Πάτα γερά, πρωτάκι μου

Διαβάζω την εισαγωγή του Ανθολόγιου Λογοτεχνικών Κειμένων Α και Β Δημοτικού, και συνειδητοποιώ ότι η συγγραφική του ομάδα δε θα μπορούσε να βρει κάτι καλύτερο για να πει για αρχή στα πρωτάκια μας:

Κάτω από τα τριανταφυλλένια πέλματά σου
δυο καρδιές -
η καρδιά της μητέρας
η καρδιά του πατέρα.
Πάτα γερά.
Δε θα πέσεις.

Γιάννης Ρίτσος, απόσπασμα από τη συλλογή: "Πρωινό Άστρο"

Κοιτάζοντας τη μικρή μου το πρωί να μπαίνει με τα άλλα πρωτάκια στην αίθουσα της πρώτης τάξης του Δημοτικού, ξέροντας πώς χτυπούσε η καρδούλα τους για το νέο κόσμο στον οποίο μπαίνουν, τόσο ίδιο μα και τόσο διαφορετικό από αυτόν του Νηπιαγωγείου, και πλημμυρίζοντας από τόσα πολλά συναισθήματα στην εικόνα της με τη σάκκα στον ώμο (μεγαλύτερης από την πλάτη της), κατάλαβα την αξία αυτών των έξι συγκλονιστικών στίχων του ποιητή της Ρωμιοσύνης.

πάτα γερά πρωτάκι μου, δε θα πέσεις