Avatar vs. 3D: σημειώσατε 2

Αφού καταλάγιασε λίγο ο θόρυβος και στις κινηματογραφικές αίθουσες δεν επικρατεί το αδιαχώρητο για την ταινία του James Cameron, είπαμε να κάνουμε τη βόλτα μας κι εμείς για να δούμε το Avatar σε 3D. Κυριότερος λόγος η τρισδιάστατη εμπειρία και όχι τα διθυραμβικά σχόλια και οι 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ (άλλωστε, όπου ακούς πολλά καλάθια...). Είχαμε και δυνατότητα... πάρκινκ για τη Μαριανίνα, οπότε... voilà. Τα συμπεράσματά μας:

• όντως οι 3 διαστάσεις είναι το μέλλον στον κινηματογράφο. Καταπληκτική εμπειρία, καμία σχέση με τις παλιές τρισδιάστατες ταινίες που τις παρακολουθούσες με τα δίχρωμα (μπλε-κόκκινο) γυαλιά από ζελατίνα και χαρτόνι. Επίσης, δε μου φάνηκε να κουράζονται τα μάτια μου (που το φοβόμουν). Α, και να μην ξεχάσω, στην αίθουσα που παρακολουθήσαμε την ταινία (Cinepolis στη Γλυφάδα) τα γυαλιά στο τέλος της παράστασης πλένονται (αυτά που πήραμε ήταν ζεστά, σα ψωμάκια, και σχετικά υγρά, και μας ενημέρωναν ότι αυτό οφείλετε στο πλύσιμο).
  
• δεν καταλαβαίνω το λόγο της επιπλέον χρέωσης κατά 4 ευρώ ανά εισιτήριο λόγω 3D. Αν είναι τα γυαλιά και η διαδικασία καθαρισμού τους, τότε θα καταλάβαινα κάποια έξτρα χρέωση της τάξης του 1 ευρώ το πολύ. Ο εξοπλισμός προβολής όμως παραμένει ο ίδιος και με τις υπόλοιπες ταινίες (που δεν είναι 3D). Είναι αδιανόητο να κοστίζει 12,5 ευρώ ένα εισιτήριο κινηματογράφου. Καθαρή κερδοσκοπία. Μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο στις τιμές για τα 3D, επιστροφή στον... παραδοσιακό κινηματογράφο.
• όσο για την ταινία, μμμμμμμμμ, ναι, βλέπεται ευχάριστα, αλλά χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, με εντελώς προβλέψιμη ροή και κατάληξη, με σενάριο κοινότυπο και χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. "Ωδή στη φύση"; Έχω δει και καλύτερες. Ναι, τα εφέ είναι καταπληκτικά, αλλά δεν κάνουν τα εφέ την ποιότητα.
  

Συνοπτικά, για την 3D εμπειρία και μόνο, αξίζει να τη δει κανείς, αλλά μέχρις εκεί.