους ρυθμούς). Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρεθεί ο ένοχος... αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία
Έφυγες βιαστικά, κουμπαράκι μου, πάλεψες αλλά δεν τα κατάφερες... Και όλοι μας έχουμε μείνει με το γαμώτο. Με ποιον θα κάθομαι τώρα, ρε Αλέκο, να βλέπω από Σεπτέμβρη τα ματσάκια, Κυριακή-Τετάρτη;
Θα μου λείψεις βρε μπαγάσα, ελπίζω να περνάς καλά κει πάνω
7/7/2008, καλό ταξίδι
Τα διαμάντια είναι παντοτινά (όπως τραγούδησε και η Shirley Bassey στην ομώνυμη ταινία). Έτσι και οι στιγμές εκείνης της Κυριακής του 2004 δε θα ξεθωριάσουν ποτέ. Θαύματα άλλωστε δε συμβαίνουν κάθε μέρα...
Το νέο μας "gudget" (αν μπορώ να το πω έτσι :-) εδώ και ένα μήνα και κάτι είναι ένα ενυδρείο, δώρο του παππού και της γιαγιάς στην κόρη μου. Είναι χωρητικότητας 60 Lt περίπου, και το εξοπλίσαμε με την... τελευταία λέξη της (ενυδρο)τεχνολογίας (βεβαίως-βεβαίως). Εκτός από τα βασικά παρελκόμενα (φίλτρα για τον καθαρισμό του, αναδευτήρα νερού για οξυγόνωση και κυκλοφορά του νερού μέσα από τα φίλτρα ώστε να καθαρίζεται ταυτόχρονα, θερμοστάτη που διατηρεί τη θερμοκρασία του νερού - απαραίτητο για τροπικά ψάρια, φως που ανάβει συγκεκριμένο αριθμό ωρών κάθε μέρα) πήραμε και κάποια άλλα (που κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη και εγγυόνται τη... μακροημέρευση των ψαριών): αυτόματη ταΐστρα (για να μη λιμοκτονήσουν όταν φύγουμε για διακοπές), χαλίκια για το βυθό, διάφορα φυτά και κοχυλάκια (που δίνουν και ομορφιά στο ενυδρείο), ένα ωραίο βραχάκι (που το χρησιμοποιούν τα ψάρια για να κρύβονται - κάποια είναι... αγοραφοβικά!), μια μικρή απόχη για να τοποθετήσουμε αρχικά τα ψαράκια και για να πιάνουμε οτιδήποτε θέλουμε μέσα από το νερό, και μία αντλία (τρόμπα σαν αυτή των πιεσόμετρων) με ένα σωλήνα που χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό του βυθού του ενυδρείου από τα... κακάκια των ψαριών.
Αποφασίσαμε να επιλέξουμε τροπικά ψάρια (η άλλη μας εναλλακτική ήταν τα χρυσόψαρα, τα οποία είναι περισσότερο ανθεκτικά και απαιτούν τη μικρότερη δυνατή απασχόληση και φροντίδα), τα οποία έχουν μεγαλύτερη ποικιλία επιλογών και είναι σαφέστατα πιο εντυπωσιακά. Τα πρώτα μας τέσσερα ψαράκια (είπαμε για αρχή να μη βάλουμε περισσότερα γιατι θα μάθουμε που θα μάθουμε στου κασίδη το κεφάλι, τουλάχιστον να έχουμε τις λιγότερες... απώλειες) είναι τα παρακάτω (οι φωτογραφίες είναι στην αντίστοιχη σειρά):
1 colisa lalia (ή αλλιώς dwarf gouramui) red morph, ένα πανέμορφο κόκκινο ζωηρό ψαράκι,
1 plecostomus (πλακόστομο), απαραίτητο σε κάθε ενυδρείο, καθώς τρώει τα πάντα και έτσι καθαρίζει το ενυδρείο,
1 angelfish (αγγελόψαρο), που είναι ένα εντυπωσιακό τριγωνόψαρο με φανταχτερά χρώματα, και
1 clown loach (ψάρι κλόουν), που μοιάζει με τον γνωστό σε όλους μας Nemo (το ήθελε απαραίτητα η κόρη μου).
this blog's tinyurl: http://tinyurl.com/2nsv7o