Ένα απλό ευχαριστώ δε θα είναι ποτέ αρκετό
Γιατί πώς να ευχαριστήσεις αυτόν στον οποίο οφείλεις την ύπαρξη των δύο παιδιών σου; Πώς να τον ευχαριστήσεις για την ανθρωπιά του, το χιούμορ του στις δύσκολες στιγμές μας, τις συμβουλές και τον πολύτιμο χρόνο που αφιέρωνε για να μας λύσει κάθε απορία, αλλά και τη σοβαρότητα όταν ήθελε να μας "σφίξει τα λουριά"; Ίσως, όπως είπε και ο Γιούλη, δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε αλλά να λέμε αστεία στη μνήμη του, αυτό θα έκανε και ο Γιάννης Διακάκης, αφού πρώτα τραβούσε μια τζουρίτσα από το τσιγάρο το κρυμμένο στο συρτάρι του γραφείου του!
Στο καλό δόκτωρα, αλλά έφυγες πολύ νωρίς...
Στο καλό δόκτωρα, αλλά έφυγες πολύ νωρίς...
κρίμα :(
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί τώρα εγώ σε ποιόν θα δώσω την κλοτσιά που χρωστάω
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί εγώ ποιον θα εμπιστευτώ ξανα (δεν υπάρχει ποιο μίζερη από εμένα )
γιατί σαν εμένα υπάρχουν πολλές που τον χρειάζονταν και έπρεπε να τον έχουν έστω και ώς χαζοπαππου
γιατι απλά μας λείπει πολύ....
γιατί δεν θα ξεχάσω ποτέ την ατάκα οταν έφευγα με την μαρια μετα απ'ότι ειχε συμβεί είπα ευχαριστώ και λέει εγω που έχω παρέα κάποιον να είμαστε ΔΙΑΣΗΜΟΙ στο νοσοκ
χι χι να είσαι σίγουρη ότι θα σε θυμούνται όλοι στη βάρδυα για καιρο
πραγματι περίπου 2 χρονια μετα με θυμόντουσαν ΟΛΟΙ δεν χρειάστηκε να πω ποιον εχω να με παρακολουθεί όταν εκανα το βασίλη....
ΑπάντησηΔιαγραφή