Ποδοσφαιρική Αγρινιώτικη περηφάνεια
Πριν δύο χρόνια τραγουδούσαμε για τον Παναιτωλικό μας μετά τη νίκη στο μπαράζ ανόδου από τη Γ στη Β Εθνική. Τον περασμένο Μάιο "κάψαμε" την πόλη του Αγρινίου από τους πανηγυρισμούς για την επάνοδο στη Super League μετά από 34 χρόνια.
Τώρα έρχεται η δικαίωση και η επιβράβευση από όλους τους υγιείς αθλητικογράφους για όλα όσα συμβαίνουν στο Αγρίνιο με την ομάδα της καρδιάς μας. Τελευταίο σχετικό άρθρο, το χθεσινό του Βασίλη Σαμπράκου στη Sportday με τίτλο: "Το Αγρίνιο που θα 'θελα, ποδοσφαιρικά, να είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου". Όλη η ουσία περικλείεται σε μια πρόταση (την τελευταία του άρθρου): "Διότι οι Αγρινιώτες έχουν ανακαλύψει τη χαρά ενός ποδοσφαίρου σαν αυτό που έχω από μικρό παιδί στο κεφάλι μου".
Αγρινιώτικη Περηφάνεια...
Τώρα έρχεται η δικαίωση και η επιβράβευση από όλους τους υγιείς αθλητικογράφους για όλα όσα συμβαίνουν στο Αγρίνιο με την ομάδα της καρδιάς μας. Τελευταίο σχετικό άρθρο, το χθεσινό του Βασίλη Σαμπράκου στη Sportday με τίτλο: "Το Αγρίνιο που θα 'θελα, ποδοσφαιρικά, να είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου". Όλη η ουσία περικλείεται σε μια πρόταση (την τελευταία του άρθρου): "Διότι οι Αγρινιώτες έχουν ανακαλύψει τη χαρά ενός ποδοσφαίρου σαν αυτό που έχω από μικρό παιδί στο κεφάλι μου".
Αγρινιώτικη Περηφάνεια...
Κάνεις καθημερινά τον προγραμματισμό σου για τους χρόνους που χρειάζεσαι (χρόνος μετακίνησης με τα ΜΜΜ, ώρα που θα είσαι στη δουλειά σου, προγραμματισμός συναντήσεων) και ξαφνικά διαπιστώνεις ότι κάποιοι κάπου αποφασίζουν και μετακινούν-μετατάσουν κάποιους υπαλλήλους χωρίς κανένα προηγούμενο προγραμματισμό, και τινάζουν το δικό σου πρόγραμμα (και όλων των υπόλοιπων που χρησιμοποιούν τον ΗΣΑΠ) στον αέρα. Απλά επειδή είναι άχρηστοι, αφήνουν το τμήμα Ομόνοια-Πειραιάς με δύο (!!!) μόνο συρμούς, οπότε πρέπει να περιμένεις μισή ώρα στο σταθμό για να περάσει ο συρμός. Για να πας βεβαίως στη συνέχεια σα σαρδέλα μέχρι τον προορισμό σου.







