Το νού σου ε;.....

Μιας και το ζήτησε η foteinoula, αντιγράφω το "Μετά" του μεγάλου ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου.

Mάρτυρες για τα λάθη σου δεν είχες. Mόνος μάρτυρας
ο ίδιος εσύ. Tα τακτοποίησες, τα μονόγραψες, τα σφράγισες
σε λευκούς πάντοτε φακέλους σα να ετοίμαζες
τη δίκαιη διαθήκη σου. Ύστερα
τα τοποθέτησες προσεχτικά στα ράφια. Tώρα, γαλήνιος,
(ίσως και κάπως φοβισμένος) ούτε βιάζεσαι
ούτε καθυστερείς, γνωρίζοντας ότι, μετά το θάνατό σου,
θ' ανακαλύψουμε πόσον ωραίος ήσουν,
πόσο πολύ πιο ωραίος πέρα απ' τις αρετές σου.
(Aθήνα, 16.1.1988)

Όσο για αγαπημένους στίχους τραγουδιού, τι λιγότερο ή τι περισσότερο από το"Comfortably Numb" των Pink Floyd (η προσωπική μου αρρώστια, όσοι με ξέρουν... ξέρουν :-)

There is no pain, you are receding.
A distant ships smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I cant hear what you're sayin'.
When I was a child I caught a fleeting glimpse,
Out of the corner of my eye.
I turned to look but it was gone.
I cannot put my finger on it now.
The child is grown, the dream is gone.
I have become comfortably numb.