Pablo Neruda «Αργοπεθαίνει...»

Συνήθως το ξεκίνημα κάθε νέας χρονιάς σηματοδοτεί και την έναρξη μιας διαδικασίας αποτίμησης των πεπραγμένων μας στον χρόνο που πέρασε. Αναλογιζόμαστε τι δεν κάναμε πέρισυ για να το κάνουμε φέτος, ψάχνουμε τρόπους και μέσα για να γίνουμε καλύτεροι σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων μας αλλά και ως προσωπικότητες, εκφράζοντας ίσως με αυτόν τον τρόπο την εσωτερική μας ανάγκη να βρούμε καινούρια αντικείμενα απασχόλησης που θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από την καθημερινή μας ρουτίνα... Ψάχνουμε δηλαδή για το αλατοπίπερο της ζωής. Μερικές απαντήσεις μπορούμε να βρούμε στο ποίημα του Pablo Neruda «Αργοπεθαίνει...» (To αναδημοσιεύω από τη Ναυτεμπορική)

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.


σχετικά posts:
[1] "ευχές" (uniquefish@http://uniquefish.wordpress.com/)