Ε, όχι κι έτσι κύριε ΑΧΑΡΙΣΤΕ

• Αυτόν που σου καθάρισε τα δύο τελευταία πρωταθλήματα με την άθλια ομάδα που έφτιαξες μαζί με τον προπονητή που έφερες για την Ευρωπαϊκή πορεία, τον "35άρι" που έπαιζε καλύτερα και από 20χρονα παιδάκια...
• Αυτόν που και μόνο η αναφορά του ως όνομα ανέβαζε ταυτόχρονα το όνομα και της ομάδας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο...
• Αυτόν που πούλησες εξαιτίας του χιλιάδες φανέλες και άλλα είδη από τα καταστήματα της ομάδας...
• Αυτόν που γέμιζε το γήπεδο κάθε Κυριακή με την προσμονή του κόσμου να δει ένα και μόνο μαγικό (για μισό δευτερόλεπτο δηλ.)...
• Αυτόν που μπορεί και μόνο με το όνομά του να φέρει κι άλλους όμοιούς του παικταράδες στο δύσμοιρο Ελληνικό Πρωτάθλημα...
  
• (... και τόσα άλλα που δεν υπάρχει λόγος να τα γράψω τώρα)
  

Ε λοιπόν, αυτόν δεν τον πετάς έτσι κύριε ΑΧΑΡΙΣΤΕ πρόεδρε

Και επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνεις αυτό (να θυμίσω Τζιοβάννι, Καρεμπέ, Ζέτεμπεργκ, Αλεξανδρή, Σιγάλα, Παπαλουκά, Ιωαννίδη ...), αλλά είναι η τελευταία που εγώ τουλάχιστον ανέχομαι κάτι τέτοιο, μάθε ότι:

εγώ δεν είμαι αχάριστος, και δεν ξεχνώ το γήπεδο, το προπονητικό κέντρο στου Ρέντη, την ανυποληψία των 10 πέτρινων χρόνων και τους παιχταράδες που είδαμε στον Ολυμπιακό μας όλα αυτά τα χρόνια που είσαι πρόεδρος...

Αλλά για σένα Σωκράτη δεν πρόκειται να ξαναφωνάξω το όνομά σου...

Ribo, θα είσαι για πάντα στην καρδιά μας...
Το Standing ovation που σου αξίζει θα το ακούς όσο μακρυά μας και να βρίσκεσαι.
Παρόλο που κάποιοι δεν ήθελαν να το ακούσεις στο σπίτι μας αύριο...

Υ.Γ. Όσοι έχουν το κουράγιο, ας πάνε αύριο στη φιέστα για να αποθεώσουν αυτούς που το αξίζουν. Τα 10 στα 11 "θέλουν δουλειά πολλή" για να έρθουν και για τους υπόλοιπους είναι άπιαστο όνειρο. Εγώ πάντως θα είμαι κάπου αλλού, για να μη βλέπω τους αχάριστους που με πληγώνουν...

UPDATED
Παρακάτω είναι τα συνθήματα που ακούστηκαν στο ΣΕΦ στον αγώνα Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ για τα play-off. Δε σημαίνει ότι τα υιοθετώ, αλλά δείχνουν το κλίμα που θα επικρατήσει από εδώ και πέρα. Και το σημαντικότερο: αυτό που από την αρχή της χρονιάς φαίνονταν ως πολύ πιθανό, τώρα πλέον είναι πραγματικότητα: ο Κόκκαλης έχει πάψει οριστικά να βρίσκεται στο απυρόβλητο.

"Ρίμπο - Ρίμπο"
"Αντε γαμ... Κόκκαλη"
"Εσύ, εσύ που βάζεις μουσική, άντε να πεις στον Κόκκαλη να πάει να γαμ..."
"Αντε γαμ... Κόκκαλη και συ μαλ... Λούβαρη μαζί"
"Ο Θρύλος θέλει πρόεδρο με αρχ... και όχι κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια"
"Βάζε μουσική, βάζε μουσική, τον Κόκκαλη θα βρίζουμε μέχρι το πρωί"
"Που`ναι ο Ντούντου, οεοε που`ναι ο Ντούντου"
"Πάρε και τη μπάλα Αγγελόπουλε" (!!!)
"Θρύλε θυμήσου, μια ζωή μαζί σου, δεν είμαστε πελάτες, είμαστε οπαδοί σου"