Θα αγοράσω ένα μεγάλο συρτάρι...

... για να βάλω μέσα το χάρτινο πρωτάθλημα. Έτσι με συμβούλευσε :-) χθες μετά το τέλος της αγωνιστικής ο φίλος μου ο Στρατής (φόλα ΑΕΚτζής -όλοι έχουν τα κουσούρια τους- και "αδελφός"). Μιας και κάποιοι (και σίγουρα όχι ο φίλος Στρατής) για να καλύψουν τη δική τους γύμνια και ανυπαρξία εδώ και χρόνια ψάχνουν να βρουν πάντοτε δικαιολογίες για να κρυφτούν και σταθούν πίσω από αυτές, εγώ στο συρτάρι που θα αγοράσω θα βάλω μαζί με το 11^ο πρωτάθλημα στα 12 χρόνια ("στα χαρτιά" σύμφωνα με τους ανύπαρκτους) και μερικά από τα παρακάτω:

• το πρωτάθλημα της ΑΕΚ το 1978-79 στα χαρτιά, τότε που ο Ολυμπιακός δεν κατέβηκε στο μπαράζ με την ΑΕΚ λόγω της απίστευτης και απροκάλυπτης διαιτησίας του Χαράλαμπου Παμπορίδη (μπαμπά του σημερινού φυντανιού-κορακιού Παμπορίδη) στον αγώνα ΟΦΗ-Ολυμπιακός 3-3 την τελευταία αγωνιστική, που στέρησε τη νίκη και το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό.
  
• το πρωτάθλημα της ΑΕΚ το 1990-91 στα χαρτιά, όταν ο αγώνας ΑΕΚ-Ολυμπιακός στη Νέα Φιλαδέλφεια διακόπτεται στοι 86', μετά την αποβολή του Μανωλά και ενώ ο Ολυμπιακός προηγείται με 2-1, επειδή έπεσαν δύο δακρυγόνα στην σκεπαστή. Οι κανονισμοί προβλέπουν μηδενισμό της ομάδας με υπαιτιότητα της οποίας διακόπηκε ο αγώνας και κατακύρωση του αγώνα με 2-0 στον αντίπαλο. Διαφορετικά θα έπρεπε να διεξαχθεί το υπολειπόμενο διάστημα του αγώνα (4 λεπτά συν οι καθυστερήσεις) με τις αριθμητικές ισορροπίες να παραμένουν όπως είχαν διαμορφωθεί. Αντί ο αγώνας να κατοκυρωθεί στον Ολυμπιακό, επαναλαμβάνεται (!!!) στη Ρόδο στις 6/2/1991, και μάλιστα με το Στέλιο Μανωλά να συμμετέχει κανονικά... Σημείωση: ήμουν σε αυτόν τον αγώνα πάνω από τη σκεπαστή με ένα άλλο φίλο (κι αυτός ΑΕΚτζής) και καθώς τρέχαμε να βγούμε για να γλυτώσουμε από το δακρυγόνο, φάγαμε το ξύλο της ζωής μας από τα ΜΑΤ που είχαν κλείσει τη μόνη έξοδο της σκεπαστής και αφήναν να περνάμε ένας-ένας έξω, αφού πρώτα μας έριχναν μια-δυο γκλομπιές, έτσι για παραδειγματισμό. Στον όροφο της σκεπαστής είχαμε βρεθεί αρκετοί γαύροι (όλοι με φίλους ΑΕΚτζήδες που τους είχαν προμηθεύσει εισιτήρια) και όταν έγινε το 2-1 στο 54' από το Γιώτη Τσαλουχίδη έγινε ψιλοχαμός: κάποιοι δεν κρατήθηκαν και πανηγύρισαν, άρχισαν να πέφτουν ψιλές μαζί με άλλα... ιπτάμενα (αναπτήρες, πέτρες, καφέδες, νερά) και τελικά στο 84' στην αποβολη του Μανωλά είπαμε με το Γιάννη να φύγουμε. Τελικά μας πρόλαβαν τα δακρυγόνα.
• την αθώωση του Γκούμα στα χαρτιά για την "αναπαράσταση" που έκανε στο διαιτητή, πιάνοντάς τον από το λαιμό.
  

Υ.Γ.
[1] Τάκη ψυχάρα, Ολυμπιακάρα
[2] από του χρόνου οι ποδοσφαιρικοί αγώνες, μετά από απαίτηση του Τζίγγερ και του Ντέμη, θα διεξάγονται 11 εναντίον 11 χωρίς κανόνες. Μόνος κανόνας: όποιος επιζήσει από το κατς θα είναι ο νικητής του αγώνα.
[3] όπως γράφει και ο Χελάκης στο σημερινό του άρθρο: "κάποτε είχε πέσει ο λίθος του αναθέματος στον Κόκκαλη, διότι μεσούσης της περιόδου έκλεισε τον Μπάγεβιτς. Τώρα, που ο Πηλαδάκης αποκαλεί «ντροπή» το κλείσιμο του Δώνη, φαίνεται καθαρά πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα."
[4] Ribo, στο καλό και από το πεζοδρόμιο. Όσα δίκια κι αν είχες πέρισυ, τα έχασες με τα χθεσινά σου... καμώματα και μαζί έχασες και το χώρο που είχαμε κρατήσει στις καρδιές μας.
[5] αυτά (στη φωτογραφία παρακάτω) πόσα δαχτυλάκια είναι;