5 πράγματα που δεν ξέρετε για εμένα
Αφού μου πέταξε το μπαλάκι ο φίλος unique fish (βασικά ήθελα να γράψω: "αφού τσίμπησα το τυράκι", αλλά ο unique fish έχει ένα θεματάκι εδώ :-), να λοιπόν 5 πραγματάκια από το σκοτεινό μου παρελθόν:
1. όλοι ξέρουν ότι είμαι "άρρωστος" floydian (ακόμα και ο τίτλος του Blog μου εκεί παραπέμπει). Ξεκίνησα όμως να ακούω Pink Floyd εξαιτίας δύο διαφημίσεων στην ελληνική τηλεόραση του 1982!!! Η μία ήταν του σχεδιαστή μόδας Γίαννη Τσεκλένη για παιδικά σχολικά ρούχα (στην αρχή της σχολικής χρονιάς νομίζω, δηλ. φθινόπωρο του 1982) και στην οποία είχε μουσικό θέμα το "Another brick in the wall (part II)" από το "The Wall" (καλή αντίθεση, ε :-). Η άλλη ήταν της Delica (!!! διαφήμιζε χαρτιά υγείας αν θυμάμαι καλά) και είχε μουσική επένδυση από το "Run like hell", επίσης από το "The Wall". Πήγα λοιπόν και αγόρασα το album και σε μια βδομάδα είχα κολλήσει τόσο πολύ άσχημα, που είχα μάθει απ΄έξω όλους τους στίχους και άρχισα να ψάχνω να μάθω γι΄αυτούς τους τύπους.
2. στα 9 μου αποφάσισα να κάνω απάτη σε βάρους του ΟΠΑΠ (που πας ρε Καραμήτρο!). Είχα παίξει ΠΡΟΠΟ και είχα πιάσει 10άρι, οπότε πάω στο απόκομμα (αν θυμάστε, τότε το κάθε δελτίο αποτελούνταν από το στέλεχος που πήγαινε στα κεντρικά του ΟΠΑΠ , τη μήτρα που έμενε στο πρακτορείο όπου γίνονταν η κατάθεση του δελτίου και το απόκομμα που το κρατούσε ο παίκτης) και αλλάζω δύο αγώνες που τους είχα παίξει άσσο και είχαν έρθει ισόπαλοι. Είχα τότε τη μανία να γράφω τον άσσο στο δελτίου του ΠΡΟΠΟ με κλίση, οπότε αρκούσε να βάλω μιά άλλη γραμμούλα από πάνω με την αντίθετη κλίση για να γίνει Χ. Έτσι είχα ένα ωραιότατο 12άρι. Οταν φυσικά ο πατέρας μου πήγε στο πρακτορείο για να "εισπράξει" τα κέρδη, του έδειξαν τη μήτρα και επικοινώνησαν με τα κεντρικά στην Αθήνα και επιβεβαίωσαν την ... κουτοπονηριά μου. Περιττό να πω τι "εισέπραξα" τελικά από τον πατέρα μου όταν αυτός γύρισε σπίτι (αφού φυσικά είχε γίνει ρόμπα ο άνθρωπος).
3. ο πρώτος μου υπολογιστής ήταν ένας Amstrad CPC 6128 με τη χαρακτηριστική πράσινη οθόνη (πού λεφτά για να πάρω την έγχρωμη) το 1985. Μέσα σε 3 μήνες προγραμμάτιζα σε Basic και σε Logo. Το πρώτο ολοκληρωμένο πρόγραμμα που είχα φτιάξει ήταν μια ρέπλικα του κλασικού Tennis (με το μπαλάκι που πηγαίνει πάνω-κάτω στην οθόνη και τις δύο γραμμές-ρακέττες που κινούνται δεξιά-αριστερά).
4. όταν ήμουν 10 πέταξα πέτρα σε ένα ταξί (!!!), του κατέβασα όλο το παρμπρίζ και κρύφτηκα μέσα στην αίθουσα του σχολείου μου! Ο ταρίφας με έψαχνε για μισή ώρα και τελικά με ξετρύπωσε και προσπαθούσε να μάθει το όνομά μου. Και εκεί που την είχα γλυτώσει λέγοντας ένα άσχετο όνομα, μπαίνει μέσα ο κολλητός μου και με φωνάζει με το επώνυμό μου αρχικά για να μου πεί στη συνέχεια ότι με ψάχνει ο ταρίφας (δεν τον είχε πάρει χαμπάρι που ήταν στην ίδια αίθουσα). Παρόλα αυτά (και παρόλο που η πιάτσα των ταξί ήταν στο 50 μέτρα από το πατρικό μου σπίτι), ποτέ δεν ήρθε για να ζητήσει αποζημίωση (αλλιώς θα είχα "εισπράξει" κι άλλα από τον πατέρα μου :-).
5. τέλος, πρότεινα στη γυναίκα μου να παντρευτούμε ένα βράδυ που ήμασταν όλη η παρέα στο ... CITY !!! Μου κατέβηκε στο μυαλό εκείνη τη στιγμή και το είπα. Φυσικά η απάντηση ήταν "μα καλά, εδώ βρήκες; Τόσο ρομαντζάδα δεν την αντέχω!" :-) Και επειδή δεν την άντεχε... με παντρεύτηκε.
Αυτά από μένα.
Πάσα στην apuntodecaramelo για να μας γράψει για τη δική της σκοτεινή πλευρά.
Εγώ πάλι στη δικιά μου στο Rosebud!
ΑπάντησηΔιαγραφή